وی افزود: در جوامع پیشرفته، دوره بازنشستگی دوره اجباری، اما همراه با
اعتبار و افتخار است و علی رغم آنکه در گذشته در دروانی جنبه منفی داشته
اما توانسته‌اند آن را خنثی کنند و اکنون به فردی که بازنشسته است نگاه
منفعل ندارند.
این روانپزشک و استاد بازنشسته دانشگاه علوم پزشکی ایران با بیان اینکه در جوامع مترقی وقتی فرد بازنشسته می شود به علت پختگی و فرزانگی که پیدا کرده است همواره احساس ارزشمندی می‌کند گفت: در گذشته هم در ایران بزرگترها هنگام دعا از عبارت «الهی پیر شوی» استفاده می کردند، اما متاسفانه امروز شرایط تغییر کرده است و احساس می کنم نگاه جامعه به بازنشسته، نگاه مثبتی نیست.
عشایری ادامه داد: از یک سو نظام تامین اجتماعی برای همه بازنشستگان یکسان نیست و از سوی دیگر افرادی که در تمام دوران کاری و جوانی خود با قناعت زندگی کرده اند در زمان بازنشستگی به لحاظ اقتصادی دچار بحران می شوند و از پس اداره زندگی شان به سختی بر می‌آیند.
وی افزود: این مسئله باعث شده است فردی که باید در دوران بازنشستگی‌اش استراحت کند، به مطالعه بپردازد و در فعالیت های اجتماعی شرکت کند، در رنج قرار بگیرد و لحظاتش با استرس طی شوند.
این روانپزشک و استاد بازنشسته دانشگاه علوم پزشکی ایران به انتقاد از نحوه برگزاری تکریم ها و نکوداشت بازنشستگان پس از سال ها خدمت پرداخت و اظهار کرد: متاسفانه ادارات و دستگاه ها افراد را ساده کنار می گذارند در حالی که باید بر عمق و محتوای تکریم از بازنشستگان افزوده شود و فقط جنبه ظاهری نداشته باشد.
عشایری ادامه داد: در حال حاضر کانون های بازنشستگی فعالیت می کنند که تاثیر خوبی دارد و بازنشستگان در این کانون ها به تبادل نظر با یکدیگر می پردازند و حضور اجتماعی دارند که کمک می کند زندگی معنای پررنگ‌تری برایشان داشته باشد.
وی با اشاره به اینکه در جوامع مترقی امکان استفاده بازنشستگان از محیط های دانشگاهی به منظور علم اندوزی بیشتر وجود دارد گفت: در واقع در دوران بازنشستگی فرد وارد سیستم های مختلف علمی می شود و علی رغم آنکه ممکن است آرتروز یا پوکی استخوان داشته باشد اما احساس پوچی در زندگی نمی کند.
این روانپزشک و استاد بازنشسته دانشگاه علوم پزشکی ایران افزود: اخیرا سازمان بهزیستی اعلام کرده بود که شمار سالمندانی که در پارک ها حضور می یابند در حال افزایش است و این گفته از یک بعد به معنای آن است که سالمندان کاری برای انجام دادن و اوقات گذراندن ندارند و به همین خاطر نگران هستیم که بازنشستگی به یک پدیده منفی تبدیل شود.
عشایری با تاکید بر اینکه کار، شرف و اعتبار انسان است عنوان کرد: وقتی شخصی کارش را بر روی اصول انجام بدهد و بازنشستگی می رسد باید زندگی اش معنای دیگری پیدا کند و جامعه از اندوخته هایش به نحو معقولی استفاده کند.
وی افزود: اکنون یک طرز تلقی منفی در جامعه در حال رخ دادن است و آن این است که سالمندان جایی در زهن بسیاری جوان ها ندارند و حتی نگاهشان بی تفاوت و منفی است، مسئولان باید تلاش کنند تا این نگاه را تغییر دهند.
این روانپزشک و استاد بازنشسته دانشگاه علوم پزشکی ایران به تجارب و خاطرات خود از زندگی در عشایر اشاره کرد و گفت: خاطرم هست وقتی زنان پا به سن می‌گذاشتند حتی مردان به سخنان آنها احترام می گذاشتند، آنها شب ها برای ما شاهنامه می خواندند و معلم اخلاق و زندگی بودند. فرهنگ کهنسالی در عشایر بسیار بالا و راهنمایی شان برای کوچکترها راهگشا بود.
عشایری با بیان اینکه جامعه به سمت سالمندی در حال حرکت است تاکید کرد: مدیران و برنامه ریزان کشور باید فکری برای آینده کنند و به امور سالمندان به لحاظ زیستی و جسمانی، روانی و اجتماعی بیاندیشند تا در آینده دچار بحران نشویم.
وی افزود: آرزو می کنیم برخورد با سالمندی و تکریم آنها عمق و محتوای بالایی پیدا کند و همگان قدر سالمندان را در جامعه بدانند، جای تاسف است که فرد وقتی بازنشسته و سالمند شد ناچار شود برای امرار معاش مسافرکشی کند و دست به کارهای سخت بزند.
این روانپزشک و استاد بازنشسته دانشگاه علوم پزشکی ایران تاکید کرد: زندگی در حرکت است و بازنشستگی نیز در مسیر این حرکت قرار دارد و به معنای توقف زندگی نیست.
