» عمومی
شفا آنلاین>اجتماعی> همین‌که شاخص آلودگی هوا به خط قرمز نزدیک می‌شود، مسئولان زنگ ورزش مدارس را از جدول درس دانش آموزان خط می‌زنند.
به گزارش شفا آنلاین، به نقل از سپید تنها زنگ درسی که می‌تواند منجر به تحرک
هدفمند دانش آموزان شود، اما آن‌طور که بایدوشاید مهم تلقی نمی‌شود. حیاط
مدارس نیز روزبه‌روز در حال آب رفتن است و دانش آموزان فضای کمتری برای
تحرک دارند. آن‌هم در شرایطی که وضعیت جسمی دانشآموزان چنگی به دل نمی‌زند و
چندان مطلوب نیست. دانش‌آموزانی که توان تحصیلی‌شان درگرو جسمشان است و باید بدن سالمی داشته باشند تا بتوانند به‌خوبی درس بخوانند. اما از 88 سال پیش که زنگ ورزش در برنامه نظام آموزشی کشور گنجانده شد، این درس تنها به یکی از خاطرات شیرین دانش آموزان در مدارس تبدیل‌شده است و لاغیر.
تحرک حداقل نیم‌ساعته دانش آموزان
«یکی از مهم‌ترین دل‌مشغولی‌های اوایل سال تحصیلی دانش آموزان به‌خصوص در مقطع ابتدایی، ساعت زنگ ورزش در برنامه هفتگی است. رسم مرسوم زنگ‌های ورزش مدارس کشور رویه‌ای ثابت و تکراری دارد، بچه‌ها با به همراه داشتن شلوار گرمکن و یک کفش ورزشی به گروه‌های مختلف تقسیم می‌شوند به ورزش موردعلاقه خود می‌پردازند و پس از دو ساعت زنگ ورزش به پایان می‌رسد. اما این روزها زنگ ورزش مدارس تنها واژه دکوری است و بس.» این سخن را احمد دنیامالی، نماینده شورای شهر تهران در وزارت آموزش‌وپرورش در حالی به سپید می‌گوید که معتقد است با ادامه این روند در آینده نسل جوانی خواهیم داشت که از سلامت جسمی کامل برخوردار نیستند.
وی با انتقاد از اینکه ورزش دانش‌آموزی امر مهمی است که در بسیاری از مدارس به کلاس‌های جبرانی نیز تبدیل‌شده‌اند، می‌افزاید: «در کشورهای توسعه‌یافته دانش آموزان روزانه حداقل نیم ساعت تحرک بدنی دارند و علاوه بر برنامه‌ریزی‌های تحرکی، برنامه‌ریزی‌های تغذیه‌ای نیز دارند. اما در ایران این مهم به‌طورکلی مدنظر قرار نمی‌گیرد.
یعنی در کل هفته تحصیلی دانش آموزان تنها 2 ساعت ورزش و تحرک اختصاص می‌دهیم که همان دو ساعت نیز به کلاس‌های جبرانی تبدیل می‌شود.» دنیامالی ماحصل حذف ساعات ورزش را تنها از دست دادن سلامت دانش آموزان می‌داند و متذکر می‌شود که تا زمانی که مسئولان آموزش‌وپرورش نگاه کاربردی و اثرگذار به ورزش نداشته باشند، وضعیت به همین منوال کنونی ادامه خواهد داشت.
اهمیت زنگ ورزش کمتر از زنگ ریاضی
اردشیر باقری، کارشناس تربیت‌بدنی آموزش‌وپرورش، یکی از دلایل بی‌توجهی مسئولان مدارس به زنگ ورزش و کم‌اهمیت شمردن تحرک بدنی دانش آموزان را در به‌کارگیری مربیان ورزشی می‌داند که از تخصص لازم و کافی برخوردار نیستند، می‌گوید: «متاسفانه مدیران تربیت‌بدنی آموزش‌وپرورش به اهداف، رویکردها و راهبردهای علمی زنگ ورزش در جهت ارتقای سطح دانش و مهارت بدنی دانش آموزان اعتقاد زیادی ندارند. دبیران سایر درس‌ها نیز چندان اهمیتی به زنگ ورزش نمی‌دهند و بر این باورند به‌طور مثال اینکه دانش‌آموزی نمره ریاضی‌اش را 20 بگیرد مهم‌تر از آن است که 100 متر بدود. درحالی‌که ندویدن و عدم تحرک کودکان در ایران هم باعث بروز 60درصدی فقر ویتامین D در دانش آموزان ابتدایی و سایر مقاطع شده است و هم روحیه کم نشاط.»
