کد خبر: ۸۸۳۸۹
تاریخ انتشار: ۰۶:۱۵ - ۱۶ آذر ۱۳۹۴ - 2015December 07
شفا آنلاین>جامعه پزشکی > متخصصان ایرانی به تکنولوژی مدرن جراحی فک و صورت و ترمیم بافت‌های تخریب شده بر اثر تصادف یا تومور‌ها که باعث ایجاد ضایعه در ترکیب صورت افراد می‌شود، دست یافتند.
     به گزارش شفا آنلاین به نقل از سپید ، به منظور بازسازی بافت‌هایی که به دلیل بیماری‌های مادرزادی و تومورها از بین رفته‌اند، تعیین شکل دقیق بافت‌های از دست رفته و ایجاد تقارن در ناحیه آسیب‌دیده با بخش عادی صورت و همچنین نصب مستحکم پروتزهای صورت از دشوارترین چالش‌های روند درمان برای جراحان به حساب می‌آید.

        در فرایند‌های سنتی و قدیمی که در حال حاضر اجرا می‌شود، جراحی برای بازسازی فک و صورت، شکل‌دهی بخش عمده‌ای از پروتز‌ها که عموما از جنس تیتانیوم هستند در حین جراحی به وسیله دست توسط جراح انجام می‌شود که غالبا این فرم‌دهی زمان‌بر، غیردقیق و نامطمئن است و در صورتی که جراح نتواند در حین عمل پروتز‌ها را دقیقا مطابق با نیاز بیمار فرم ‌دهد، مشکلات بسیار زیادی برای بیمار بوجود خواهد آمد و چه بسا عوارض بسیار شدیدی را برای بیمار در پی داشته باشد.

       دکتر امین یمنی، متخصص جراحی فک و صورت که یکی از متخصصان پیشرو در عرصه جراحی‌های نوین است، در خصوص مشکلات جراحی‌های سنتی بازسازی فک و صورت می‌گوید: مشکلات عمده جراحی‌ها در بازسازی نواحی از دست رفته صورت شامل این است که جراح پروتز‌ها را در حین عمل به وسیله دست فرم می‌دهد و امکان بروز خطا از جانب جراح بسیار محتمل است، همچنین فرم دادن پروتز‌های تیتانیومی در حین جراحی زمان‌بر بوده و باعث افزایش مدت زمان بیهوشی بیمار و همچنین خستگی جراح می‌شود.

       وی می‌افزاید: «در صورت عدم فرم‌دهی مناسب پروتز و در نتیجه عدم تطابق پروتز و بافت سالم بیمار، جراح نمی تواند اتصال مستحکمی بین پروتز و بافت سالم ایجاد کند.»
برای اطمینان بخشی به افزایش کیفیت جراحی و مدرن‌سازی این روش و تغییر شیوه‌های نامطمئن گذشته، با تلاش مهندسان برجسته کشور و بهره‌گیری از جدید‌ترین تکنولوژی‌های مهندسی، متد‌های جدیدی در زمینه بازسازی صورت طراحی شده است که می‌تواند تاثیر قابل‌توجهی بر افزایش رضایتمندی بیماران و همچنین کاهش خطای جراحان داشته باشد.

       سروش ولی‌نیا، عضو مرکز تحقیقات جمجمه، فک و صورت و مدیر فنی واحد طراحی و ساخت پروتز‌های ویژه جراحی فک و صورت در این‌باره می‌گوید: «در این متد با استفاده از اسکنر سه‌بعدی صورت، مدل سه‌بعدی چهره حال حاضر بیمار با دقت بالا تولید شده و در نرم‌افزار‌های مهندسی فرم ایده‌آل چهره طراحی و قرینه‌سازی می‌شود، به این شیوه جراحان می‌توانند میزان تغییراتی که در طی جراحی باید روی چهره فرد اعمال کنند را دقیقا محاسبه کنند. سپس با استفاده از اطلاعات سی‌تی‌اسکن مدل سه‌بعدی بافت استخوانی بیمار شبیه‌سازی شده و بافت سخت و نرم در کنار هم آنالیز می‌شود.»

       وی تصریح کرد: همچنین با استفاده از نرم‌افزارهای پیشرفته، محل ضایعه که بافت‌های سخت و نرم آن از دست رفته، به‌صورت سه‌بعدی طراحی و مشخص می‌شود، که بر اساس آن جراح می‌تواند محل دقیق و اندازه ضایعه را قبل از عمل جراحی ببیند.»

        برای حصول نتیجه بهتر در یک جلسه مشترک با حضور جراحان و تیم مهندسی، متدهای جراحی برای هر بیمار به صورت جداگانه در نرم‌افزارهای مهندسی شبیه‌سازی می‌شود و بعد از مشاهده راه‌حل‌های مختلف جراحی، بهترین روش جراحی توسط جراح انتخاب شده و عمل جراحی به صورت مجازی روی چهره فرد در نرم‌افزار صورت می‌گیرد. در این صورت تیم مهندسی می‌تواند پروتز مورد نیاز بیمار را پیش از عمل طراحی نموده و بسازد.

       در این روش چون پروتز‌ها پیش از جراحی توسط تجهیزات مهندسی طراحی و با دقت بالا ساخته می‌شوند، جراحان نیازی به شکل‌دهی پروتز‌ها با دست که می‌تواند ضریب خطای بالایی داشته باشد ندارند در نتیجه بیمار به همان چیزی که می‌خواهد دست می‌یابد.
نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: