شفا آنلاین>سلامت>یک بررسی جدید نشان می‌دهد که برنامه‌های دولتی نظارت بر تجویز داروهای مخدر می‌تواند هر روز از ۱۰ مورد اُ وردوز این داروهای شبه افیونی جلوگیری کند و هر روز حداقل جان دو نفر را نجات دهد.
به گزارش شفا آنلاین، این پژوهش نشان داد که
ایالت‌هایی از آمریکا که گسترده‌ترین این برنامه‌ها را دارند- برنامه‌هایی
که شمار بیشتری از داروهای بالقوه اعتیادآور را پیگیری و دست‌کم هفته‌ای
یک‌بار پایگاه داده‌هایشان را روزآمد می‌کنند- به بیشترین کاهش در مرگ‌های
ناشی از مصرف بیش‌ازحد یا اوردوز این داروها دست یافته‌اند.این پژوهشگران محاسبه کردند که اجرای برنامه‌های پایش داروها در همه ایالت‌ها و تقویت برنامه‌های ضعیف‌تر موجود می‌تواند از ۶۰۰ مورد مرگ ناشی از داروهای شبه افیونی در سال جلوگیری کند.
دکتر استفن دبلیو پاتریک، سرپرست این پژوهش گفت: «برنامه‌های پایش داروهای مخدر نسخه‌ای یک ابزار بهداشت عمومی است که باعث اطمینان دراین‌باره می‌شود که این داروهای شبه افیونی به‌طور مناسب استفاده می‌شود و درعین‌حال تاثیرات منفی بهداشتی این داروها را که تقریباً در هر جامعه‌ای در آمریکا دیده می‌شود، محدود می‌کند.»
او گفت: «یافته‌های ما بیانگر این است که سرمایه‌گذاری در ارتقای برنامه‌های پایش داروهای مخدر تجویزشده با نجات جان افراد مزیت خود را نشان می‌دهد.»
پاتریک که متخصص اطفال در دانشکده پزشکی دانشگاه وندربیلت در نشویل در ایالت تنسی آمریکا است، متخصص درمان نوزادان تازه به دنیا آمده است. او پس از درمان گروهی از نوزادان متولدشده با علائم ترک مربوط به تجویز داروهای مخدر برای مادرانشان شروع به بررسی کارایی برنامه‌های پایش این داروها کرد.
گزارش مراکز پیشگیری و کنترل بیماری‌های آمریکا نشان می‌دهد که بیش از ۴۰ نفر آمریکایی هر روز به علت اوردوز داروهای شبه افیونی تجویزشده به‌وسیله پزشکان می‌میرند. تجویز و فروش داروهای شبه‌افیونی ازجمله داروهای ضد درد اوکسی‌کدون (اوکسی‌کانتین) یا هیدروکودون (وایکودین) از سال ۱۹۹۹ تابه‌حال در آمریکا چهار برابر شده و همه‌گیری اوردوز با داروها را تشدید کرده است. زنان باردار و نوزادان متولد نشده‌‌شان نیز از این همه‌گیری مصون نبوده‌اند. پژوهش پیشین پاتریک نشان داد که میزان بروز نشانگان ترک نوزادی در آمریکا در فاصله سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۰۹ تقریباً سه برابر شده است. بسیاری از مادران نوزادانی که پاتریک آنان را درمان می‌کرد، می‌گفتند که اصلاً نمی‌دانستند که داروهای ضد دردی که دکترشان تجویز کرده است، می‌تواند باعث اعتیاد خودشان و کودکان به دنیا نیامده‌شان باشد. پژوهش جدید پاتریک که در ژورنال Health Affairs منتشر شده است، داده‌های مرگ‌ومیر در فاصله سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۳ را بررسی کرد تا کارایی برنامه‌های پایش داروهای مخدر در هر ایالت را ارزیابی کند.
این برنامه‌ها برای جلوگیری از به دست آوردن این داروها از فراهم‌کنندگان متعدد یا به اصطلاح doctor shopping و شناسایی پزشکانی که دوزهای به‌طور غیرعادی بالای این داروها را تجویز می‌کنند، شناسایی شده‌اند. این برنامه همچنین مکالمه میان پزشکان و بیماران و ارجاع به مراکز توانبخشی برای ترک دارو را تسهیل می‌کنند.
بر اساس یافته‌های این بررسی، میسوری تنها ایالتی در آمریکاست که فاقد برنامه پایش داروهای مخدر است و میزان مرگ‌های ناشی از اوردوز داروهای مخدر در آن همیشه از میانگین ملی در حال افزایش بوده است.
میانگین میزان مرگ‌ومیر ناشی از اوردوز داروهای شبه افیونی در ۲۴ ایالت که در این بررسی وارد شده بودند، از 4/1 در هر ۱۰۰۰۰۰ در سال ۱۹۹۹ به 2/6 در هر ۱۰۰۰۰۰ در سال ۲۰۱۳ افزایش پیدا کرده بود. این بررسی همچنین نشان داد که میزان میانگین مرگ سالانه ناشی از اوردوز داروهای مخدر به اندازه 12/1 در هر ۱۰۰ هزار در ایالت‌هایی که برنامه‌های پایش دارو اعمال کرده بودند، کاهش یافته است.
یک بررسی که ماه گذشته در همین ژورنال منتشر شد، نشان داد که پزشکان در ایالت‌هایی که تجویز داروهای ضد درد مخدر پیگیری می‌شود، با احتمال یک‌سوم کمتر برای بیماران داروهای شبه افیونی که بالقوه اعتیادآورند، تجویز می‌کنند. بررسی‌های پیشین هم نشان داده‌اند که اجرای برنامه‌های پایش داروهای مخدر به‌طور موثری باعث کاهش موارد گرفتن نسخه این داروها از پزشکان متعدد، راه یافتن این داروها به بازار قاچاق و تجویز غیرضروری آن‌ها می‌شود.سپید
دکتر سیلویا مارتینز، پژ‌وهشگر سوءمصرف مواد مخدر در دانشکده بهداشت عمومی میلمن در دانشگاه کلمبیا گفت از نتایج این تحقیق شگفت‌زده نشده است. او که در بررسی اخیر شرکت نداشت، گفت: «من انتظار داشتم که برنامه‌های پایش داروهای مخدر در کاهش مرگ‌های ناشی از داروهای شبه‌افیونی تاثیر داشته باشد. امید ما این بود که این برنامه‌ها چنین اثری ایجاد کنند.» بااین‌وجود، مارتینز هشدار داد که «برنامه‌های پایش داروهای مخدر تجویزشده به‌وسیله پزشکان فقط یکی از ابزارها برای مقابله با همه‌گیری اعتیاد داروهای شبه‌افیونی است.»
پاتریک دراین‌باره گفت: «این برنامه‌ها ممکن است راهی برای شناسایی افراد معتاد و در دسترس قرار دادن درمان برای آنان باشد. این شیوه همچنین می‌تواند مکالمه میان بیمار و پزشک را تسهیل کند.»
او گفت: «ما به‌عنوان جامعه داریم به شکل متفاوتی به درد فکر می‌کنیم. سوال این است که آیا ما از این داروها به‌طور مناسب استفاده می‌کنیم؟ و اگر پاسخ منفی است، چه راهبردهای دیگری را باید به کار بگیریم؟»سپید
Reuters
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار