شفا آنلاین>سلامت>به تازگی، اولین مدل بالینی موشی مربوط به سرطان پستان انسان که موفق به بیان آدنوکارسینوم با گیرنده استروژن مثبت عملکردی (ER مثبت) شده، بوسیله محققان در آزمایشگاه ملی لارنس برکلی (آزمایشگاه برکلی) توسعه یافته است.
به گزارش
شفا آنلاین، تومورهای تولید شده در این مدل حیوانی شباهت قابلتوجهی به کلاس تومورهای
یافت شده در اکثریت قریب به اتفاق زنان مبتلا به سرطان پستان دارد، به خصوص
در کسانی که سرطان مقاوم به درمان دارند. این مدل یک ابزار قدرتمند برای
آزمون روشهای درمانی موجود برای سرطان پستان ER مثبت تهاجمی و همچنین برای
مطالعه زیستشناسی و بررسی علل سرطانهای مجرایی به عنوان شایعترین و
مرگبارترین فرم سرطان پستان است.
در
مطالعهای که توسط یکی از محققین برجسته و مشهور سرطان پستان،مینا بیسل،
انجام شده، زنوگرافتهای لاین سلولی «184AA3» به طور مداوم تومورهای سرطان
لومینال انسانی گیرنده استروژن مثبت (ER مثبت) را در موش تشکیل میدهند.
سالیانه نزدیک به 80 درصد تمام موارد سرطان پستان تازه تشخیص داده شده به
علت تومورهای مجرا است که ER مثبت هستند. از سوی دیگر، مرگ ومیر در زنان
بیشتر ناشی از ابتلا به سرطان مجرای پستان مقاوم به درمان است که شمار مرگ و
میر ناشی از سرطان در این نوع (سرطان پستان مجرا) از تمام انواع سرطان
پستان دیگر بیشتر است.
محققان
معتقدند: «کشف ما تحت شرایطی که سلولهای 184AA3 تومورهای مجرا را تولید
میکنند، گام مهمی برای غلبه بر برخی موانع باقی مانده است که تاکنون در
برابر گسترش مدل دقیقی از سرطان پستان مجرا قد علم کردهاند. مدل 184AA3 ما
را قادر میسازد تا فاکتورهایی را که باعث بروز فنوتیپ تهاجمی میشوند،
بهتر شناسایی کنیم و چگونگی سرکوب کردن این عوامل را دریابیم یا فنوتیپ
خوشخیمتر را به جای آن تولید کنیم. حتی امیدواریم بتوانیم به شیوهای
برای از بین بردن تومورها و سلولهای متاستاز داده شده دست یابیم. چنین
مشاهداتی همچنین میتوانند اساس درمان بالینی تازهای را تشکیل دهند.»
در
این مقاله جدید با عنوان «184AA3: مدل زنوگرافت از آدنوکارسینوم پستان ER
مثبت» جزئیات این مدل موشی جدید و رونوشت کشت سلولی آن، توصیف و در مجله
سرطان پستان منتشر شده است.
سرطانهای
پستان مجرایی ER مثبت، آدنوکارسینوما هستند و علیرغم شیوع و تبدیل آنها به
فرم مقاوم به درمان (نزدیک به 30 درصد)، مدلهای بسیار کمی از زیرگروههای
این نوع سرطان برای توسعه دارویی در دسترس قرار دارند. علاوه بر این،
مدلهایی هم که وجود دارند، از نظر بالینی بحثبرانگیز هستند، زیرا
تومورهایی را تولید میکنند که ظاهر و عملکرد کاملا متفاوتی با تومورهای
انسانی دارند.
به
گفته محققان، نیاز مبرمی برای شناسایی مدلهای بالینی ER مثبت سرطان
مجرایی پستان وجود دارد. تا زمانی که بتوانیم برای هر بیمار درمانهای شخصی
شده واقعی را تعریف کنیم، انتخاب روشهای درمانی مناسب براساس کارآیی
درمانی در یک مدل که بهترین تقلید را از سرطان خاص بیمار داشته باشد، چالش
بزرگی برای پزشکان است. آنها میگویند: «واقعیت این است که ما فاقد مدل
مربوط به سرطان پستان مجرایی ER مثبت برای تعیین درمانی موثر هستیم واین
کار ما را برای تعیین درمانهایی که بیشترین اثربخشی را داشته باشد، دشوار
کرده است.»
به
منظور توسعه مدل زنوگرافت از سرطان پستان مجرایی ER مثبت، محققان مدلهای
مختلف سلولی مربوط به پیشرفت سرطان پستان را بررسی کردند. این دسته از
مدلها امکان کشف وقایع قابل تغییر سرطان را در مراحل اولیه فراهم میآورد و
بینش جدیدی در مورد شکلگیری و پیشرفت تومور ایجاد میکند.
در
نهایت، محققان روی گردآوری مجموعهای از خطوط سلولی شناخته شده به عنوان
«184» که در دهه 1990 از زنانی که طی انجام ماموپلاستی کاهشی گرفته شدند،
تمرکز کردند. اینکه مدل 184AA3 از بخشی از سری سلولهای 184 توسعه داده شد،
بدین معنا است که که میتواند برای مطالعات اتیولوژیک استفاده شود.
برای
تعیین تومورژنسیتی ردههای سلولی مشتق شده از سری 184، محققان به صورت
اورتوتوپیکی هر رده سلولی را با در اختیار داشتن رشد مستقل از جایگاه اصلی
آن در پد چربی، زنوگرافت زدند. سپس آنها را برای رشد تومور در غده پستانی
تحت نظارت قرار دادند. در حالی که بیشتر زنوگرافتها نتیجهای جز سرطان
سنگفرشی یا هیچ توموری نداشتند، 184AA3 همواره آدنوکارسینوم، بسیار شبیه
تومورهای بالینی پستان، تولید میکرد.
یک هدف مبرم برای محققان سرطان تشخیص
فرمهای بالینی متفاوت و زیرگروههای تومورهای پستان، همچنین درک چرایی و
چگونگی بروز این نوع سرطانهاست. آنها اذعان دارند که مدل 184AA3 برای
مطالعات در مورد اتیولوژی آدنوکارسینومهای تخمدان مستقل از هورمون و تشخیص
اهداف درمانی، همچنین پیشبینی ارتقای تستها و داروها مناسب هستند.
تعریف
خاستگاه سلولی و مراحل پیشرفت تومور بدخیم برای ارتقا و شخصیسازی
استراتژیهای درمانی و پیشگیری از سرطان حیاتی هستند. به همین دلیل محققان
از مدل 184AA3 دست نمیکشند و از وجود آن بسیار هیجانزده هستند. آنها در
تلاشند تا مدلهای اضافی بیشتری را از همه انواع سرطانهای مجرایی پستان،
تا جایی که میتوانند، توسعه دهند. Medical Xpress