شفا آنلاین>اجتماعی>جمعی از دانشجویان دوره دستیاری دانشگاه‌های علوم پزشکی مهم‌ترین مشکلات و مطالبات خود را در قالب نامه‌ای به مسئولان نظام سلامت ارسال کردند.
به گزارش شفا آنلاین،به نقل از سپید
این
نامه که اوایل این هفته به دفتر وزیر بهداشت، رئیس سازمان نظام پزشکی،
اعضای کمیسیون بهداشت و درمان مجلس ابلاغ شد، طی هفته گذشته روی سایت خبری
صدای پزشکان قرار گرفت و بیش از 2هزار و 100 پزشک و دستیار با واردکردن
شماره دانشجویی یا شماره نظام خود، اعتراض خود را ثبت کردند.ازجمله مطالبات مطرح‌شده در این نامه می‌توان به طرح تعهد اشاره کرد. دستیاران براین باورند طرح تعهد که درواقع فرصتی برای جبران هزینه تحصیل رایگان است، به دلایلی ازجمله نداشتن حق اشتغال در طول این دوره و بازپرداخت هزینه آموزش رایگان درصورت انصراف از ادامه تحصیل عقیم مانده است. تعهد دستیار به اینکه تشخیص، اجرا و قضاوت را نیز به وزارت بهداشت می‌سپارد از دیگر مثال‌های نظیر این مجموعه است. در همین راستا دستیاران امضاکننده این نامه خواستار تغییر این تعهدنامه هستند.
سردرگمی دستیاران بین بخش آموزش و درمان دغدغه دیگر این دستیاران است. در بخشی از این نامه آمده است: « به نام آموزش وارد می شوند اما عملا آموزش بخش کوچکی از ساعات حضور آنها در بیمارستان را تشکیل می‌دهد. کارهای بر زمین‌مانده فراوان و کمبود پرسنل درمانی، عملا دستیاران را به نیروی درمانی بدل کرده است. نیرویی که حتی در مقابل خطای احتمالی نیز مسئولیت قانونی دارد. دستیاران ایرانی چیزی به نام حقوق دریافت نمی‌کنند و از سایر مزایا مانند بیمه و سنوات نیز بی‌بهره‌اند. وزارت بهداشت صرفا به آنها کمک‌هزینه‌ای ناچیز به مبلغ 800هزار تا یک میلیون و 200هزار تومان پرداخت می‌کند. پر واضح است که چنین کمک‌هزینه‌ای در قبال ساعات و حجم کار دستیاران در بیمارستان‌ها بسیار ناچیز و ناعادلانه است و به یک شوخی گزنده شبیه است.»
ابهام در ساعت کاری دستیاران در مصوبات وزارت بهداشت موضوع دیگری است که امکان تعیین این میزان را به دست مدیران گروه در هر دانشگاه سپرده و بیش از هر چیز زمینه خستگی روانی و جسمی، افزایش خطای پزشکی و نارضایتی بیماران و همراهانش را به دنبال دارد.
آموزش شکست می‌خورد، درمان پیروز می‌شود
دستیاران معترض براین باورند که همراهی بخش آموزشی و درمانی در کنار هم «ترکیب نامیمونی» ایجاد کرده که درنهایت درمان پیروز و شکست سهم آموزش می‌شود. چالشی که معلول مواردی نظیر افزایش ظرفیت دوره دستیاری بدون توجه به زیر‌ساخت‌های آموزشی است. راه‌حلی که برای حل مشکلات دستیاران مطرح کرده‌اند جداسازی بخش‌های درمانی و آموزشی یک‌بار برای همیشه و بازگشت آموزش به صدر اولویت بیمارستان‌های آموزشی، به همراه بازبینی در افزایش بی‌ضابطه پذیرش دستیاری است.
در کنار طرح مطالبات صنفی، دستیاران درخواستی برای ایجاد نهاد واسط برای پیگیری خواسته‌ها و مطالبات خود را مطرح کرده‌اند. شورایی با عنوان شورای دستیاران تخصصی که درحال حاضر فقط در دانشگاه علوم پزشکی شیراز فعال است.
به‌دنبال راه‌اندازی شورای دستیاران تخصصی در دانشگاه‌های علوم‌پزشکی سراسر کشور
مجید اکبرزاده، دبیر شورای دستیاران تخصصی دانشگاه علوم پزشکی شیراز درمورد ساختار این شورا می‌گوید: « شورای دستیاران تخصصی در سال 1389 از سوی عبدالخالق کشاورز، قائم مقام فعلی معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی شیراز ایجاد شد و درحال حاضر در قالب یک بخش اداری دانشگاه فعال است و دارای امکانات فضایی و اداری است که امکان و مجوز پیگیری مشکلات صنفی، موضوعات آموزشی و مطالبات دانشجویان دوره تخصص را در بیمارستان‌ها و دانشگاه‌ها دارد.»
او اضافه می‌کند: «امکان پیگیری مشکلاتی که برای دستیارانی که فعالیت سیاسی کرده‌اند هم از طریق این شورا وجود دارد و مواردی بوده که همه پیش از حضور فرد در کمیته انضباطی حل‌شده است.»
اکبرزاده می‌گوید: «این شورا زیر نظارت رئیس دانشگاه فعالیت می‌کند و طی فعالیت‌های ماهیانه و سالانه‌ای که دارد موضوعاتی نظیر خانه‌های دانشجویی، کتابخانه‌های مورداستفاده دستیاران، اتاق‌های مشاوره نظارت داریم و با معاونین آموزشی و روسای بیمارستان‌ها و دانشگاه ماهیانه جلساتی داریم و مطالبات دانشجویان را از این طریق اعلام می‌کنیم.»
دبیر شورای دستیاران تخصصی دانشگاه علوم پزشکی شیراز بابیان اینکه متن اساسنامه اوایل تیرماه به دانشجویان دیگر دانشگاه‌ها داده شد و قرار شد با تلاش دانشجویان این شورای دستیاری در تمام دانشگاه‌ها شکل بگیرد، می‌گوید: «دانشجویان می‌توانند برای تشکیل این شورا از طریق تعامل با رئیس دانشگاه یا تایید و ابلاغ از سوی معاونت دانشجویی فرهنگی وزارت بهداشت اقدام کنند.»
دستیاران به مثابه نیروی کار ارزان‌قیمت
او درمورد شرایط دانشجویان دستیاری نیز اینگونه توضیح می‌دهد: «ما توقعی نداریم که مسئولان وزارت بهداشت دلشان به حال دستیاران بسوزد و بخواهند که فکر عاجلی به حال ما بکنند.»
اکبرزاده جایگاه فعلی دستیاران را اینگونه معنا می‌کند: «نیروی کار ارزان قیمت» و از این گزاره نتیجه می‌گیرد که «توقعی نداریم که وضعیت را تغییر دهند. جایگاهی که دستیاران در عرصه نظام درمانی دارند نشان می‌دهد که بیش از هر چیز به عنوان نیروی کار ارزان قیمت در نظر گرفته می‌شوند بنابراین انتظار نداریم که اقدامی انجام دهند که شرایط زندگی دستیاران تغییر زیادی کند، فقط می‌خواهیم تلاش کنیم تا صدای ما را بشنوند.»
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار