به گزارش شفا آنلاین،دکتر فربد فدایی
روان پزشک و مدرس دانشگاه گفت:به عنوان مثال
افراد معلول و یا کسانی که دچار نابینایی و ناشنوایی هستند و یا افرادی که
به بیماری و اختلالات روانی مبتلا هستند در جامعه به راحتی در معرض اتهام
انگ قرار می گیرند.همین مسئله باعث می شود تا از جایگاه واقعی شان در محیط
های اجتماعی دور شوند.
دکتر فدایی در تعریف علمی
انگ ادامه داد:انگ یعنی نسبت دادن ارزش های منفی به یک فرد یا گروهی از
افراد که به دلایلی دچار ضعف و نقایص خاصی هستند.این قبیل ارزش های منفی
باعث می شود خانواده ها وجود نابسامانی های روانی را در خود انکار کنند در
نتیجه از درمان محروم می مانند . با توجه به اینکه نابسامانی های روانی در
همه نقاط جهان شیوع بالایی دارد تقریبا 20 درصد هر جامعه ای به این
نابسامانی ها از ضعیف تا شدید مبتلا است.
مدیر
گروه روانپزشکی دانشگاه علوم بهزیستی در ادامه بیان کرد:انگ زدایی از
بیماران روانی یعنی نمایش این افراد به صورت انسان هایی که از نظر کارآمد و
دارای توانایی هستند.این افراد در جامعه فقط بیمار بوده و بیماری شان این
دلیل را اثبات نمی کند که آنها استعدادهای درونی ، توانمندی و توانایی لازم
برای مشارکت در امور اجتماعی ندارند.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: این افراد که به دلیل انگ وارد جامعه
نمی شوند و خود را در انجام امور اجتماعی محدود می کنند تا 80 درصد قابل
درمان و بهبود هستند و این مسئله در سلامت کلی جامعه نقش دارد.از سوی دیگر
تمسخر این افراد باعث افزایش انگ و ترس مردم جامعه از این گروه بیمار می
شود.بنابراین پیامدهایی چون دوری از جامعه،جامعه گریزی،انزواطلبی و محروم
شدن از درمان در انتظارشان است.
دکتر فدایی با
اشاره به نقش رسانه های جمعی در کاهش یا افزایش انگ به بیماران
افزود:افزایش انگ در میان مردم یا از طریق رسانه های جمعی و یا با نمایش
دادن برخی فیلم ها و سریال ها تشدید می شود.همین امر موجب می شود .خانواده
این افراد،کمتر به متخصص مراجعه کنند رشد آسیب های اجتماعی نیز ناشی از
همین تفکر اشتباه سرچشمه بگیرد.
به گفته این
روانپزشک؛با تمسخر افراد دردمند جامعه گفتار زشت،رفتار ناپسند،توهین و بی
حرمتی به انسان های دیگر اخلاقیات را زیر سئوال می برد از این رو نقش رسانه
ها به خصوص رسانه های جمعی در این امر خطیر پررنگ تر باید جلوه کند.
آستان