به گزارش شفا آنلاین،اين درحالي است كه بعضي از وسايل امكان تعمير دارند و ميتوان با ترميم يا رنگآميزي، از آنها دوباره استفاده كرد. به شما پيشنهاد ميكنيم اگر چنين وسايلي در خانه داريد، آنها را دور نريزيد و به خيريه «كليد بهشت» اهدا كنيد.
4سال پيش سعيد عباسزاده با مؤسسهاي آشنا شد كه در زمينه آسيبهاي اجتماعي كار ميكرد. او در اين رفتوآمدها كارتنخوابها و خانوادههايي را ديد كه واقعا نيازمند بودند. براي همين ابتدا بهطور محدود شروع به كمكرساني به آنها كرد تا اينكه بعد از مدتي خيريه كليد بهشت راهاندازي شد. اعضاي اين خيريه در تهران منطقه به منطقه با شناسايي افراد نيازمند، فرم اطلاعات خانوادهاي تشكيل دادند تا مشكلات و نيازهايشان را ثبت كنند و بتوانند براي كمك به آنها برنامهريزي كنند. عباسزاده ميگويد: «تمركز ما تهيه وسايل براي خانوادههاست. اما اگر در اين بررسيها متوجه شويم خانوادهاي مشكلات درماني يا مالي دارد، آنها را به خيريههاي ديگر معرفي ميكنيم تا كمك كنند».
اين گروه معتقدند كه تنها كمككردن كافي نيست بلكه بايد در جهت كارآفريني براي نيازمندان نيز قدم برداشت تا بتوانند امرارمعاش كنند. چون زماني ميتوان قائل به كمك مطلوب به نيازمندان جامعه بود كه مشكل آنان را ريشهاي برطرف كرده باشيم، طوري كه آنان توانمند شوند.
او ميگويد: «امروز ما نيازمند تغيير نوع نگرش در قالب برنامههايي براي ارائه خدمات به نيازمندان هستيم كه باعث توانمندي افراد شود؛ متأسفانه هستند افرادي كه هرچند ازنظر سلامت جسماني ميتوانند روي پاي خود بايستند و مشكل جسمي ندارند ولي بهدليل نداشتن مهارتهاي لازم زندگي، دست نياز بهسوي ديگران دراز ميكنند». آنها در اين خيريه معتقدند كه براي كمك به نيازمندان نبايد احساسي بود. بايد برنامهها هدف بلندمدت داشته باشند تا عدهاي از احساسات مردم سوءاستفاده نكنند. حالا آنها زنجيرهاي با خيريههاي ديگر تشكيل دادهاند تا هر كدام هر كمكي كه ميتوانند انجام دهند.
بسياري از لوازمي كه توسط خانوادهها دور ريخته ميشوند امكان آن را دارند كه دوباره با تعميرمورد استفاده قرار گيرند. اما بيشتر ما با نحوه واگذاري اين لوازم به نيازمندان آشنا نيستيم و به همينخاطر آنها را در خيابان رها ميكنيم.
در اينباره عباسزاده ميگويد: «برخي از ما وسايل دست دومي داريم كه نيازشان نداريم و در انباري هستند يا اينكه خراب شده و در گوشهاي رها شدهاند؛ اما اگر آنها را تعمير و نو كنيم شايد مشكل خانوادهاي به وسيله آن حل شود چون برخي خانوادهها به كوچكترين وسيله زندگي هم نياز دارند». شرط مشاركت مردم در اين طرح، اهداي وسايلي است كه امكان تعمير يا بازسازي دارند. لوازم الكترونيكي از قبيل لوازم صوتي و تصويري، لوازم برقي و الكتريكي از قبيل يخچال و جاروبرقي، لوازم خانگي مانند اجاق گاز وبخاري، لوازم و مصنوعات چوبي مانند مبلمان، تخت و كمد و وسايل منزل ازجمله صندلي، كابينت، فرش، موكت، لوازم آشپزخانه، كتاب، لوازمالتحرير، دارو و... در اين طرح جمعآوري ميشوند تا دراختيار افراد و خانوادههاي نيازمند قرار گيرند. در اين طرح خانوادهها ميتوانند با اهداي لوازم نو، دستدوم، پوشاك و اقلام مصرفي مازاد خانوار خود، مشاركت داشته باشند.
يك ديوار رنگارنگ، چند ميخ، كلمه مهرباني و ديگر هيچ. اين است حال و روز اين روزهاي ديوار مهرباني. برخي ديوارها كه وضع بهتري دارند چند لباس ژنده و پاره هم روي ميخ دارند يا لباسهاي مندرسي روي زمين كنار آن پخش و پلاست. تكليف اين ديوارها چه شد؟ عمر مهرباني هم به پايان آمد؟ عباسزاده ميگويد: «براي يك دوره، آن هم با هيجان، طرح ديوار مهرباني يا سبد مهرباني اجرا شد و بعد از آن ديگر باقي نماند چون بسياري از نيازمندان دوست ندارند كسي آنها را در زمان برداشتن لباس يا غذا ببيند. از طرفي هم متأسفانه مردم اعتماد زيادي به اين فعاليتها ندارند و نميدانند كه واقعا اين كمكها بهدست نيازمندان ميرسد يا نميرسد».
او ادامه ميدهد: «متأسفانه برخي تصاويرهم در فضاهاي مجازي منتشر شده كه به وضوح بيانگر كمشدن عزت نفس نيازمندان بوده، چرا كه تعدادي از لباسهايي كه روي رختآويزهاي ديوار مهرباني قرار ميگرفت بسيار مندرس، كثيف و بهطور كلي غيرقابل استفاده بود». عباسزاده پيشنهاد ميدهد بايد صندوقهايي براي كمكهاي غيرنقدي طراحي شود تا خيريهها با حفظ كرامت انساني آنها را جمعآوري كنند و بهدست نيازمندان برسانند. جامعه ما به مهرباني نياز دارد اما اين ايدهها بايد هدايت شود. او حالا در اين فكر است كه بتواند اين صندوقها را با كمك اعضاي گروه كليد بهشت در شهر تهران راهاندازي كند.
دو دست مبل راحتی دست دوم هست که در صورت تعویض رویه مناسبن، چطور میشه به دست خیریه رسوند؟
چی می گید دور نریزید فقط خیریه ها پول نقد می خان
خیریه کهریزک میاد میبره
لطفا دور نریزید و به کسی بدید که نیاز داره