تهـویـه مطبـوع بـا درختـان

به گزارش شفا آنلاین،این یافته‌ها در واقع آخرین دستاورد آزمایشی موسوم به آزمایش CLOUD هستند که در روند آن حدود ۸۰ نفر از دانشمندان جهان در آزمایشگاه فیزیک ذرات سرن در نزدیکی شهر ژنو با یکدیگر همکاری داشته‌اند.  آزمایش اخیر در واقع درک و برداشت ما را از اتمسفر زمین، پیش از آلوده‌سازی انسانی تغییر می‌دهد و از سویی احتمالا درک ما را از آن حالتی که اتمسفر در آینده باید داشته باشد نیز دچار تغییر خواهد کرد.

        قطرات ابر اغلب به ذرات کوچک موجود در هوا، به‌عنوان دانه‌هایی (seeds) برای آغاز شکل‌گیری و رشد خود نیاز  دارند. اگر ابری مقدار بیشتری از این دانه‌ها و در نتیجه شمار بیشتری از قطرات را داشته باشد، در آن صورت روشن‌تر به‌نظر خواهد رسید و نور خورشید بیشتری را از سطح زمین بازتاب خواهد داد.

       چنین فرایندی به نوبه خود می‌تواند آب و هوای زمین را سردتر کند. بنابراین فهم و دریافت دقیق‌تر تعداد و اندازه ذرات در جو نه تنها برای پیش‌بینی میزان درخشندگی و بازتابندگی ابرهای سیاره‌ما حیاتی است، بلکه علاوه بر آن روی مقدار دمای جهانی نیز موثر خواهد بود. امروزه حدود نیمی از ذرات هوا از منابع طبیعی به وجود می‌آیند که شامل گرد و غبار زمین، آتشفشان‌ها، آتش‌سوزی‌های گسترده‌ طبیعی که دوده تولید می‌کنند یا پاشش آب دریا که باعث تبخیر هوای موجود در پشت ذرات ریز نمک موجود در اتمسفر می‌شوند، هستند.

       از سویی بسیاری از ذرات موجود در هوا نیز به خاطر فعالیت‌های ما در زمینه‌ی سوزاندن سوخت‌های فسیلی حاصل می‌شوند. این فرایندها علاوه بر تولید دوده، باعث تولید گاز دی‌اکسید گوگرد هم می‌شوند که این گاز نیز در ادامه به اسید سولفوریک در اتمسفر تبدیل می‌شود. همچنین ما شاهد ایجاد باران‌های اسیدی خواهیم بود. مولکول‌های اسید سولفوریک می‌توانند به هم بچسبند و به ذرات خطرناکی در اتمسفر تبدیل شوند.

       مولکول‌های دیگر همانند آمونیاک اغلب به پیوستن مولکول‌های اسید سولفوریک به هم کمک می‌کنند و به طور کلی این فرآیند حدود نیمی از ذرات بارورکننده ابرها را در اتمسفر امروزی کره‌ زمین شکل می‌دهد. دانشمندان طی آزمایش CLOUD در سرن اخیرا کشف کردند که گازهای ساطع شده از درختان هم می‌توانند برای تولید ذره‌های جدید برای ابرهای موجود در جو به هم بپیوندند. نکته‌ جالبی که وجود دارد این است که فرایند فوق می‌تواند بدون نیاز به هر گونه کمک از سایر آلاینده‌ها انجام شود که تصور دانشمندان پیش از این چنین نبود.

       شبیه‌سازی جدید با استفاده از نتایج آزمایش CLOUD نشان می‌دهد  که نقش ترپن‌ها در اتمسفر تمیزتر چند صد سال پیش کره زمین بسیار مهم بوده‌ است. شبیه‌سازی کامپیوتری نشان می‌دهد که برآورد غلظت ذرات در جو قبل از دوره‌ انقلاب صنعتی باید افزایش یافته باشد. این در حالی است که برآورد ما از غلظت امروزی عمدتا بدون تغییر است.

       پیش بینی دقیق در این مرحله‌ی اولیه از آزمایش بسیار سخت است، زیرا درحال‌حاضر ماهیت تمام فرایندهای شیمیایی پیچیده به طور کامل و به درستی بررسی نشده است. با این حال، ممکن است که نتایج جدید بسیار مهم باشد، زیرا بیشتر بودن ذرات در اتمسفر به معنی بازتابندگی بیشتر ابرها و در نتیجه داشتن آب و هوایی خنک‌تر خواهد بود.

       در طول قرن گذشته، خنک‌تر شدن زمین ناشی از افزایش تعداد ذرات در جو، به دلیل افزایش سطح دی‌اکسید کربن یا جبران شده است یا اینکه به چشم نیامده و در برخی موارد نیز به خاطر همین افزایش سطح دی‌اکسید کربن، دما کاملا افزایش یافته است. شبیه‌سازی‌های نشان می‌دهد که این کاهش دمای اضافی ممکن است به آن اندازه‌ای که پیشتر تصور می‌شد، کارامد و اثرگذار نبوده باشند.

       به تازگی نگرانی‌هایی پیرامون این موضوع به وجود آمده که وقتی ما به طور جمعی کیفیت هوا را در سراسر جهان بهبود دهیم، از سویی نیز با وارد کردن ذرات کمتری به اتمسفر باعث کاهش ظرفیت ذراتی خواهیم شد که به عنوان دانه‌های موثر برای ابرها عمل می‌کنند و دارای اثر خنک‌کنندگی هستند.

        در حالی که نتایج نهایی شبیه‌سازی‌های کاملا نامشخص هستند، اما اهمیت بالقوه این فرایند جدید نشان می‌دهد، هر مقدار که ما آلودگی ناشی از احتراق و دیگر منابع را کاهش دهیم، در همان حین، ترکیبات طبیعی نیز دارای اهمیت بیشتری خواهند شد.

        با کمک به جانشین‌سازی دانه‌های ابری ناشی از آلودگی هوا، درختان ممکن است بتوانند به ما در محدودکردن افزایش دمای جهانی کمک کنند. این گزارش از گفته‌های هامیش گوردون (Hamish Gordon) و کت اسکات (CaScott) پژوهشگران علوم جوی در دانشگاه لیدز تهیه شده است.