80 درصد مبتلایان تنها شبها بیاختیاری دارند و 20 درصد باقیمانده یا فقط
در طی خواب روز، دچار بیاختیاری هستند یا هم در خواب روز و هم خواب شب
دچار بیاختیاری ادرار میشوند. با اینکه متخصصین اطفال سالهاست به این
موضوع پی بردهاند، اما این نکته هیچ تاثیری در انتخاب دارو و نوع درمان
آنها نداشته است در حالی که در هومیوپاتی داروی انتخاب شده برای کودکی که
تنها در خواب شب، دچار بیاختیاری است، کاملا با داروی کودکی که در خواب
روز نیز دچار بیاختیاری میشود، متفاوت است.
شبادراري از نظر طب رایج دلایل مختلفی دارد؛ ناپایداری مثانه و تاخیر در تکامل مغزی، عوامل ارثی و مشکلات خواب و مشکلات سایکولوژیک از دلایل اصلی شباداری هستند. این تقسیمبندی از نظر هومیوپاتی معتبر است و نقش کلیدی در درمان و انتخاب دارو ایفا میکند. به طور مثال کودکی که خواب بسیار سنگینی داشته و این امر سبب بیدار نشدن او میشود، اغلب با Caust قابلدرمان است اما کودکی که در خواب میبیند، دارد ادرار میکند و وقتی از خواب بیدار میشود، متوجه می شود که خوابش حقیقت داشته، بیشتر با Bell درمان میشوند. یا کودکی که به دلیل ناپایداری و کاهش ظرفیت مثانه دچار بیاختیاری هستند، با Kreos و Equist قابل درمان است.
جالب اینکه بسیاری از متخصصان اطفال امروزه کاملا مطمئن هستند که بیاختیاری ادرار میتواند به علل سایکولوژیک از قبیل تولد خواهر و برادر، استرس ناشی از بستري شدن در بيمارستان بين 2 تا 4 سالگي، شروع مدرسه و اضطراب جدایی یا ترس از شکست خوردن در انجام تکالیف مدرسه، از هم گسستگي خانواده به علت طلاق يا مرگ یا نقل مكان به خانهاي جديد ناشی شود. اما متاسفانه در طب رایج برای تمامی این کودکان یک نوع داروی اعصاب تجویز میشود که صرفا تاثیر آرامشبخشی دارد.
این درحالی است که پزشک هومیوپاتی همیشه قبل از تجویز دارو، به دنبال شناخت ریشه اصلی بیماری و رفع آن است. جالب است بدانید در هومیوپاتی داروها اساسا بر طبق علت ایجاد آن تجویز میشوند. مثلا داروی کودکی که به دنبال نقل مکان به خانهای جدید و از دست دادن دوستانش دچار مشکل شبادراری شده، فسفر است.
مثلا کودکی که به دلیل وحشت دچار بیاختیاری ادراری شده با Lyc یا Sep و
پسر بچهای که به دنبال تولد فرزند دوم خانواده، دچار بیاختیاری شده با
Puls قابل درمان است.
یا کودکی که در پی دچار کابوسهای شبانه دچار این مشکل است، با داروی Bell
یا Stram و کودکی که به علت طلاق والدین و بیمهری و بی توجهی از سوی آنها
شب ادراری گرفته میتوان با کلرید منیزیم درمان کرد.
در پایان ذکر این نکته ضروری به نظر میرسد که برخلاف آنچه از سوی افراد ناآگاه تبلیغ میشود، هومیوپاتی به هیچوجه یک درمان سطحی نیست بلکه با در نظر گرفتن ریشه اصلی بیماری و رفع آن، بیماری را برای همیشه ریشهکن میکند.
متاسفانه گاها درمانهای خشن و بعضا آسیبزنندهای برای کنترل شبادراری توصیه میشود. یکی از این روشها بهکارگیری و تشكچههاي مخصوصی است كه با رسيدن اندك رطوبت به آن زنگ به صدا درميآيد و باعث بيداري كودك هنگام شروع دفع ادرار و كنترل آن میشود. اين روش به گفته کتب مرجع در بيش از 50درصد موارد موجب كنترل ادرار دركودكان مبتلا به «شب ادراری» شده، اما این کتب مرجع هیچگاه اشارهای به روحیه و عقدههای روانی که این کودکان بعد از کنترل شبادراری دارند، نمیکند. چراکه مشکل اصلی بسیاری از کودکان مبتلا به شباداری، احساس حقارتی است که با هر بار ادرار کردن پیدا میکنند. آنها حتی خانواده خود را از این امر مطلع نمیکنند تا دچار این احساس تلخ نشوند. حال با چنین روحیه حساس و آسیبپذیری بهکارگیری این تشکچهها نه تنها روحیه آسیبپذیر آنها را بهبود نمیبخشد، بلکه سبب آیجاد آسیبهای جبرانناپذیر برای این بیماران میشوند. البته این افراد دیگر شبادراری نخواهند داشت اما هیچ تضمینی وجود ندارد که آنها در بزرگسالی اعتمادبهنفس خوبی داشته باشند، دچار بیماریهای مهلک روحی شامل وسواس و افسردگی نشوند.