وی افزود: باید مهارت‌های زندگی را به دانش‌آموزان و جوانان کشور آموزش دهیم تا با راهکارهای روابط سالم اجتماعی، مدیریت مشکلات و کنترل خشم آشنا شوند.
این کارشناس آموزشی گفت: در وقوع تنبیه بدنی عوامل مختلفی دخیلند از جمله کلاس‌هاس شلوغ، تأمین نبودن معیشت معلم و بی‌توجهی به قداست و کرامت این شغل در جامعه که ابتدا باید برای حل این مسائل تلاش کرد از سوی دیگر با برگزاری دوره‌های آموزشی ویژه، روش‌های کنترل خشم و برخورد با دانش‌آموزان خاطی را به معلم آموخت.
احمدی با بیان اینکه تنبیه فقط اختصاص به مدارس ندارد و در جامعه و خانواده هم دیده می‌شود، عنوان کرد: نمی‌توان زحمات یک میلیون معلم را نادیده گرفت، وقوع تنبیه بدنی در مدارس کشور بسیار اندک است اما با توجه به اینکه معلمان جزو اقشار فرهیخته کشور هستند، حتی یک مورد تنبیه بدنی نیز دور از انتظار است.
وی با اشاره به اینکه تنبیه بدنی در مدارس ممنوع است،گفت: سال‌هاست که آموزش‌وپرورش بخشنامه ممنوعیت تنبیه بدنی را به مدارس ارسال می‌کند. در آئین نامه انضباطی مدارس، روش‌های برخورد با دانش‌آموز خاطی عنوان شده که عبارت است از تذکر شفاهی، تذکر کتبی، فراخواندن والدین و جابه جایی مدرسه.
این کارشناس آموزشی ادامه داد: تنبیه بدنی به شخصیت دانش‌آموز خدشه وارد کرده و آثار مخرب فروانی دارد. کودک و نوجوانان نباید تنبیه شوند چون بر روح و روان او آثار مخربی دارد و صرفاً برای مدت محدودی بازدارنده خواهد بود.
احمدی خاطرنشان کرد: معلم در هنگام عصبانیت باید بتواند خشم خود را کنترل کند و برگزاری دوره‌های آموزشی کنترل خشم در مدارس کشور ویژه والدین و معلمان نیاز است. در بسیاری از موارد شاهد هستیم، معلمی که اقدام به تنبیه بدنی کرده، ابراز پشیمانی می‌کند و می‌گوید در آن لحظه کنترل خود را از دست داده است.
