به گزارش شفا آنلاین، دکتر بهروز جنت در مراسم افتتاحیه اولین کنگره کمیته‌های تحقیقات دانشجویی جنوب غرب کشور در تالار شهدای دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، با دعوت از تمام دانشجویان برای پژوهش در زمینه مبانی علمی، شناسایی و تأییدیه غذای حلال، اظهار کرد: چندین سال است که در دنیا نوع نگاه مردم به ایمنی مواد غذایی تغییر کرده است. به عبارت دیگر نگرش از بازرسی فقط توسط دولت به سوی مسئولیت‌پذیری رفته است. اگر انسان سالم را محور توسعه پایدار بدانیم، یکی از لوازم آن غذای سالم است.
مدیر‌کل بازرسی و نظارت بر عملکرد سازمان غذا و دارو با بیان این‌که 40 درصد از تولید ناخالص ملی هر کشور غذا و مواد آشامیدنی است، گفت: باید غذا به عنوان یکی از اساسی‌ترین نیازهای افراد و جامعه شناسانده شود. زمانی اولویت دولتمردان در هر جای دنیا این بود که فقط انرژی حاصل از مواد غذایی مردم را تأمین کنند که خوشبختانه ایران از این مرز گذشته و ما حتی مشکل اضافه دریافت انرژی نیز داریم که باید هدایت و کنترل شود و اولویت به سوی کیفیت منابع تأمین‌کننده انرژی سوق داده شود.
مدیر‌کل بازرسی و نظارت بر عملکرد سازمان غذا و داروی کشور ادامه داد: در سال 1346 تمام نظارت‌ها در وزارت بهداشت متمرکز شد. ایران در سال 57 حدود 430 کارخانه داشت که این تعداد به 10 هزار مورد رسیده، اما سیستم نظارتی به دلیل کمبود ابزار و امکانات به آن اندازه گسترش پیدا نکرده است؛ اگرچه که صنایع غذایی ارتقاء پیدا کرده‌اند.
جنت با بیان این‌که بزرگترین مشکل کشور در خصوص بیماری‌ها در زمینه بیماری‌های مربوط به مواد غذایی است، گفت: بیشترین هزینه درمان در کشور برای بیماری‌های سرطانی و قلبی عروقی صرف می‌شود که این بیماری‌ها به‌طور مستقیم به مواد غذایی ارتباط دارند. امروز سیستم نظارتی از بازرسی عبور کرده و تبدیل به نظارت بر زنجیره کامل تولید و مصرف مواد غذایی شده است. مسئولیت تولید‌کننده از ابتدا آغاز و تا رسیدن به دست مصرف‌کننده ادامه می‌یابد اما این مسئولیت ممکن است تقسیم و به تدریج کمتر شود. مسئوولیت توزیع‌کننده از بدو خروج محصول تا مصرف‌کننده و مسئولیت عرضه‌کننده نیز این است که محصول معتبر از محل معتبر تهیه و در جای مناسب نگهداری کند.
وی با اشاره به این‌که نظارت دولتی بر کل زنجیره و نظارت مردمی به طور عمده، هنگامی است که محصول در معرض دید جامعه قرار می‌گیرد، عنوان کرد: وظیفه دولت این است که اطلاعات را به‌صورت الکترونیک ارزیابی کند؛ زیرا وظیفه اصلی دولت تولید اطلاعات نیست بلکه مدیریت آن است.
