این عینک های جدید، طول کانونی را به وسیله تعامل جریان الکتریکی و کریستال مایع که در قسمت های مختلف عینک تعبیه شده تنظیم می کند.
نحوه عملکرد عینک های نسل جدید به این گونه است که حسگرهای مادون قرمزی در قاب عینک وجود دارند تا فاصله بین مردمک های چشم را اندازه گیری کنند و بعد از آن فاصله تا شی را محاسبه می کنند.
به وسیله باتری قابل شارژی که در قاب عینک وجود دارد جریان الکتریکی خاصی به عدسی هایی که متشکل از سه لایه هستند ارسال می شود تا محاسبه مسافت انجام گیرد. یک لایه کریستال مایع به ضخامت یک میکرون بین دو لایه عینک قرار می گیرد.
زمانیکه ولتاژ لایه کریستال مایع تغییر می کند، جهت یابی و پخش کریستال ها نیز تغییر می کند و مسیر نور در میان عدسی را تغییر می دهد در نتیجه ضریب شکست نور تغییر می کند.
کل فرآیند ظرف مدت ۱۰۰ تا ۳۰۰ هزارم ثانیه انجام می گیرد.
