از طرفی یک تفاوت بارز طب ایرانی با طب نوین این است که برای یک بیماری در افراد مختلف یک نسخه نمیپیچد به عنوان مثال طب نوین برای پایین آوردن چربی خون دو یا سه دسته داروی اساسی از جمله خانواده استاتینها، رزینها و اسیدفیبریکها را تجویز میکند، در حالی که در طب ایرانی ممکن است با توجه به شرایط فرد بیش از 10 نوع پروتوکل درمانی در این زمینه ارائه شود.
اما متاسفانه این مسئله از طرف برخی علاقمندان یا مدعیان طب ایرانی هم مورد غفلت قرار میگیرد و کم نیستند مواردی که در رسانههای جمعی از جمله رادیو و تلویزیون نسخههای ثابت برای همگان پیچیده میشود.
در بسیاری موارد دیگر طب ایرانی را با گیاه درمانی نوین یکسان معرفی میکنند، در صورتی که تفاوتهای بنیادینی بین این دو وجود دارد و اصول حکمی موجود در طب ایرانی به هیچ وجه در گیاه درمانی رایج موجود نیست، در واقع ارائه راه کارهای یکسان با استفاده از گیاهان دارویی یا داروهای گیاهی زیرمجموعه گیاه درمانی است نه طب ایرانی.
گرچه طب ایرانی نیز از این دستورالعملها در مواردی استفاده میکند. در نتیجه مواردی این چنینی که متاسفانه با نام طب سنتی ایرانی معرفی میشوند متاسفانه با اقبال روز افزون مردم به طب ایرانی باب سوءاستفاده از طب سنتی را برای بسیاری باز شده و کم نیستند بیمارانی که به راحتی فریب این گونه افراد را میخورند و دچار عوارض جبران ناپذیر میشوند.
از جمله اقدامات عجیب برخی مدعیان طب سنتی ویزیتهای اینترنتی, تلفنی و نسخه پیچی از راه دور ( که بیشتر برای دریافت حق ویزیتهای نامتعارف است) بوده که اصولاً با مبانی طب سنتی در تضاد است زیرا طبیب باید بیمار و تمام شرایط فیزیکی و روحی وی را در درمان دخالت دهد که چنین کاری به هیچ وجه از طریق اینترنت و ارسال شرح حال و عکس و غیره ممکن نیست.
گرچه که در بسیاری از موارد ویزیتهای اینترنتی اصولا خود فرد مدعی اقدام به مطالعه مدارک و نسخه پیچی نمیکند و فرد دیگری را برای این کار قرار میدهد از طرفی باید آگاه باشند که هرکس دم از غلبه صفرا و سودا و غلظت خون زد، الزاما شناخت صحیحی از طب ایرانی ندارد.