شفا آنلاین>اجتماعی> سالهاست که وقتی حوادث و اتفاقاتی در کشور رخ میدهد هر کدام از سازمانها بهصورت جداگانه فعالیتهایی را برای کمک به حادثهدیدگان انجام میدهند.
به گزارش
شفا آنلاین،به نقل از سپید شاید در
ابتدا اگر حادثه وسعت کمی داشته باشد چنین اقداماتی بدون هماهنگی با سایر
دستگاهها چندان عملکرد آنها را مورد سوال قرار ندهد ولی آن چیزی که از
شواهد پیداست، این است که در حوادث بزرگ ناهماهنگی این اقدامات معضلات
بسیاری را در پی داشته است. در واقع باید گفت یکی از دلایل تشکیل سازمان
اورژانس کشور که از سال گذشته در هیئت دولت تائید شد همین موضوع بود تا با
یک تصمیم مشخص سازمانها تحت مدیریت واحد با هم عمل کنند. ولی از شهریور
ماه سال گذشته تاکنون که خبر این موضوع از سوی وزیر بهداشت مطرح شد هنوز
اقدام مشخصی در این زمینه انجام نشده است و همه در انتظار تصمیم نمایندگان
مجلس هستند.
کمبود
امکانات، نیروی انسانی و دیگر کمبودهایی که در این حوزه وجود دارد از
دلایلی است که ضرورت توجه به سازمانی مستقل را میطلبد. به این ترتیب، همه
سازمانهایی که در بخش امداد و نجات فعالیت میکنند تحت مدیریت واحدی
اقداماتشان را انجام دهند تا دیگر شاهد تداخل اقدامات در این حوزه نباشیم و
از همه مهمتر عملکرد مرکز مدیریت حوادث و فوریتهای پزشکی کشور که این
روزها نقدهایی بر آن وارد است نیز تا حدودی بهبود یابد.
تراکم نیروها مشکل اصلی در حوادث
مسئولان
وزارت بهداشت بر این باورند که باید مدیریت یکپارچه در این حوزه وجود
داشته باشد تا جایی که ایرج حریرچی، قائممقام وزیر بهداشت تراکم نیروهای
امدادرسان و انتظامی را یکی از مشکلات اصلی در حوادث میداند و بر اقدام
هماهنگ و فرماندهی واحد در این حوزه به منظور کمک هر چه بهتر به
آسیبدیدگان تاکید دارد.
اما
علیرغم تاکید حریرچی بر مدیریت واحد در فوریتهای پزشکی و امدادرسانی، وی
معتقد است که هنوز زیرساختهای لازم برای این اقدام فراهم نیست: «ما هنوز
از نظر زیرساختها و امکانات با کمبود مواجه هستیم. وقتی کمبود وجود دارد
فرقی نمیکند در یک دستگاه باشد یا چند دستگاه.از نظر بنده مسائل ساختاری
بسیار مهم است ولی این اقدامات باید در داخل بدنه کارشناسی دولت و با
هماهنگی مجلس انجام شود.»
مدیریت حادثه باید یکپارچه باشد
پیرحسین
کولیوند، رئیس مرکز مدیریت حوادث و فوریتهای پزشکی کشور نیز بر مدیریت
یکپارچه حوادث از سوی یک سازمان تاکید دارد و میگوید: «بحث فوریتهای
پزشکی در حوزه پیش بیمارستانی و بیمارستانی یکی از تکالیف اصلی حاکمیت است.
ممکن است برای یک عمل قلب و کیسه صفرا دو ماه صبر کنید، ولی در فوریتهای
پزشکی صبر معنایی ندارد. فرصت بسیار محدود و لحظهها حیاتی است و به همین
دلیل باید همه کسانی که در این حوزه فعالیت میکنند و به خصوص حاکمیت به
این موضوع بها داده و آن را در اولویت برنامههای خود قرار دهد.»
