شفا آنلاین>اجتماعی>روانشناسان و روانپزشکان میگویند برخی از بزرگترین رهبران آمریکا در تاریخ مشکلات سلامت روانی داشتهاند و همین مشکلات ممکن است به آنان در هنگام بحران کمک کرده باشد.
به گزارش
شفا آنلاین،پروفسور دکتر ناصر قائمی که درباره مشکلات
روانشناختی چهرههای تاریخی نوشته است، میگوید رئیسان جمهور آبراهام
لینکلن، جان اف کندی و ژنرالهای جنگ داخلی آمریکا اولسیس اس گرانت و
ویلیام تکوموسه شرمن و رهبر مبارزات حقوق مدنی، مارتین لوتر کینگ جونیور،
همگی با مشکلات بهداشت روانی و اغلب با افسردگی درگیر بودند.
کاترین
نوردال، روانشناسی که رئیس برنامه روال حرفهای در انجمن روانشناسی آمریکا
است، میگوید: «برخی از مشکلات روانی در واقع ممکن است به عظمت فرد
بینجامد.» قائمی نویسنده کتابی با نام «دیوانگی درجه اول: کشف ارتباطات
میان رهبری و بیماری روانی» میگوید شخصی که مشکلات روانپزشکی دارد، «به
نظر من یک مکمل است.» او در کتابش سوابق پزشکی و تاریخی را برای روانکاوی
چهرههای تاریخی به کار برده است. قائمی میگوید افراد دچار اختلال افسردگی
شیدایی اغلب خلاقتر، همدلتر و واقعگراتر از افراد با سلامت روانی بیشتر
هستند.
وی دو دسته از رهبران این وضعیت را به تصویر میکشند. قائمی
میگوید ژنرال شرمن، رهبر نظامی شمال در دوران جنگ داخلی آمریکا، بهشدت
افسرده بود و گفته میشود که افکار خودکشی داشت، در مقابل ژنرال جرج
مکسلان ازلحاظ روانی سالم شمرده میشد، اما در مواقع بحرانها ژنرال موفقی
نبود. ژنرال گرانت دچار اعتیاد به الکل بود و در هنگام جنگ عملکردی عالی
از خود نشان داد، اما عملکردش در دوران رئیسجمهوریاش در زمان صلح به آن
خوبی نبود.
در دورههای اخیر، چرچیل دچار حملات طولانی و مکرر افسردگی
میشد و آشکارا از آن سخن میگفت و آن را «سگ سیاه» اش مینامید. نخستوزیر
قبل از او، نویل چمبرلین که از همان حزب- حزب محافظهکار- بود، ازلحاظ
روانی سالمتر بود، اما نتوانست تهدید آدولف هیتلر، رهبر آلمان نازی را
دریابد. قائمی میگوید چرچیل در دوران بحران جنگ عالی عمل کرد، اما دوره
نخستوزیریاش در دوران صلح و رفاه پس از جنگ شکست خورد.
Reuters