به گزارش شفا آنلاین،شواهد جدید باستان شناسی و
مطالعه پراکندگی سفال های به دست آمده از سایت های مختلف حفاری در شرق
انگلستان، نشان دهنده شیوع مرگ و میر وسیعی در بین مردم این کشور در قرن
چهاردم میلادی است. این یافته ها صحت داستان موسوم به مرگ سیاه
که در قرون وسطی رخ داده بود و بر اساس آن هزاران نفر بر اثر بیماری طاعون
در فاصله سال های 1346 تا 1351 میلادی از بین رفتند را تائید می کند.
نتایج این مطالعات نشان می دهد که در جریان بروز پدیده مرگ سیاه یا همه گیر شدن طاعون در قرن چهاردهم میلادی ، بسیار از مناطق مسکونی و کلنی های انسانی آن زمان دست کم 45 درصد از ساکنین خود را از دست داده اند و این میزان کاهش جمعیت در برخی سایت ها تا 85 درصد نیز گزارش شده است.
پیش از این پژوهشگران به دلیل فقدان مدارک کافی و کشف نشدن مقابر افراد کشته شده در این سال ها که بر اثر شیوع بیماری طاعون درگذشته باشند، نسبت به صحت وقوع مرگ سیاه تردید کرده و معتقد بودند در منابع و گزارش های مربوط به قرون وسطی ، در رابطه با این موضوع اغراق شده است.
شواهد و مدارک به دست امده از مطالعات و پژوهش های کارنزا لوئیس باستان شناس و پژوهشگر دانشگاه لینکلن نشان می دهد این مرگ و میر وسیع، واقعی بوده و صحت دارد. وی در مطالعات خود به بررسی و مطالعه سفال های استاندارد مرتبط با این دوره از حدود 2 هزار سایت مختلف پرداخته و آزمایش هایی را به منظور بررسی میزان جمعیت در آن دوران انجام داد.
در این بررسی ها وی و تیم همراهش اقدام به حفاری در 55 منطقه سکونت گاه شهری کردند که در قرن چهاردهم مسکونی بوده و در ادامه شواهد و مدارک موجود در این سایت ها را با تکیه بر تنوع و ساختار سفال های آن بررسی کردند.
نتایج این مطالعات نشان می دهد که در جریان بروز پدیده مرگ سیاه یا همه گیر شدن طاعون در قرن چهاردهم میلادی ، بسیار از مناطق مسکونی و کلنی های انسانی آن زمان دست کم 45 درصد از ساکنین خود را از دست داده اند و این میزان کاهش جمعیت در برخی سایت ها تا 85 درصد نیز گزارش شده است. guardian
