شفا آنلاین>اجتماعی>جذب دانشجوی بینالملل از مجرای کنکور سراسری چند سالی است که در دانشگاههای علوم پزشکی اجرا میشود.
به گزارش
شفا آنلاین،به نقل از سپید این دانشجویان که اغلب رتبههای کنکور پایینتری
دارند، تاهمین چند وقت پیش در پردیسهای بینالملل دانشگاههای علومپزشکی
مشغول به تحصیل میشدند اما باگذشت زمان، کلاسهایشان با دانشجویان
روزانه و شبانه یکی شد.
تا به حال یکی از رایجترین پاسخ مسئولان
دانشگاههای سراسری در قبال
اعتراضهای صنفی و آموزشی دانشجویان حول محور
«تحصیل رایگان» میچرخید و همین مهمترین بهانه برای کاهش یا سلب حق
اعتراض از دانشجویان بود. اما با جذب دانشجویان بینالملل که بابت تحصیل
خود پول میپردازند، داستان کمی متفاوت میشود. دانشگاههای علوم پزشکی
سراسری این بار در ازای ارائه خدمات آموزشی و درمانی، از دانشجویان پول
میگیرند و همین موضوع باعث میشود که دانشجویان انتظار ارائه خدمات
بیشتری داشتهباشند.
اعتراض دانشجویان بینالملل به خدمات درمانی جمعی
از دانشجویان بینالملل دانشگاه علوم پزشکی ایران نسبت به شرایط آموزشی
بیمارستان فیروزآبادی ناراضی هستند. یکی از این دانشجویان
میگوید: «ما دانشجویان دوره کارورزی هستیم که از شرایط بیمارستانی که در
آن موظف به گذراندن طرحشدهایم، اعتراض داریم.» او اضافه میکند:
«بیمارستان فیروزآبادی به عنوان یک بیمارستان آموزشی از سوی وزارت بهداشت
تایید نشده است. ما بارها این مشکلات را با مسئولان دانشگاه مطرح کرده اما
جوابی دریافت نکردیم.»
او
در توضیح مشکلات میگوید: «میزان توانمندی این بیمارستان در تربیت پزشک
عمومی هنوز بهطور دقیق مشخص نیست و تربیت و آموزشهای ناکافی به پزشکان
عمومی آینده کشور آسیبهای زیادی به جامعه وارد میکند.» به گفته دانشجویان
معترض، در این بیمارستان تعداد پزشکان متخصص و فوقتخصص کم است بخش دیگری
از مشکلات در حوزه آموزشی است. برای مثال امکانات تصویربرداری در
بیمارستان کم است و ما در تجویز و استفاده از این دستگاهها دچار مشکل
میشویم.
یکی
دیگر از دانشجویان به نبود پزشک آنکال و مقیم در این بیمارستان معترض است.
وی میگوید: «گزارشهای صبحگاهی بیمارستان فیروزآبادی، یکجانبه است شرایط
ارائه گزارشهای چندجانبه و بحث وجود ندارد.»
یک
دانشجوی دختر نیز در این میان میگوید: «ما در پاویونهای زنانه احساس
امنیت نمیکنیم. این بیمارستان به تعداد کافی نیروی خدمات ندارد. از سوی
دیگر همکاران مرد هم نسبت به کمبود امکانات در پاویون خود ابراز ناراحتی
میکنند.»
این
دانشجو اضافه میکند: «ارائه سه وعده صبحانه، ناهار و شام بعد از
پیگیریهای چند ساعته انجام میشود.» شهریه هر سال تحصیل در پزشکی عمومی در
دانشگاه حدود 20 میلیون تومان هزینه دارد. این درحالیاست که براساس
اظهارات دانشجویان این مبالغ تنها از طریق سایت و بدون مصوبه از دانشجویان
مطالبه میشود.
یکی
از دانشجویان کارورزی که نمیخواهد نامش فاش شود، میگوید: «زمانی که
دانشجوی علوم پایه و فیزیوپاتولوژی بودیم، مثل تمامی دانشگاههای دیگر
انتخاب واحد میکردیم و هزینه هر واحد مشخص بود اما از زمانی که ما وارد
دوره کارآموزی شدیم بدون هیچ توضیحی درمورد مبلغ واحدهای عملی و تئوری،
تنها به ما اعلام کردند که پول را به حساب دانشگاه واریز کنیم.»
این دانشجو می گوید:«از زمانی که دانشگاه علوم پزشکی ایران دوباره مستقل
شده، شیوه محاسبه شهریهها را به حالت سابق برنگردانده و هیچ حقوقی هم به
دانشجویان کارورز پرداخت نمیکنند، این درحالیاست که دانشجویان دوره
کارورزی بینالملل در دانشگاههای علوم پزشکی شیراز و تهران حقوق دریافت می
کنند؛ همچنین دانشجویانی که تا قبل از اسفند 94 امتحان پیشکارورزی دادند
حدود 480 هزار تومان حقوق دریافت می کنند اما حقوقی به ما پرداخت نمیشود.»
اظهار بیاطلاعی مسئولان آموزشی از اعتراضها! کامران
سلطانی عربشاهی، معاون آموزشی دانشگاه علوم پزشکی ایران اما از وجود این
مشکلات ابراز بیاطلاعی میکند و میگوید: «ما تقسیم دانشجویان به
بیمارستانها را به رئیس دانشکده پزشکی واگذار کردهایم و ایشان اختیار تام
دارند که در این خصوص تصمیمگیری کنند و من اطلاعی در این زمینه ندارم.»
مسعود
ناصریپور، رئیس دانشکده پزشکی نیز در پاسخ به درخواست مصاحبه بعد از شنیدن موضوع مصاحبه، گفت که «نمیتواند مصاحبه کند و بهتراست
ساعت 6 بعداز ظهر با او تماس بگیریم.»
این
درحالیاست که ناصریپور صبح دیروز برای شرکت در جلسه کل اساتید دانشگاه
علوم پزشکی ایران به بیمارستان فیروزآبادی رفته بود و درجریان اعتراضات
دانشجویان هم قرار داشت.
مدتی
است که حسن هاشمی، وزیر بهداشت بر ورود بخش خصوصی به آموزش پزشکی تاکید
میکند. دراین میان به دانشجویان ایرانی که برای تحصیل رشتههای گروه پزشکی
به کشورهای آسیای شرقی و دانشگاههای اروپایی میروند هم به چشم فرصتهایی
نگاه میشود که باید از خروج سرمایهای که در پی تحصیل آنها در خارج از
کشور رخ میدهد جلوگیری کرد و این ظرفیت را به سیستم آموزش پزشکی تزریق
کرد، اما توجه به نیازها و سلیقه و درخواستهای دانشجویانی که سهم مهمی در
تامین هزینه تحصیل خود دارند، روی دیگر این موضوع است که امکان تداوم و
افزایش متقاضیان داخلی و جذب سرمایه برای دانشگاهها را فراهم میکند.