«اضطراب جدایی کودکی» و اختلالات روانی در بزرگسالی

به گزارش شفا آنلاین،علی اسماعیلی اظهار داشت: اختلالات اضطرابی، به مجموعه اختلالاتی گفته می‌شود که «اضطراب» ریشه اصلی آن است. وی افزود: انواع اختلالات اضطرابی عبارتند از اختلال اضطراب فراگیر، اختلال وحشت‌زدگی، اختلال استرس پس از سانحه و اختلال وسواس اجباری که هر کدام نشانه‌های خاص خودشان را دارند. اسماعیلی گفت: شیوع اختلالات اضطرابی از کودکی تا میانسالی است. افراد در دوران کهنسالی با اضطراب کمتری مواجه هستند. چرا که آنها مسائل عمده مانند ازدواج و کنکور را گذرانده اند. اسماعیلی اظهار داشت: ریشه تمام اضطرابها به اضطراب جدایی و دوران کودکی بر می‌گردد. این متخصص بهداشت روانی تصریح کرد: اضطراب جدایی دوران کودکی در پی عدم حمایت روانی والدین از کودک به وجود می‌آید. وی افزود: اگر والدین نتوانند کودک را از نظر عاطفی حمایت کنند، او احساس رها شدگی می‌کند که این امر زمینه‌ساز مشکلات روانشناختی او در آینده می‌شود. اسماعیلی گفت: مشکلات شخصیتی و زناشویی موجب می‌شود تا والدین به کودکانشان اهمیت ندهند و آنها را از نظر عاطفی حمایت نکنند. وی افزود: ترس از دست دادن امنیت و دلهره‌ای که از بابت آن در کودک ایجاد می‌شود زمینه‌ساز اضطراب‌های بعدی می‌شود. اسماعیلی اظهار داشت: اضطراب‌های کنونی فرد مانند، ازدواج، ادامه تحصیلی، کنکور و غیره وجود دارند اما ریشه اصلی اضطراب به همان اضطراب جدایی کودکی باز می‌گردد. وی تصریح کرد: وقتی کودک به دنیا می‌آید با دنیایی متخاصم رو به رو می‌شود و اگر حمایت والدین و اطرافیان نباشد دچار اضطرابی اساسی می‌شود. وی ادامه داد: کودکانی که دچار این اضطراب می‌شوند با یکی از 3 شخصیت مهر طلب، پرخاشگر یا منزوی در آینده مواجه هستند. اسماعیلی گفت: دلیل داشتن شخصیت مهر‌طلب، همان کمبودهای عاطفی دوران کودکی است. از طرفی برخی از این کودکان در آینده با رفتارهای پرخاشگرانه اضطراب خود را کنترل می‌کنند. علت انزوای برخی دیگر هم وجود افکاری است که بر اساس آن فرد فکر می‌کند که اطرافیان قصد آسیب رساندن به او را دارند. در نتیجه انزوا و گوشه‌نشینی را به روابط اجتماعی ترجیح می‌دهد. وی خاطر نشان کرد: والدین باید رفتاری توام با مهرورزی با کودکانشان داشته باشند تا زمینه‌ساز اختلالات اضطرابی آنان در زندگی آینده‌شان نشوند.