به گزارش شفا آنلاین،این در حالی است که اسفند سال گذشته معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی درباره آمار کودکآزاری در سال ۹۴ با بیان اینکه برآورد میکنیم که تا پایان سال جاری ۶۵۰ هزار تماس به اورژانس اجتماعی داشته باشیم، گفت: از این تعداد ۱۵۰ هزار تماس مرتبط با فعالیت اوژانس اجتماعی است که ۵/۸ درصد آن مربوط به مشکل کودکآزاری است که نسبت به سالهای قبل تفاوت معناداری ندارد.
حبیبا... مسعودی فرید عنوان کرد: این تعداد مربوط به موارد گزارش شده است و به معنای آن نیست که میزان کودکآزاری ثابت است، بلکه آنچه به ما گزارش میشود، عمدتا کودکآزاریهای شدید فیزیکی بوده و متاسفانه آزار روانی و تحقیر و توهین به کودکان به ما گزارش نمیشود. او با تاکید بر اینکه در حال حاضر ۶۰۰ مرکز نگهداری از کودکان بیسرپرست و بد سرپرست در کشور وجود دارد، گفت: ۸۵ درصد این کودکان فاقد سرپرست موثر بوده و ممکن است والدینشان دارای بیماری مزمن روانی یا بیماری صعبالعلاج باشند و سرپرست دیگری نیز نداشته باشند.
او افزود: همچنین کودکانی که مورد کودکآزاری قرار
گرفته یا در شرایط خطرآفرین زندگی میکنند نیز در مراکز نگهداری از کودکان
بیسرپرست و بد سرپرست سازمان بهزیستی اقامت دارند. او اعتیاد و مجرم بودن
والدین را عمده دلایل بد سرپرستی کودکان دانست و افزود: سرپرستی چنین
کودکانی با حکم قوه قضائیه به سازمان بهزیستی واگذار میشود، به بیان دیگر
قوه قضائیه باید سلب صلاحیت والدین را به سازمان بهزیستی اعلام و ابلاغ
کند. او با اشاره به تصویب آییننامه فوریتهای اجتماعی در سال ۹۲ توسط
هیات دولت بیان کرد: در این آییننامه وظایفی در خصوص فوریتهای اجتماعی به
عهده دستگاههای مختلف گذاشته شده است. همچنین ما با قوه قضائیه
تفاهمنامه همکاری داریم و اخیرا نیز بنا شده میان سازمان بهزیستی قوه
قضائیه و نیروی انتظامی برای راهبری بهتر فعالیتهای اوژانس اجتماعی از
جمله کودکآزاری تفاهمنامهای منعقد شود.
او با مثبت ارزیابی کردن این ارتباط گفت: گاهی در مواقع بحرانی که کودک در خطر است همکاران ما در اورژانس اجتماعی از قوه قضائیه حکم غیابی میگیرند. او گفت: یکی از راهکارهای پیش رو برای کمک به کودکانی که در شرایط نامطلوب زندگی میکنند، آن است که قاضی به طور موقت تصمیم مددکار اورژانس اجتماعی را تایید کند و کودک به طور موقت به مراکز مداخله در بحران سازمان بهزیستی سپرده شود و طی ۷۲ ساعت تا یک هفته قاضی به همراه همکاران ما در اورژانس موضوع را بررسی کرده و به تصمیمگیری نهایی برسند. او با بیان اینکه در خانوادهای که پدر یا مادر دچار اعتیاد هستند حتما اشکالاتی وجود دارد افزود: در برخی مواقع نیاز است کودک از خانواده جدا شود. به گزارش ایلنا، مسعودی فرید گفت: کودکآزاریهایی نیز وجود دارد که کسی متوجه آن نمیشود اما این موارد عوارض خود را در آینده نشان خواهند داد.
قانون حمایتی از کودکان نداریم
فروردین سال گذشته یک فعال حقوق کودک و مدیرعامل سابق انجمن حمایت از
کودکان با اشاره به ابعاد متفاوت کودکآزاری عاطفی در میان اغلب خانواده
ها، بیان کرد: راهکارهای تربیت درست فرزندان باید به والدین آموزش داده
شود. لیلا ارشد درباره انواع کودکآزاری، اظهار داشت: در حال حاضر
کودکآزاری های عاطفی، روانی، جسمی و جنسی از سوی خانوادهها انجام میشود و
معمولا کودکآزاری عاطفی و جسمی توامان با هم شکل میگیرد.
او گفت: هنگامی
که مادر یا پدری از دست کودک عصبانی میشود، قبل از اینکه تنبیه جسمی صورت
گیرد، حتما تحقیر و توهین و حتی نگاه بد به کودک انجام شده که این خود
نوعی کودکآزاری محسوب میشود. او گفت: البته نقش رسانهها و فعالیت آنها
در این زمینه باعث شده که کودکآزاری بیشتر مطرح شود، اما نمیتوانیم
بگوییم کدام یک از انواع کودکآزاریها بیشتر رخ میدهد. او تاکید کرد: به
عنوان فعال حقوق کودک و مددکار اجتماعی طی سالهای فعالیت خود نمونههای
بارزی از کودکآزاری و عدم توجه والدین به فرزندانشان را دیدهام که دلیل
اصلی آنها نداشتن آموزش و آگاهی لازم از سوی خانوادههاست. او ادامه داد:
باید به جوانان شیوههای فرزند پروری و اداره زندگی، همسرگزینی و ... آموزش
داده شود، اما متاسفانه جای خالی این آموزشها احساس میشود. از این رو
والدین در بسیاری مواقع دست به اقداماتی میزنند که هدفشان تربیت کودک است،
اما اثرات تخریبی آن رفتار مانند آزارها تبعات و اثرات ناخوشایندی تا
بزرگسالی همراه خواهد داشت.
او گفت: در قانون اساسی عنوان شده تنبیه به قدر
کفایت برای تربیت کودک، اما هیچ وقت این قدر کفایت تنبیه و تربیت تعریف
نشده و هر فردی (پدر یا مادر) از نظر خود فرزندش را تنبیه میکند که
متاسفانه قدر آن مشخص نیست و این مشکلی است که از سالهای گذشته وجود داشته
و همچنان به قوت خود باقی است. ارشد خاطرنشان کرد: حمایتهای قانونی و
آموزش به جوانان در مواقع مختلف میتواند در تربیت فرزندان نقش موثری داشته
باشد و از کودکآزاری جلوگیری شود. او تاکید کرد: آموزش به جوانان باید
از طریق صدا و سیما، آموزش و پرورش، خانوادهها و عمومی انجام گیرد، چرا که
در حال حاضر تربیت کودک موروثی شده است؛ در حالی که باید پدر و مادر شناخت
دقیقی از وظایف خود برای تربیت و مراحل رشد کودک داشته باشند تا بتوانند
آنها را به بهترین نحو تربیت کنند.
ارشد ادامه داد: در طول سالهای
دانشگاه، دبیرستان و قبل از ازدواج باید راهکارهای تربیت فرزند به جوانان و
نوجوان آموزش داده شود. او گفت: تحقیر، توهین، نگاه سرد، نادیده گرفتن،
مقایسه، تبعیض و... از مصادیق کودکآزاری عاطفی محسوب میشود و به دلیل
اینکه والدین نمیدانند در هر سن با کودک چه رفتاری داشته باشند، برای
کوچکترین مسائل، کودکان خود را آزار میدهند. او گفت: در سال ۸۳ با کمک
فعالان حقوق کودک و متخصصان این لایحه به تصویب رسید و بعد از آن بود که
کودکآزاری جرم عمومی محسوب شد، بهطوری که هماکنون هر فردی می تواند
کودکآزاری را گزارش کند، در حالی که در گذشته این چنین نبود.
او به مشکلات خط ۱۲۳ اورژانس اجتماعی بهزیستی اشاره کرد و افزود: بعد از گذشت چند سال هنوز مددکاران بدون حکم قضائی اجازه ورود به خانه را ندارند و همین موضوع را سخت و روند کار را طولانی می کند. او گفت: در حال حاضر تعدادی از کودکان در کشور زندگی میکنند که در سنین مختلف بوده، اما شناسنامه ندارند و گرفتن شناسنامه برای آنها بسیار سخت است، اما در قانون دهه ۱۳۳۰ امکان گرفتن شناسنامه برای مادران وجود داشته که متاسفانه اجرایی نمیشود و ما خواستار اجرایی شدن این قانون که مربوط به سالهای گذشته است، هستیم. او اظهار داشت: این کودکان از والدین ایرانی متولد شدهاند. او گفت: هنوز خیلی راه در پیش داریم تا شرایط بهتری برای کودکان فراهم شود. او ادامه داد: ایران در سال ۱۳۷۲ به کنوانسیون حقوق کودک پیوسته و بر همین اساس باید داشتن شناسنامه را حقی برای کودک دانسته و نسبت به اجرای مفاد این کنوانسیون اقدام کند.ایران