وقتی پزشکی یا یکی از کارکنان نظام سلامت تهدید میشود، مسئولین باید این تهدید را جدی تلقی کنند. صرف تهدید هم باید جرمانگاری شود و برای جلوگیری از خشونت از ابتدا چارهاندیشی شود.
شفاآنلاین:حادثه> بهدنبال حادثه تلخ قتل استاد دانشگاه و پزشک محبوب، شادروان دکتر داوودی، در یاسوج، دکتر لنکرانی، رئیس انجمن اندوسکوپیهای گوارش ایران، سخنانی ایراد کرد.
به گزارش شفا آنلاین:دکتر لنکرانی: نخست این واقعه تلخ را خدمت خانواده محترم ایشان، بهخصوص همسر و فرزند گرانقدرشان، و همچنین به جامعه پزشکی تسلیت میگویم. وقوع این اتفاق تلخ، موضوع خشونت علیه پزشکان را به بدترین شکل خود بار دیگر نشان داد.
از دست دادن استادی دلسوز و پزشکی متعهد، آن هم به بهانه کمکاری و به این شکل سبوعانه، حقیقتاً دردناک است. رسیدگی سریع و عادلانه به این جنایت وحشتناک، فوریترین اقدامی است که مورد انتظار است.
اما این اتفاق تلخ باید مبنای بازنگریهایی قرار گیرد تا مجدداً تکرار نشود.
اولا: وقتی پزشکی یا یکی از کارکنان نظام سلامت تهدید میشود، مسئولین نظام سلامت، مسئولین انتظامی و قوه قضائیه باید این تهدید را جدی تلقی کنند. صرف تهدید هم باید جرمانگاری شود و برای جلوگیری از خشونت از ابتدا چارهاندیشی شود.
وقتی تهدیدکننده بیمحابا به شیوههای حضوری، مجازی، تلفنی یا به هر صورت دیگری تهدید میکند و بازخواست نمیشود، طبیعتاً جریتر شده و اقدامات خود را خشنتر میکند.
ما اخیراً در شیراز پزشکی را از دست دادیم که به دلیل تهدیدهای مکرر خانواده بیماری که بهترین درمان ممکن را دریافت کرده بود و با نظر گروه درمان قطع عضو شده بود، دچار افسردگی شد که منجر به خودکشی او شد.
ثانیا: مجازاتهای فعلی متأسفانه حتی برای
خشونت فیزیکی علیه کارکنان نظام سلامت بازدارندگی خود را از دست دادهاند. جریمه صدهزار تومانی که بر اساس مفاد 608 و 609 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1375 صادر میشود، اولا تصریحی برای کارکنان نظام سلامت ندارد و ثانیاً بازدارندگی هم ندارد.
در بسیاری از کشورها، مجازات خشونت علیه کارکنان نظام سلامت بهصورت ویژه دیده شده است. خود درمان و ارائه خدمت، آن هم در شرایط کمبود بسیاری از وسایل و امکانات و تأخیر در پرداختها، بهویژه در بیمارستانهای دولتی و مناطق محروم، مشقتبار است.
اگر این مشقت با توهین و تهدید همراه شود، عملاً ماندگاری کارکنان نظام سلامت و ارائه خدمت دچار اختلال جبرانناپذیری میشود.
ما در جریان بررسی برنامه توسعه هفتم پیشنهاد کردیم که موضوع خشونت علیه کارکنان نظام سلامت مورد توجه قرار گیرد. وعده داده شد که این موضوع بعداً در لوایح یا طرحها مطرح خواهد شد، اما اقدامی هنوز رخ نداده است.
موضوع دیگر: جوسازی و موجسواری علیه کارکنان نظام سلامت، بهویژه پزشکان، است. انکار نمیکنم که تخلفاتی در نظام سلامت وجود دارد، ولی متأسفانه قربانی خشونت معمولاً کسانی هستند که از جان و دل برای سلامت بیماران کار کردهاند.
در همین مورد از دست دادن شادروان دکتر داوودی، او کسی بود که در شرایط سخت هم درس داده و هم مراقبت بیمار را بدون چشمداشت مالی انجام داده است.
یاسوج بخش خصوصی قلب ندارد و دکتر داوودی بدون چشمداشت خدمتگزار بیماران محروم بود. حتی در شب حادثه، تا آخر شب به ویزیت بیماران مشغول بود.
باید با کسانی که با توهین به کارکنان نظام سلامت موجسواری میکنند، فالوور میگیرند یا سودای نمایندگی و رأیآوری در سر میپرورانند، برخورد قاطع انجام شود.
سازمان نظام پزشکی باید علیه تکتک این افراد شکایت کند تا گزافهگویی برایشان راحت نباشد. مدعیالعموم نیز باید نسبت به ترک فعل خود در صیانت از جایگاه پزشکان پاسخگو باشد و برای این مسئله بعد از این اقدام کند.