شهر لندن در دسامبر ۱۸۷۳ با لایهای ضخیم از مه زرد پوشیده شد، طوری که مردم نمیتوانستند پاهایشان را ببینند.
شفا آنلاین:حدود ۷۸۰نفر درگذشتند و ۵۰ گاو
نمونه که در کلوپ اسمیتفیلد به نمایش درآمده بودند، به خسخس افتادند و
درنهایت به علت خفگی مردند. بااینوجود آلودگی هوای لندن ۸۳ سال دیگر ادامه
یافت تا در سال ۱۹۵۶ لایحه هوای پاک به تصویب رسید.
به گزارش
شفا آنلاین:این
تاریخچه درسی دراینباره است که چقدر برای دولتها سخت است هنگامیکه
بهداشت عمومی در تعارض با توسعه اقتصاد، قدرت سیاسی صنعت و حتی عادات
آلودهکننده مردم قرار میگیرد، آن را در اولویت قرار دهند.
دولت
هند با چنین موانعی مواجه است. دهلینو، پایتخت هند، شهری در حال بزرگ شدن
با جمعیتی ۲۰ میلیونی، اخیرا دورهای از آلودگی شدید هوا را گذراند که
باعث تعطیلی سهروزه مدارس شد. هند یکی از چند کشور با درآمد متوسط ازجمله
شامل چین است که با اوجگیری مشکلات آلودگی مربوط به رشد اقتصادی و شهرهای
بهسرعت در حال گسترش درگیر هستند. یک دهه پیش، چشمانداز آلودگی هوا چندان
شناختهشده نبود، چون آمار معدودی درباره میزانهای آلودگی هوا و مرگهای
ناشی از آن در دست بود؛ اما اکنون این وضعیت تغییر کرده است. ماهوارهها
تصویرهای بسیار مشروحتری در اختیار دانشمندان قرار میدهند که به آنان
امکان میدهد محاسبات دقیقتری دراینباره انجام دهند.
جوشوآ
آپت، استادیار مهندسی زیستمحیطی در دانشگاه آستین در تگزاس میگوید:
«دانشمندان میزان آلودگی هوای بیرون را دستکم گرفته بودند، زیرا ما
دادههای مربوط به هوایی که مردم در سراسر جهان تنفس میکردند، در اختیار
نداشتیم.» بر اساس بررسی «بار جهانی بیماریها» که شامل مجموعه دادههای
گردآوریشده بهوسیله بیش از ۲۰۰۰ پژوهشگر به سرپرستی انستیتو سنجش و
ارزیابی بهداشت در دانشگاه واشنگتن است، آلودگی هوا اکنون چهارمین علت اصلی
مرگ در جهان پس از رژیم غذایی بد، فشارخون بالا و سیگار کشیدن است،
بهطوریکه بیش از ۱۰ درصد مرگها در سال ۲۰۱۵ به آلودگی هوا مربوط بودند.
این
گروه تخمین میزند حدود 5/6 میلیون نفر در سال ۲۰۱۵ به علت آلودگی هوای
درون و بیرون خانهها مرده باشند. ۲ میلیون مورد از این مرگها در هند
رخداده است. شمار مرگهای ناشی از آلودگی هوای بیرون از 5/3 میلیون نفر در
سال ۱۹۹۰ به 2/4 میلیون نفر در سال ۲۰۱۵ افزایشیافته است. در صورت عدم
اتخاذ سیاستهای عملی قوی، این وضعیت با رشد قارچگونه کلانشهرها که تعداد
بیشتری از مردم را در معرض آلودگی هوا قرار میدهد، بدتر خواهد شد.
ماریا
نیرا، رئیس بخش بهداشت عمومی، محیطزیست و تعیینکنندههای اجتماعی بهداشت
در سازمان جهانی بهداشت دراینباره میگوید: «وضعیت در کشورهای با درآمد
متوسط نسبت به قبل بسیار بدتر شده است. پنجاه سال پیش، فقط چند شهر
جمعیتهای بیش از دو میلیون نفر داشتند. اکنون شمار این شهر فراوان است.»
بر اساس آمار انستیتوی سنجش و ارزیابی بهداشت، بالاترین شمار مرگها به علت
آلودگی هوای بیرون در چین، هند و روسیه رخ میدهد. این امر تا حدی
بهاینعلت است که این کشورها بیشترین جمعیت را دارند. کشورهایی با
بالاترین میزان مرگومیر ناشی از آلودگی هوا در هر ۱۰۰هزار مورد مرگ- در
اروپای شرقی قرار دارند: بلغارستان، اوکراین، روسیه سفید، گرجستان و
لاتویا. علل متفاوتی ممکن است مسئول میزان بالای مرگومیر ناشی از آلودگی
هوا در این کشورها باشد. برخی معتقدند که این وضعیت به میراث صنایع کثیف
بهجامانده از دوره اتحاد شوروی و ناوگان وسایل نقلیه گازوئیلی فرسوده
مربوط است.
کریستین
آل کورتون، نویسنده کتاب «مه لندن» میگوید جزء اصلی در تغییر سیاست
دراینباره وجود تمایل قوی برای تغییر این وضعیت از طرف جمعیتی است که در
معرض آلودگی هوا قرار دارند. انگلستان در سال ۱۹۵۲ به چنین آستانهای رسید،
هنگامی که دوره مهدود شدید دیگر که این بار ناشی از اجاقها و بخاریهای
زغالسنگی بود- به مرگ بیش از ۱۲هزار نفر انجامید. در این هنگام بود که
تقاضای گسترده عمومی برای حل مشکل آلودگی به وجود آمد.
دکتر
کورتون میگوید: «به نظر میرسد آلودگی هوا عاملی است که باید همیشه خشم
مردم را برانگیزد، اما در این بریتانیا همیشه اینطور نبود. مه مشهور لندن
در آثار نویسندگانی مانند دیکنز و نقاشان امپرسیونیست مانند مونه، ترنر و
ویسلر به یک نماد رفاه بدل شده بود. این مه به نشانهای از روشن بودن آتش
در خانهها (در آثار دیکنز ارجاعات غمآلودی به بخاریهای دیواری که فقط
مقدار اندکی زغالسنگ در آنها وجود دارد) و فعال بودن کارخانههای نساجی
بدل شده بود.»
او
همچنین میگوید: «مهدود سال ۱۹۵۲ ضربهای واقعی بر روان مردم بود. مردم
سختیهای در دوره جنگ و بمباران شهرها بهوسیله هواپیماهای آلمانی را از سر
گذرانده بودند. مردم میگفتند نمیخواهیم پس از گذراندن همه این
محرومیتها به علت دود زغالسنگ بمیریم. تحمل مردم تمام شده بود. آنان
زندگی با کیفیت بهتر را میخواستند.»
پروفسور
آپت، در مورد هند هم میگوید فکر میکنم که نظر مردم تغییر کرده است و
اکنون بهصورت بسیار گستردهتری مشکل آلودگی هوا بازشناخته شده است. او
ابراز امیدواری میکند که در دوره اخیر آلودگی هوا در دهلینو، دادههای
جامع بهداشتی از بیمارستانها گردآوریشده باشد. در این صورت ممکن است
موضوع آلودگی هوا از حوزه آمار انتزاعی بیرون بیاید و به مسئلهای واقعی
برای مردم بدل شود. او میگوید: «ممکن است ما با این دوره مهدود در دهلی
به این نقطه عطف رسیده باشیم.»
سپید
New York Times