کد خبر: ۹۳۲۳۱
تاریخ انتشار: ۰۷:۳۰ - ۲۳ دی ۱۳۹۴ - 2016January 13
شفا آنلاین>اجتماعی>سلامت>تقدم درمان بر آموزش، دریافتی پایین و وظایف‌های فشرده انگار مشکل همه پزشکان شده است.
  به گزارش شفا آنلاین،به نقل از سپید  نه‌تنها اینترن‌ها، بلکه دستیاران و حتی دانشجویان فلوشیپ هم نسبت به این موضوعات اعتراض دارند. درحالی‌که فلوشیپ بالاترین مقطع تحصیلی آموزش پزشکی است اما گویا مشکلات حاشیه‌ای بروکراسی اداری آنها را هم می‌رنجاند.

تقدم آموزش بر درمان
       یکی از دانشجویان فوق تخصص علوم‌پزشکی شیراز، با تاکید بر اینکه دانشگاه این شهر نسبت به دیگر استان‌ها درمجموع بهتر است، در مورد مهم‌ترین مشکلات آموزشی و صنفی که دانشجویان فلوشیپ با آن مواجه هستند، می‌گوید: «یکی از مشکلات آموزشی که در سطح فلوشیپ هم وجود دارد تقدم درمان بر آموزش است. از صبح تا عصر که ما در بخش حضور داریم فقط فعالیت درمانی انجام می‌دهیم یا مشغول پیگیری انجام شدن مراحل درمانی هر بیمار هستیم. نیروی ما صرف مسائلی حاشیه‌ای می‌شود و استاد وقت نمی‌کند حتی 5 جمله توضیح دهد که آنچه ما به‌عنوان دانشجویان فلو باید درمورد این بیماران بدانیم چیست.»

       سعید.ص توضیح می‌دهد: «زمانی که ما درخواست انجام یک مرحله درمانی مثل ام آر آی را می‌دهیم باید بارها تماس بگیریم و به دستیار، استاد و سوپروایزر فشار بیاوریم که این کار را برای این بیمار انجام دهند. همچنین باید چند روز صبر کنیم که نتیجه این درخواست آماده شود. این کارهای جانبی درمانی وقت و انرژی ما را می‌کشد.»

       این موضوع را با اساتید و دانشجویان بخش رادیولوژی مطرح کردیم، آنها می‌گویند که تعدادشان برای سرویس‌دهی به تمام بیماران کافی نیست و نمی‌توانند در این مدت‌زمان کوتاه این‌همه خدمات ارائه دهند.

        وی ادامه می‌دهد: «ما که در بخش‌هایی نظیر رادیولوژی کار می‌کنیم، ساعت کاری مشخصی داریم درحالی‌که دانشجویان و دستیاران رشته‌های دیگر پزشکی مثل داخلی، قلب و ... باید مدت‌زمان زیادی را در بیمارستان بمانند و هر یک روز درمیان کشیک هستند.»

بروکراسی اداری، مانع تحقیقات علمی است
       سعید.ص از بروکراسی اداری به‌عنوان یک مانع برای انجام تحقیقات این سطح یاد می‌کند و می‌گوید: «تصویب عنوان پروپوزال دو تا سه ماه زمان می‌برد و درنهایت روند انجام تحقیق برای این دستیاران به اواخر سال تحصیلشان موکول می‌شود؛ درحالی‌که آنها نیاز دارند در همین زمان مشغول مطالعه برای شرکت در آزمون بورد باشند.»

       وی اضافه می‌کند: «برخی از دانشگاه‌ها در این زمینه بسیار سخت‌گیری می‌کنند و دستیاران مجبورند مقاله‌شان را در ژورنال‌های معتبر علمی منتشر کنند. همین مسئله باعث می‌شود فارغ‌التحصیلی من عقب بیفتد و تا چند ماه و حتی یک سال نتوانم از مدرک تحصیلی خود و دو سال درسی که خوانده‌ام بهره ببرم.»

       از دید یکی دیگر از دستیاران فلوشیپ افزوده شدن بارکار تحقیقاتی و قیدوبندهای اداری آن به فرایند درمانی، شرایط دانشجویان فلوشیپ را بسیار سخت کرده و باعث شده خیلی کمتر از آموزش بهره‌مند شوند.

