امنیت شغلی از تمامی رده‌های پزشکی گرفته شده است

به نقل از سپیدر کشور ما به خدمات پزشکی به دید خدماتی سوسیالیستی نگاه می‌شود. همین نگاه به کارمند وجود دارد. درحالی‌که مشاهده می‌شود، در بازار آزاد هرفردی هرکاری می‌خواهد، انجام می‌دهد. به طورکلی در رابطه با تعرفه تمام رشته‌های پزشکی از اوایل انقلاب هیچ‌گونه نظر حکومتی مثبتی نبوده است. تعرفه‌های پزشکی پایین است. مانند بسیاری از کشورهایی که از سیستم اداری سوسیالیستی تبعیت می‌کنند. متاسفانه در کشور ما بخش پزشکی به صورت سوسیالیستی نگریسته و سایر قسمت‌های بازار آزاد شده است. البته قشر کارمند از نظر حقوق و تناسب تورم با درآمد و دریافتی همانند پزشکان بودند. از نظر اخلاقی و اینکه در جامعه فساد و زیرمیزی نباشد، باید تمام جامعه یک‌دست باشند. اگر بنابر سوسیالیستی بودن است، همه باشند اگر بازار آزاد است، همه باشند. اما هیچ وقت سیستم یک‌دست جواب نمی‌دهد. سیستم بازار آزاد پزشکی مدنظر است. دولت موظف است، در بیمارستان‌های دولتی به درمان مردم پاسخ دهد. در بیمارستان‌های خصوصی عرضه و تقاضا، حذاقت پزشک، سختی کار و انتخاب بیمار برای پزشک و بیمارستان وجود دارد. دولت نباید در هزینه‌های درمان بیمارستان خصوصی خود را وارد کند.

       ساختمان‌ها ساخته می‌شود و از استحکام کافی برخوردار نیست. هیچ‌کسی هم ایراد نمی‌‌گیرد که چرا ساختمان ترک خورد اما کار پزشکی به چشم می‌آید. وقتی یک جراحی ارتوپدی انجام می‌شود، بیمار سی‌تی‌اسکن خود را در دست می‌گیرد و به همه نشان می‌دهد. حساسیتی که در کار ما وجود دارد، جان انسان است اما کسی این موضوع را درک نمی‌کند. اگر در محیط کار امنیت حرفه‌ای و شغلی نداشته باشیم، کار صحیح را نمی‌توانیم انجام دهیم. متاسفانه در جامعه فعلی ما این امنیت شغلی از تمامی رده‌های پزشکی گرفته شده است. تعرفه قسمت کوچکی است. انتقاد اصلی جامعه ارتوپدی از دولت و وزارت بهداشت، دید ناعادلانه است. مثلا در کشور به دلیل نداشتن بهداشت پیشگیری، حوادث بسیاری رخ می‌‌دهد. قوه قضاییه، مجلس، پلیس و وزارت بهداشت، وزارت کشور باید به مسایلی از قبیل رخداد حوادث و مسایل بعداز آن توجه کنند. بیمه‌ها باید پشتیبان بیمار باشند نه اینکه بار درمان را گردن جامعه پزشکی بیندازد. این کار درستی نیست و در 35 سال گذشته مورد غفلت بوده است. وقتی که دولت جدید برسرکار آمد، گفتند ما پکیج مالی محدودی داریم. اما این مبلغ باید برای کل جامعه پزشکی، دارو و درمان و تجهیزات صرف شود. ارتوپدی یک رشته مردانه است، ارتوپدها به دنبال این نیستند که کرسی وزارت بهداشت را بگیرند و لابی‌گری کنند و با سیاست‌بازی تعرفه را بالا ببرند. متاسفانه بودجه کمی که برای سلامت گذاشته شده بود، رشته‎هایی که در این 35 سال از رانت دولتی استفاده خوبی کردند، در این قسمت هم تعرفه خود را بالا بردند. ارتوپدی که از نظر جسمی خاص بوده و مسئولیت و طول درمان و حساسیت‌های خاص خود را دارد، مورد غفلت واقع شده است. ارتوپدها از تعرفه‌ها و سیستم حاکم بر وزارت بهداشت ناراضی هستند. سپید