گاهی
علت شناخته میشود. در صورت بروز عفونت، تب ناشی از واکنش بدن در تلاش
برای از بین بردن عوامل مهاجم است. تب یک مقاومت طبیعی مهم در مقابل
میکروبها است. بیمارانی که تحت شیمیدرمانی هستند، بیشتر احتمال بروز
عفونت دارند، زیرا تعداد گلبولهای سفید خون برای مقابله با میکروبها
کمتر است. بهتر است یک دماسنج را که بهراحتی قابل کاربرد و خواندن از
طریق دهان باشد، در اختیار داشته باشید.
دنبال چه چیزی باشید:
افزایش دمای پوست
هرگونه ترشح زرد رنگ یا چرک از محل آسیب یا هر نقطه از بدن
احساس گرما
بروز جدید سرفه یا تنگینفس
احساس خستگی
بروز جدید درد شکم
سردرد
سوزش یا درد هنگام ادرار کردن
احساس سرما
گلودرد
درد بدن
بیماری که دچار گیجی است و اطلاعی از مکان ندارد، دچار فراموشی است وچیزی را احساس نمیکند.
بثورات پوستی
لرز
هر ناحیه جدید از تورم یا قرمزی
بیمار چه کار میتواند بکند:
اگر احساس سرما یا گرما میکنید هر 3-2 ساعت دمای بدن را از طریق دهان
اندازهگیری کنید. اگر نمیتوانید دماسنج را در دهان خود نگه دارید، آن
را زیر بغل خود بگذارید. نتیجه اندازهگیری دمان بدن را یادداشت کنید.
مقدار زیادی مایعات (آب، آبمیوه، نوشابه، سوپ) بنوشید.
به میزان کافی استراحت کنید.
اگر دچار لرز هستید، خود را با پتو بپوشانید.
خود را فقط با یک پوشش نازک بپوشانید.
اگر گرم هستید پارچه خنک روی خود بگذارید.
اگر پزشک تجویز کرده باشد از داروهایی مانند استامینوفن استفاده کنید.
مراقبین چه کارهایی میتوانند انجام دهند.
مراقب لرز باشید و بعد از پایان لرز دمای بدن بیمار را اندازهگیری کنید.
دمای بدن را با قرار دادن دماسنج در زیر زبان یا زیربغل اندازهگیری
کنید. (دماسنج را داخل مقعد استفاده نکنید مگر آنکه توسط پزشک تجویز شده
باشد).
سعی کنید افرادیکه تبدار هستند یا سرماخوردگی دارند، بیمار را ملاقات نکنند یا از طریق تلفن احوالپرسی کنند.
مایعات بیشتر و غذاهای میان وعده به بیمار بدهید.
به بیمار کمک کنید داروها را سر موقع مصرف کند.
در صورتیکه بیمار دچار گیجی است، موقعیت خود را نمیداند، دچار فراموشی است یا چیزی را احساس نمیکند با پزشک تماس بگیرید.
در موارد زیر با پزشک تماس بگیرید:
تب بالای 38 درجه سانتیگراد یا بالاتر که از طریق دهان اندازهگیری شده باشد.
وجود 2 یا بیشتر از علائم ذکر شده در بالا.
تبی که بیشتر از 24 ساعت ادامه پیدا کند.
لرز بدن
عدم توانایی در مصرف مایعات.