کولیوند
نسبت به کمبود نیرو در اورژانس نیز گلایه کرد و در پاسخ به این سوال که
آیا با ادغام سازمانهایی که به نوعی در زمینه امدادرسانی حوادث دخیل هستند
موافق هستید، توضیح میدهد: «مجلس باید در این زمینه تصمیم بگیرد. ولی
واقعیت این است که مدیریت حادثه باید یکپارچه باشد. ما در حال حاضر به
دنبال آن هستیم که مرکز فوریتهای پزشکی تبدیل به سازمانی چابک شود و
انتظار داریم نمایندگان مجلس به طرحی که دولت در برنامه ششم توسعه مصوب
کرده رای مثبت دهند.»
وی
سازمانی شدن اورژانس را گامی برای یکپارچه کردن مدیریت سازمانهایی دانست
که در کمک به حادثهدیدگان نقش دارند و در این خصوص میگوید: «اینکه
اورژانس سازمان شود، قدم بزرگی است. چرا که در این صورت میتواند زودتر
تصمیم بگیرد، چابکتر شود و فرماندهی حادثه را بهتر اعمال کند. در ابتدا
پایههای اصلی این اقدام باید به درستی شکل گیرد و بعد از این مراحل
تصمیمگیری شود که چه اقدامی باید انجام داد.»
از تجربه گذشته درس نگرفتهاند
نیما
عظیمی، کارشناس حوزه سلامت اقدامات مسئولان در مواجهه با حوادث را مورد
نقد قرار داد و در این خصوص میگوید: «متاسفانه علیرغم اینکه سازمانی شدن
اورژانس به نفع تمام سازمانهایی است که در حوادث نقش دارند ولی تاکنون
اقدامی در این خصوص انجام نشده و مسئولان و نمایندگان مجلس هنوز تصمیم
مشخصی در این زمینه اتخاذ نکردهاند.به طوری که یا بودجه را بهانهای برای
اجرا نشدن آن دانستهاند و یا سازمانها مقاومتهایی در این خصوص انجام
دادهاند. چرا که هر چه باشد هر ساله بودجه جداگانهای برای این موضوع به
این سازمانها از سوی دولت تخصیص داده میشود، در حالی که اگر این بودجه با
مدیریت یک سازمان انجام میشد اکنون با معضل نحوه چگونگی برخورد با حوادث
مواجه نبودیم.» وی ادامه میدهد: «دولت و سازمانها با کمبود بودجه و
امکانات مواجه هستند.شرایط نسبت به قبل کاملا تغییر کرده است. در این شرایط
سازمانها به جای دوباره کاری و اختلال در کار یکدیگر بهتر است که تحت
مدیریت یک سازمان باشند تا اقدامات به صورت مشخص در میان سازمانها تقسیم
شود. در این شرایط هم کارها سریعتر انجام شده و از همه مهمتر از هدر رفت
منابع جلوگیری میشود.» عظیمی در بخش دیگری از سخنان خود میگوید:
«متاسفانه مسئولان ما از تجربههای گذشته درس نمیگیرند. در بسیاری از
حوادث شاهدیم که هر کدام از سازمانها به طور جداگانه اقداماتی را انجام
میدهند و گاهی این تراکم حضور باعث شده که خدمت رسانی به مردم با مشکل
مواجه شود.»
کارشناس
حوزه سلامت تاکید میکند: «باید توجه داشت که این اقدام را در کوتاه مدت
به راحتی و البته با همکاری سازمانها میتوان انجام داد. فقط کافی است که
این موضوع به صورت قانونی از سوی مجلس به یک سازمان محول شود و دیگر
سازمانها اقداماتشان را در همان راستا انجام دهند.جای تعجب است که تاکنون
نمایندگان مجلس با وجود موافقت دولت با تشکیل این سازمان هنوز اقدامی را
انجام ندادهاند در حالی که به خوبی از این موضوع آگاه هستند که تداخل
اقدامات درمانی در حوادث چه مشکلاتی را در پی داشته است.»
عظیمی
میگوید: «اکنون که سرعت عمل اورژانس پیشبیمارستانی به دلایل مختلفی از
جمله کمبود نیرو و امکانات مورد سوال قرار گرفته است فرصت مناسبی است که با
تصویب این لایحه کمکی به وضعیت نامطلوب موجود در این حوزه شود.»