کد خبر: ۹۵۹۴۹
تاریخ انتشار: ۰۷:۳۰ - ۱۴ بهمن ۱۳۹۴ - 2016February 03
شفا آنلاین>اجتماعی>طلاق می‌تواند تاثیر بسیار مخربی روی کودکان داشته باشد. اما مطالعات سوئدی نشان می‌دهد اگر کودکان نیمی از زمان خود را با یکی از والدین و نیم دیگر را با والد دیگر بگذرانند، بهترین امکان را برای مقابله با این شرایط در اختیار خواهند داشت.
به گزارش شفا آنلاین، اما چرا کودکان بعد از طلاق به سرعت به شرایط عادی بازنمی‌گردند؟ آنها موجودات کوچک و تاثیرپذیری هستند و تحقیقات نشان دهنده ارتباط مداوم میان جدایی والدین و ضعف تحصیلی، استرس، عدم سلامتی و افسردگی در کودکان است، بنابراین با توجه به هشدارهای اخیر زوج‌هایی که به خاطر فرزندانشان زندگی مشترک را حفظ می‌کنند، لزوما بهترین کار را در حق کودکانشان انجام نمی‌دهند، اما این پرسش باقی می‌ماند که پس چه راهی پیش روی والدین قرار دارد؟

راه‌حل
       پاسخ این پرسش را شاید بتوان در سوئد یافت. در دهه 1980 میلادی 1 درصد والدین سوئدی که جدا شده بوده‌اند، حضانت مشترک را به اجرا درآوردند به این معنا که هر یک از والدین نیمی یا دست‌کم 35 درصد زمان خود را با کودکانشان می‌گذراندند. اکنون آمار حضانت مشترک در سوئد به 50 درصد می‌رسد و این آمار در بریتانیا بین 9 تا 12 درصد است.

 شاید این راه‌حل ایده وحشتناکی به نظر برسد. چطور والدینی که از یکدیگر جدا شده‌اند زندگی هرروزه فرزندانشان را با یکدیگر به اشتراک بگذرانند؟ آیا جابه‌جایی دائمی کودکان بین خانه‌های والدینشان گیج‌کننده نیست؟ آیا این امر به این معنی نخواهد بود که آنها دائم باید در صف انتظار والدین خود باشند؟ بیش از 40 مطالعه در این زمینه انجام شده که به مقایسه کودکانی که به ترتیب پیش یکی از والدین خود و کودکانی که در درجه اول با یکی از والدین زندگی می‌کنند، می‌پردازد.

 یکی از آخرین مطالعاتی که از سوی گروهی از پژوهشگران به سرپرستی اما فرانسون در انستیتوی معتبر کارولینسکا و دانشگاه استکهلم در سوئد انجام شده به طور مشخص به وضعیت روانی 4 هزار و 684 کودک پرداخته است. در این مطالعه از کودکان پرسیده می‌شود که آیا احساس غم، خشم یا ضعف در تمرکز را تجربه کرده‌اند یا هیچ‌گاه احساس فشار و عصبی بودن داشته‌اند. برخلاف مطالعات پیشین، محققان به این نتیجه رسیدند که میزان شکایت‌های روانی در کودکان با حضانت مشترک و کودکان در خانواده‌های هسته‌ای فرقی با هم ندارد، کودکانی که با یکی از والدین زندگی می‌کردند میزان‌های بالاتری از شکایت‌های روانی داشتند.

 این مطالعه وضعیت مالی والدین را در نیز در بررسی به حساب آورد، اما تغییرات شاخصی در نتایج رخ نداد. بر اساس خلاصه‌ای از ین مطالعه که در مجله طلاق و ازدواج مجدد (the Journa- of Divorce and Remarriage), آمده، وزن شواهد سایر مطالعات نیز به نفع این واقعیت است که کودکانی که زندگی خود را با هر دو والدین می‌گذرانند، وضعیت بهتری دارند،‌ به‌خصوص با توجه به این واقعیت که در این موارد والدین امکان کسب درآمدهای بیشتر و درگیری کمتر با یکدیگر را دارند.

       اگر والدین با یکدیگر درگیری داشته باشند، حضانت مشترک کارکرد خوبی نخواهد داشت و اگر خشونت در میان باشد، بهتر است که این گزینه را نادیده گرفت؛ اگر فرزندان در دوره نوجوانی قرار داشته باشند نیز با داشتن دو خانه سازگار نخواهند بود و همچنین اگر کودکان یکی از والدین خود را دوست نداشته باشند. گرچه مطالعات باکیفیت چندانی دراین‌باره انجام نشده است، اما پژوهش‌های کنونی به‌وضوح نشان می‌دهند که اگر کودکان به پدر و مادر خود علاقه‌مند باشند، با این روش از بودن در کنار هردوی آنها منتفع می‌شوند. Guardian
سپید
نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: