یک روانپزشک دیگر نیز که عقیده دارد ترامپ یک خودشیفته بدخیم است، درخواستنامهای برای عزل ترامپ از سمت ریاست جمهوری تنظیم کرده است. همچنین گروهی از متخصصان سلامت روان ازجمله روانپزشکان عنوان کردهاند که عدم تعادل ترامپ او را برای خدمت به عنوان یک رئیسجمهور ناتوان میسازد.
شفا آنلاین:بحث در مورد سلامت روان دونالد ترامپ و تناسب او برای ادامه ریاست جمهوری
آمریکا شدت گرفته است. اخیرا پروفسور آلن فرانسیس روانپزشکی که معیارهای
تشخیصی اختلال شخصیت نارسیسیتیک یا خودشیفتگی (NPD) را تعریف کرد در
نامهای به نیویورکتایمز نوشت هرچند ترامپ یک خودشیفته در سطح جهانی به
شمار میرود اما دچار بیماری روانی نیست، چراکه از هیچگونه پریشانی یا
اختلال شخصیتی ناشی از خودشیفتگی که شرط اصلی برای تشخیص بیماری است، رنج
نمیبرد.
به گزارش
شفا آنلاین:یک
روانپزشک دیگر نیز که عقیده دارد ترامپ یک خودشیفته بدخیم است،
درخواستنامهای برای عزل ترامپ از سمت ریاست جمهوری تنظیم کرده است.
همچنین گروهی از متخصصان سلامت روان ازجمله روانپزشکان عنوان کردهاند که
عدم تعادل ترامپ او را برای خدمت به عنوان یک رئیسجمهور ناتوان میسازد.
هرچند
در این کار، روانپزشکان قانون گلدواتر را رعایت نکردهاند. قانونی که
روانپزشکان آمریکایی را از اظهارنظر کارشناسانه درباره شخصیتهای اجتماعی
بدون انجام معاینات شخصی منع میکند؛ اما روانپزشکان عقیده دارند که سکوت
در برابر آنچه آنها پیامدهای خطرناک بیماری میخوانند غیراخلاقی خواهد
بود.
اخلاقیات در مورد تشخیص روانپزشکی از راه دور بسیار پیچیده است؛
روانپزشکان وظیفه دارند که چنانچه رئیسجمهور آمریکا در شرایط نامساعد
روانی اقدام به تصمیمگیری کند از مردم محافظت کنند. او کسی است که به
کدهای هستهای دسترسی دارد.
از سوی دیگر، علم روانپزشکی دارای یک سابقه شرمآور از مورد سوءاستفاده
قرار گرفتن جهت سرکوب افراد به منظور اهداف سیاسی است و ما درواقع با ریسک
بدنام کردن غیر عمدی افرادی مانند ترامپ که دیکتاتوری کوتهفکر و متعصب است
مواجه هستیم.
پس باید بسیار محتاط باشیم. من به عنوان یک روانپزشک روزانه چندین معاینه
و آزمونهای سلامت روان انجام میدهم و میدانم که این اقدامات تا چه
اندازه باارزش هستند. ما یک مصاحبه بالینی دقیق انجام میدهیم و مجموعهای
از مشاهداتمان را از وضعیت روانی بیمار ثبت میکنیم. ما هرگونه سوابق پزشکی
فرد بیمار و همچنین دیگر منابع اطلاعاتی در دسترس را جستجو میکنیم
(بهعنوانمثال صحبت با بستگان) و با تلفیق اطلاعات جمعآوریشده و علائم و
نشانههای بیماری روانی میتوانیم به تشخیص صحیح برسیم. ممکن است کسی
استدلال کند که اگرچه هیچ ارزیابی روانشناختی اصولی بر روی ترامپ انجام
نشده، اما او بیشتر در ملا عام زندگی کرده و اطلاعات بسیار غنی از دوران
زندگی او به خصوص از زمان شروع کمپین مبارزاتی او در دسترس است. مشاهده یک
فرد در طول زمان میتواند درواقع یکی از مفیدترین روشها برای ارزیابی یک
بیماری روانی باشد.
قطعا
ما بهاندازه کافی فرصت برای مشاهده ترامپ داشتهایم؛ بنابراین آیا در
موقعیتی هستیم تا بتوانیم یک تشخیص مناسب برای بیماری او ارائه دهیم؟ ارائه
یک تشخیص اصولی بدون یک ارزیابی صحیح میتواند گمراهکننده باشد اما من در
برخی موارد تصور میکنم که روانپزشکان مستلزم به بروز نگرانیهایی درباره
سلامت روانی یک سیاستمدار هستند. اگر یک شخصیت اجتماعی علائم یک بیماری
روانی جدی (مانند روانپریشی) را از خود آشکار میسازد و هیچ مراقبت و
درمان مناسبی نیز دریافت نمیکند، روانپزشکان باید برای جلوگیری از خطراتی
که فرد مربوطه و همچنین جامعه را تهدید میکند مقامات مربوطه را جهت انجام
یک ارزیابی مناسب مطلع کنند. ترامپ درواقع دارای چندین صفت نارسیسیستیک
است؛ یک حس خود-بزرگبینی مغرورانه، غرق بودن در قدرت، موفقیت و زیبایی و
نیاز به تحسین و احساس حقبهجانب بودن؛ اما عدم وجود ناراحتی و یا نقصی در
او، وی را بهسادگی برای تشخیص اختلال شخصیت واجد شرایط نمیکند. هرچند ما
باید امکان ابتلای ترامپ به بیماری روانی را به فراموشی بسپاریم و بپذیریم
که تلاشها برای عزل او بهتر است با تمرکز بر راههای دیگری ازجمله
تظاهرات مسالمتآمیز، چالشهای قانونی و امید به استیضاح احتمالی او انجام
پذیرد.
مشاهده
دقیق صفات شخصیتی ترامپ میتواند به ما برای پیشبینی رفتار او و توسعه یک
استراتژی صحیح جهت مقابله با اقدامات او کمک کند. ثروت ترامپ بدون شک به
وی کمک کرد تا انتظاراتش از خودانگاره خودبزرگبینانهاش را در طول
زندگیاش برآورده کند.
سخنرانیهای تند او برای جذب آمریکاییهای ناراضی یک
عامل کلیدی در کمک به وی در به دست آوردن قدرت نوپا و بیحد و حصر او بود.
این رفتارها به او کمک کرد تا به تخیلات نارسیسیستیک خود جامه عمل بپوشاند
و در انجام این کار از استرس و آسیب به دور بماند. فرمانهای اجرایی
تکاندهنده ترامپ درواقع اهداف نژادپرستانه استیو بنن، استراتژیست ارشد او
را برآورده میسازد. رفتار ترامپ در رگهایش ادامه پیدا خواهد کرد چراکه
نارسیسیستها به یک جریان مداوم توجه و تحسین نیاز دارند.
در
زیر خودشیفتگی یک حس عمیق از بیکفایتی نهفته است. این یک نوع مکانیسم
دفاعی است که فرد نارسیسیست برای محافظت باورهایش در برابر حقیقت دردناک
عقده حقارت خود طراحی میکند. آنها دارای یک «اگو» یا «خود» شکننده و
آسیبپذیر در برابر هرگونه تهدید از آشکار شدن نقصی به نام آسیب خودشیفتگی
هستند.
شاید تعصب ترامپ نیز از همین خصلت خودشیفتگی او نشات گرفته است. او
باید برای دفاع از نفس آسیبپذیرش خود را مانند فردی بینقص ببیند. او
همچنین ممکن است خصوصیات خود (سفیدپوست، مرد، هتروسکسوال و مسیحی) را به
عنوان صفات برتر ببیند.
از آنجایی در ذهن او، اکنون آمریکا به ضمیمهای از او بدل شده است، وی با
اقدامات خود صرفنظر از این که چه هزینههایی برای جهان خواهد داشت، همچنان
به ارتقای موقعیتش به عنوان یک قدرت برتر ادامه خواهد داد. اعلام این نکته
که ترامپ از نظر روانی بیمار است و تقاضا برای برکناری او از سمتش ممکن
است نادرست و غیراخلاقی باشد اما شناخت شخصیت او کاری مهم و منطقی است و ما
نباید با بستن بحث و گفتمان درباره شخصیت او، درها را بر روی درک تفکرات
او و پیشبینی رفتارهای او ببندیم.سپید
منبع: Guardian