به گزارش «ریدرز دایجست»، اضطراب احساس ناخوشایندی است که میتواند به واسطه عاملی شناخته شده یا ناشناخته در انسان شکل بگیرد. همه انسان ها به طور طبیعی در برخی مواقع دچار اضطراب می شوند که این مسئله عادی است اما اضطراب مزمن می تواند حتی زندگی فرد را به طور کامل تحت تاثیر قرار دهد.
به خود یادآوری کنید که اگر چه اضطراب احساسی ناخوشایند است اما زمانی که احساسات بر شما غلبه کرده اند، هیچ گونه خطر فیزیکی تهدیدتان نمی کند. در هنگام اضطراب، مردم احساس می کنند دیگر از این مورد جان سالم به در نخواهند برد. اگرچه با شرایط جالب و سرگرم کننده ای مواجه نیستید، اما فراموش نکنید خطر خاصی نیز شما را تهدید نمی کند.
زمانی را برای قدردانی از سلامت جسمی، خانواده دوست داشتنی، یا شغل با ثبات خود اختصاص دهید. مغز شما نمی تواند به صورت همزمان استرس و قدردانی را تجربه کند. در نتیجه، این روشی موثر برای تغییر طرز فکر شما محسوب می شود. هنگامی که استرس دارید اگر بتوانید توجه خود را به سوی قدردانی از چیزی در زندگی خود تغییر دهید، بلافاصله حالت و احساس بهتری پیدا خواهید کرد.
تمرکز حواس را تمرین کنید. این به شما کمک می کند به جای این که در نتیجه تمام نگرانی ها و پشیمانی های خود دچار استرس شوید، در لحظه باقی بمانید. به افکار و احساسات خود توجه داشته باشید و آن ها را به سوی سوژه ای که در حال حاضر رخ می دهد، تغییر دهید، برای مثال، روی تماشای فرزند خود یا شستن ظرف ها متمرکز شوید تا افکارتان در حالت قابل تحمل تری نگه داشته شوند.
هنگامی که احساس گرفتار شدن در چیزهایی را دارید که از کنترل شما خارج هستند، مانند گیر کردن در ترافیک یا خلق و خوی بد رئیس شما، این مسئله را بپذیرید که چیزهای بد نیز اتفاق می افتند و خود را درگیر آنها نکنید. این شرایط فوق العاده است زیرا دیگر تلاش نمی کنید تا هر چیزی را مدیریت کنید. این شرایط به نوعی شبیه زدن دکمه حذف در رایانه است.
هنگامی که به طور کامل درمانده شده اید به خود یادآوری کنید که اضطراب شرایطی زودگذر است. هنگامی که دچار استرس مزمن باشید همانند این است که در هر مشکلی غرق شده و به ندرت شناور باقی می مانید. به خود یادآوری کنید که عوامل استرس زا دائمی نیستند و این کار می تواند آرامش ذهن و انرژی مورد نیاز برای غلبه بر مشکل و یافتن راه حل های عملی را فراهم کند.
اگر خود را در حالت دوم شخص قرار دهید همانند این است که تیمی از اعضای خانواده، مربیان و دیگر عزیزان به شما یادآوری می کنند که تنها نیستید. هنگامی که می گویید «من می توانم انجامش دهم» ممکن است اندکی دچار استرس شوید زیرا تنها هستید اما هنگامی که در موقعیت دوم شخص قرار می گیرید از شما خواسته می شود تا اقدام های لازم را انجام دهید.
ترس و اضطراب خود را شناسایی کنید. اضطراب به معنای احساس درماندگی به واسطه یک عامل استرس زا حتی زمانی که هیچ خطر فوری شما را تهدید نمی کند، است. اضطراب را می توان همانند یک زنگ هشدار آتش دانست در شرایطی که هیچ آتش سوزی وجود ندارد. با درک این مسئله که نیازی نیست وحشت زده و مضطرب شوید می توانید خود را آرام کنید. احساس این که نمی توانم کاری را انجام دهم به معنای درست بودن آن نیست.