باقری با اشاره به نتایج به‌دست‌آمده از تحقیقات گوناگون در سراسر دنیا، ورزش را نه‌تنها باعث سلامت جسم، نشاط و شادابی روح عنوان می‌کند، بلکه سلامت فکر و ذهن جوانان را تحت‌الشعاع زنگ‌های ورزش می‌داند و تاکید می‌کند: «باوجود بی‌توجهی مسئولان آموزشی دانش آموزان به زنگ مدارس، نباید فراموش کنیم که کمبود امکانات ورزشی و هزینه‌های بالای آن همواره یکی از موانع بزرگ درراه ترویج و بهینه‌سازی فرهنگ ورزش در کشور ما خصوصاً در میان دختران وزنان است. معضلی که باعث شده سلامت دختران بیش از پسران به خطر افتد و سلامت آنان را به دلیل کمبود انواع ویتامین‌ها به خطر بیندازد.»
هم تجهیزات بیشتر شده، هم تعداد مربی‌ها
«کیفیت زنگ ورزش در سال جاری افزایش‌یافته و برنامه بررسی محتوای زنگ ورزش از کلاس اول تا نهم در حال تدوین و اجرا است. همچنین 33 هزار مربی ورزش در مدارس سراسر کشور به کار گرفته‌شده‌اند و برای نخستین بار زنگ نرمش به صدا درمی‌آید. تمامی این اقدامات نیز در جهت ارتقا جایگاه ورزش و تحرک بیشتری دانش آموزان انجام‌شده است.» این مهم را مهرزاد حمیدی، معاون تربیت‌بدنی آموزش‌وپرورش، در گفت‌وگو با سپید مطرح می‌کند و می‌گوید: «درست است که در سال‌های گذشته چندان زنگ ورزش جدی گرفته نمی‌شده است، اما امروز شاهد هستیم که کیفیت و کمیت ورزش دانش آموزان سال‌به‌سال رو به رشد است.
به‌طوری‌که درگذشته 19 میلیون دانش‌آموز در مدارس درس می‌خواندند که 20 هزار دبیر تربیت‌بدنی تدریس را برای این تعداد دانش‌آموز به عهده داشتند اما اکنون به ازای بیش از 12 میلیون دانش‌آموز 33 هزار دبیر تربیت‌بدنی داریم.» وی تاکید بر اینکه راه طولانی برای رونق زنگ ورزش مدارس در پیش است و والدین نیز باید به مسئولان مدارس کمک کنند، می‌افزاید: «ازنظر کیفیت و کمیت وضعیت کنونی ما در مقوله تربیت‌بدنی نسبت به قبل قابل‌ملاحظه است تا جائیکه بودجه تجهیزات ورزش نسبت به سال قبل 2 برابر افزایش‌یافته است. اما کمبودها هنوز ادامه دارد و در بحث تجهیزات نیازمندیم توجه ویژه‌ای از سوی والدین نیز صورت گیرد.»
حمیدی بی‌توجهی مدیران مدارس به تخصیص ساعات ورزش به سایر درس‌ها را نیز یکی از دلایل رونق کم زنگ‌های ورزش می‌داند و می‌گوید: «والدین نباید وقتی متوجه می‌شوند زنگ ورزش فرزندشان به درس دیگری تخصیص می‌یابد، خوشحال شوند بلکه باید با نظارت کافی نگذارند چنین اتفاقی بیفتد. زیرا حذف هر زنگ ورزش به معنای بی‌تحرکی بیشتر فرزندشان است و بی‌تحرکی نیز یعنی بروز انواع فقرهای ویتامینی که از تحرک حاصل می‌شود.»
بی‌توجهی‌ها ادامه دارد
علیرغم تمام برنامه‌ها، گفته‌ها و شعارهایی که در وصف اهمیت زنگ ورزش مدارس بیان‌شده و می‌شود، اما به نظر می‌رسد هنوز مسئولان آموزش‌وپرورش در عرصه اجرایی نتوانسته‌اند به هدف موردنظر خود برسند.
از همین رو است که همچنان متاسفانه زنگ ورزش در مدارس کشور جدی گرفته نمی‌شود. به‌طوری‌که زنگ ورزش در ابتدای سال تحصیلی تنها در برنامه درسی دانش آموزان گنجانده می‌شود، بدون آن‌که برنامه خاصی برای این «زنگ» از سوی معلمان و مدیران تبیین شود. درحالی‌که مطالعات انجام‌شده روی دانش آموزان کشور نشان می‌دهد که نسل آتی کشور دچار صدمات جبران‌ناپذیری ناشی از کم‌تحرکی می‌شوند، اما زنگ ورزش همچنان زنگ تفریح دانش آموزان و استراحت مطلق آن‌ها تلقی می‌شود.
نظرشما
آخرین اخبار