       علاوه بر دستیاران رشته‌های فوق‌تخصصی که از وضعیت فعلی خود ناراضی هستند؛ دستیاران فلوشیپ هم از کمبود درآمد خود گله ‌دارند. رضا.س دانشجوی فلوشیپ جراحی عمومی در این مورد می‌گوید: «حقوق پایین دستیاران فلوشیپ با میزان مسئولیتی که به عهده آنهاست هیچ تناسبی ندارد. در دانشگاه علوم پزشکی شیراز بهترین حقوق را به فلوها پرداخت می‌کنند. من با این حقوق باید خانه اجاره کنم، هزینه خانواده را بدهم. زمانی که ما کار درمانی بزرگی ارائه می‌دهیم باید حقوق متناسب با آن را بگیریم. درواقع بیشتر راندها را ما دانشجویان فلو انجام می‌دهیم و استاد تنها بر روند کار ما نظارت می‌کند.»

       این در حالی است که مسئولان وزارت بهداشت براین باورند که دستیاران، نیروی آموزشی و درحال تربیت هستند نه نیروی کار درمانی. رضا در پاسخ به این استدلال می‌گوید: «اگر ما نیروی آموزشی هستیم، بهتر است روز در بیمارستان کشیک دهیم و شب به خانه برگردیم. ساعت کاری سنگین، آنکالی، زمان راندها هم باید حذف شود تا ما به‌عنوان یک نیروی آموزشی باشیم. اما در حال حاضر ما چند برابر آموزشی که ارائه می‌شود، خدمات درمانی ارائه می‌کنیم. حقوق پایین باعث می‌شود من دنبال کشیک‌های مقیمی باشم. این موضوع مرا خسته‌تر می‌کند و باعث می‌شود روزهای بعد توان کاری نداشته باشم.»

       او درمورد جزئیات پرداخت کارانه نیز توضیح می‌دهد: «بنا بود به دستیاران فلوشیپ 1 میلیون و 400 هزارتومان کارانه پرداخت کنند که بعد به یک‌میلیون تومان تقلیل پیدا کرد. هنوز شش‌ماهه دوم سال 93 را پرداخت نکرده‌اند و در سال جاری هم تنها کارانه فروردین تا تیرماه را پرداخت کرده‌اند یعنی ما کارانه ده ماه را از دانشگاه طلب داریم.»

       رضا از نبود امکانات بیمارستانی نظیر پاویون نیزگله می‌کند و می‌گوید: «درحالی‌که دانشجویان فلوشیپ هرروز حتی روزهای تعطیل باید به بیمارستان بروند اما همه ما دانشجویان فلوشیپ فقط یک اتاق داریم که در زمان‌ استراحت به آن اتاق می‌رویم اما آنجا نمی‌شود استراحت و مطالعه کرد. حتی خوابگاه هم به فلوشیپ ها نمی‌دهند.»

آینده نامعلوم فوق‌تخصص‌ها
       سعید در پاسخ به این سوال که به‌عنوان یک دانشجوی فوق تخصص عفونی کودکان چه برنامه‌ای برای آینده‌ات داری، پاسخ می‌دهد: «طرح تحول بخش خصوصی را به حاشیه رانده است. کسانی که فارغ‌التحصیل می‌شوند در شرایط فعلی نمی‌توانند به بخش خصوصی بروند و مطب تاسیس کنند. وقتی بیماری به درمانگاه می‌رود و با 3هزار و 500 تومان ویزیت می‌شود، درحالی‌که پزشک موظف است باکیفیت خوبی هم بیمار را ویزیت کند بیمار دیگر رغبتی برای رفتن به مطب خصوصی نخواهد داشت.»

       رضا هم با سعید هم‌نظر است، او می‌گوید: « شرایط بخش دولتی هم چندان مناسب نیست. در طرح تحول به ازای هر ویزیت 16 هزار تومان به پزشک فوق تخصص پرداخت می‌شود اما باید چند ماه صبر کرد تا حقوق به‌طور کامل پرداخت شود. از طرف دیگر در شرایطی که بیمارستان‌های دولتی میزان حق ویزیت و هزینه‌ای که مردم برای خدمات درمانی می‌پردازند را کاهش داده، استقبال از بخش خصوصی به‌شدت کاهش‌یافته و خواهد یافت.»
نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: