لوئیس در ابتدای سخنانش گفت: در راستای آگاهی افزایی در جامعه تصمیم گرفتیم یک روز زودتر نشست خبری خود درباره ایدز را تشکیل بدهیم و برای آگاهی جامعه لازم است چند نکته را در میان بگذارم. پنج نکته مهم در ارتباط با مبارزه به ایدز را باید مد نظر داشت:
امروزه به کمک علم و دانش دنیا توانسته اپیدمی ایدز را معکوس کند و روند آن را کم شود. یعنی در دنیا توانسته اند با اپیدمی مبارزه کنند. مرگهای مرتبط با ایدز و ابلای موارد جدید به این بیماری به شدت کاهش پیدا کرده و از بالاترین نقطه در سال ۲۰۰۴ به سمت روند نزولی پیش می رود.
لذا باید اکنون روند پاسخ به این بیماری را یک قدم به جلوتر ببریم و این بیماری را تا سال ۲۰۳۰ کاملا پایان بدهیم. ولی چگونه می توانیم این کار را انجام دهیم؟
رشد ایدز در جهان کنترل شده است
نماینده مقیم سازمان ملل در ایران ادامه داد: سه آمار در سطح جهانی مطرح است: از سال ۲۰۰۰ به صورت سالیانه ۳۵ درصد موارد جدی ابتلا به ایدز در جهان کاهش پیدا کرده، از سال ۲۰۰۴ حدود ۴۲ درصد از مرگ های مرتبط با ایدز کاهش پیدا کرده و از سال ۲۰۱۰ نیز ۸۴ درصد بیماران دسترسی بیشتری به داروهای کاهش میزان ویروس دارند، تمام این دستاوردها به کمک کارمندان بخش سلامت، دولت ها، حقوق بشر و رسانه ها شکل گرفته است.
او با اشاره به رشد تاریخی ایدز در جهان گفت: اواخر دهه ۱۹۸۰ رشد ایدز
در جهان آغاز شد. اواخر ۱۹۹۰ سرعت پخش این فاجعه آنقدر زیاد بود که کسی
نمی دانست باید چه کرد. ولی امروز به کمک علم و منطق و دارو، توانستیم
روند این بیماری را معکوس کنیم.
لوئیس با اشاره به اهداف جامعه جهانی
برای کنترل ایدز تا ۱۵ سال آینده گفت: تا سال ۲۰۳۰ باید به این اهداف دست
پیدا کنیم؛ تا سال ۲۰۳۰ دیگر هیچ ابتلای جدیدی به بیماری اچ آی وی وجود
نداشته باشد، تا سال ۲۰۳۰ هیچ مرگی ناشی از بیماری ایدز ثبت نشود، همچنین
رسیدن به این مورد شاید سختتر باشد ولی دیگر نباید تبعیض بین مردم درباره
دسترسی به دارو وجود داشته باشد.
نماینده مقیم هماهنگ کننده سازمان ملل در ایران با ذکر تجربه شخصی خود درباره مواجهه اشخاص سالم با بیماری ایدزی گفت: دو سال پیش در تعطیلات در کشور خودم، باربادوس به سر می بردم. با خودم از ایران یک سوغاتی صنایع دستی برای خانواده ام بردم که یکی از بیماران مبتلا به HIV ساخته بود . هدیه را به عضو خانواده ام دادم و او هدیه را دید و گفت بسیار زیباست. ولی تا فهمید توسط یک فرد مبتلا به ایدز ساخته شده، او این هدیه را به زمین انداخت. او یکی از اعضای خانواده من بود. ما کارهای بسیار زیادی باید انجام دهیم تا دیدگاه های افراد را تغییر دهیم.این گونه های تعصبات از پدر و مادرها به فرزندانشان انتقال داده می شود و دست به دست می شود و تا اقدام موثری انجام ندهیم این تبعیض ها وجود خواهد داشت.
اهداف راهبردی کنترل ایدز در جهان
لوئیس
در ادامه با اشاره این که، در سطح جهانی اهدافی برای مبارزه با ایدز تعیین
شده گفت: زمانی می توانیم به این اهداف برسیم که روش راهبردی داشته باشیم.
در واقع می خواهی استراتژیم و مسیر راهبری که ایران برای مبارزه با ایدز
دارد را در این سه محور ترسیم کنیم:
۱- حداقل ۹۰ درصد از کسانی که با بیماری ایدز زندگی می کنند ازوضعیت خودشان آگاهی داشته باشند و شناسایی شوند.
۲- ۹۰ درصد از کسانی که به دارو نیاز دارند، داروهایشان را دریافت کنند.
۳- ۹۰ درصد کسانی که درمان را دریافت می کنند، سطح ویروس در بدنشان کاهش پیدا کند.
اینها به اهداف ۹۰ ۹۰ ۹۰ معروف هستند و توسط بسیاری از کشورها تعهد کرده اند این اهداف را اجرا کنند.
نماینده سازمان ملل در ایران در کافه خبر با اشاره به اینکه سازمان ملل اهداف خود را به عنوان راهبرد کنترل ایدز به نام ۹۰- ۹۰- ۹۰ در بسیاری از کشورها اجرا کرده و بسیاری از کشورها این اهداف را قبول کرده اند و بقیه نیز می خواهند به این اهداف بپیوندند، گفت: اهداف خلاصه این است: بیماران وضعیت خود را بدانند و ببینند چه طور می توانند درمان شوند. این اهداف شامل تمام کشورهای جهان به خصوص ایران می شود.
آمار مبتلایان به ایدز در ایران
گری لوییس در ادامه با اشاره به اینکه تخمین زده می شود حدود ۸۰ هزار نفر در ایران با بیماری HIV زندگی می کنند، گفت: این عدد بزرگ به نظر می رسد چون ما تاکنون فقط ۲۹ هزار بیمار را شناسایی کردیم و در سیستم بهداشتی ثبت شده اند.
او در ادامه گفت: زمانی که ما سیستم ثبت را شروع کردیم، ۸۸ درصدمبتلایان
مرد هستند و افزایش تعداد زنان مبتلا به این بیماری باعث نگرانی ما است.
متاسفانه در ۵سال گذشته درصد خانمهای مبتلا، دو برابر شده است.
لوئیس
در ادامه سخنانش در راستای مشکلاتی که ایران در این زمینه دارد، گفت: در
رابطه به HIV ایران کشوری است که با تاثیر زیاد از آن یادمی شود. در ایران
هنوز اپیدمی و همه گیری مختص گروه های خاصی است. درصد بسیار زیادی از این
گروه ها، بین معتادان تزریقی و زنانی که آسیب پذیری بالا و رفتارهای پرخطر
دارند.
نماینده سازمان ملل در ادامه گفت: در واقع از نظر پوشش دهی، تخمین زده می شود تنها ۱۵ درصد از مبتلایان به HIV ثبت شده اند. در راستای درمان HIV باید ببینیم ما چه قدمهایی برداشتیم. در سازمان ملل، نحوه پاسخ دهی به درمان ایدز ایران یکی از بهترین کشورها در خاورمیانه است. در واقع در راستای کاهش آسیب، ایران یکی از کشورهایی است که کارهای قابل ذکر خوبی انجام داده. البته بیشتر مبتلایان معتاد جنسی هستند و البته باید در راستای جلوگیری از افزایش شیوع از طریق جنسی هم اقدام شود.
او با اشاره به اینکه دولت جمهوری اسلامی ایران نیز توانسته برنامه کنترل بیماری ایدز را طوری طراحی کرده گفت: این بیماری با مشکلات کشور سازگاری داشته و رسیدن به برنامه ۹۰-۹۰-۹۰ را نیز در برنامه دارد. آنطوری که می دانیم چهارمین برنامه کنترل ایدز در ایران به شورای عالی امنیت غذایی و سلامت تحویل داده شده که در دست بررسی است که تمرکز اصلی اش بر بالا بردن سطح درمان است. در حال حاضر سازمان جهانی بهداشت استانداردهای خود را برای درمان عوض کرده. بر اساس دستورالعمل جدید، تعداد بیشتری از افراد زیر درمان ضد رترو ویروسی قرار می گیرند.
اقدامات UN Aids در ایران
نماینده مقیم هماهنگ کننده سازمان ملل در ایران در ادامه با اشاره به اقداماتی که سازمان ملل در ایران برای مقابله با ایدز انجام داده گفت: کارهای هماهنگ کننده مبارزه با ایدز در ایران شامل کنترل بهداشت، حمایت از تستهای شناسایی بیماری و تجهیزات پزشکی است. از لحاظ تامین بودجه نیز صندوق جهانی ۳ بیماری را به تمرکز خاص، بودجه داده که HIV یکی از این بیماریهاست. به دولتها، بودجه هایی تخصیص می دهد که بتوانند در گروه های بیمار، پروژه های مقابله با بیماری را اجرا کند.
لوئیس در ادامه توضیح داد: برنامه های حمایتی در ایران شامل توزیع سرنگ و سوزن، تجویز متادون، گروه های سیار و تاسیس مراکز گذری برای معتادان تزریقی می شود که سازمان ملل از آنها حمایت می کند. سازمان ملل یک پنجم از داروهای ضد رترو ویروسی استفاده شده در ایران را تامین می کند. یکی از راه های انتقال ایدز در زندان است. حدود ۴۰ مرکز مشاوره بیماریهای رفتاری در زندانها را سازمان ملل حمایت می کند.
او با اشاره به اینکه حدود ۲۵ باشگاه مثبت در سراسر کشور توسط سازمان ملل متحد حمایت می شود، گفت: حدود ۴۰ دستگاه شمارش سلولی را نیز در کشور حمایت کرده ایم. تمام این کارها، ازطریق صندوق مبارزه با سه بیماری ایدز، مالاریا و سل، تحت رهبری دفتر توسعه ملل متحد انجام شده است. ما استراتژی داریم ولی خیلی کارها هنوز مانده است و تمرکز باید بر گسترش درمان باشد.
سالی ۲ میلیون بیمار ایدزی به جمعیت جهان اضافه می شود
در ادامه این نشست خبری دکتر فرداد درودی، مدیر کشوری UNAIDS درباره چگونگی کنترل ایدز طبق برنامه منتهی به سال ۲۰۳۰ گفت: ما در زمان حساسی هستیم. در سال ۲۰۱۵ ما در آغاز اهداف توسعه پایدار هستیم. برای ۱۵ سال آینده تمام کشورهای دنیا در مقرر ملل متحد این اهداف را تصویب کرده اند. یکی از اولین و اساسی ترین برنامه های تصویب شده، به پایان رساندن ایدز تا سال ۲۰۳۰ بود. این فقط یک آرزو نیست. این راهبرد را تبدیل به برنامه با هدفهای مشخص کردیم. وقتی می گوییم پایان ایدز، یعنی پایان بیماری ای که درمان و واکسن ندارد، شما می پرسید چطور تمام می شود؟ باید دانست کشورهایی به این پایان صورت تحقق بخشیده اند. وقتی می گوید ایدز پایان پذیرد، به این معنی است که دیگر تهدید بهداشتی و سلامتی برای کشورها نباشد. در حال حاضر در جهان سالی ۱میلیون و ۲۰۰ هزار نفر فوت می کنند و ۲ میلیون مبتلای جدید داریم. ما می خواهیم این ۲ میلیون به ۲۰۰ هزار نفر و آمار فوتی ها به زیر ۵۰۰ هزار برسد. برای رسیدن به این، یک نقشه راه طراحی شده که همان حرکت سریع یا شتابان برای پایان ایدز است که شعار امسال روز جهانی ایدز است: شتابان به سوی پایان فراگیری ایدز.
او با اشاره به فاز اول برنامه جهانی کنترل ایدز گفت: تا سال ۲۰۲۰، طبق برنامه ۹۰-۹۰-۹۰ این کار انجام می شود. این ۵ سال اول بسیار اهمیت دارد و باید تلاشها را دوبرابر کرد. باید سرمایه گذاری برای کنترل ایدز را سرعت بخشید. اگر توانستیم برسیم، از آن به بعد آسان است . ایران کار دیگری نیز انجام داده که آغاز برنامه پیشگیری انتقال از مادر به کودک است. هدف داشتن نسلی عاری از HIV است. در سه ماهه اول بارداری اگر متوجه شوند که خانم HIV دارد با درمان می توان فرزند سالم به دنیا آورد که در حفظ انسجام خانواده اهمیت دارد. از نظر اقتصادی نیز مهم است. امسال سال مهمی است. شتابان به سوی پایان اپیدمی ایدز را باید تا ۵ سال آینده محقق کرد.
سپس در ادامه این نشست خبری، خبرنگاران از گری لوئیس و فرداد درودی سئوالات خود را پرسیدند که در ادامه می خوانید:
آیا اقدامات درمانی روی ۲۹ هزار بیمار شناسایی شده انجام می شود؟
درودی: برای
اینکه فرد تحت درمان قرار بگیرد، شاخصهای پزشکی وجود دارد، یکی سطح سلول
CD4 است که یک نوع گلوبول سفید است. سالها قبل این سطح، برای استاندارد ۲۰۰
تعیین شده بود. یعنی می گفتند اگر تعداد کمتر از این بود، درمان را شروع
کنید. بعد شد، ۳۵۰ و سپس به ۵۰۰ افزایش یافت. البته بیماریهای دیگر مانند
سل و هپاتیت هم باعث می شود بلافاصله درمان آغاز شود.
دستورالعمل کشوری
متناسب با بیماریهای بومی، عوض می شود. ایران تا مرحله تعداد ۵۰۰ سلول در
خون را پذیرفته. یعنی کسانی زیر درمان می روند که CD4 آنها زیر ۵۰۰ باشد.
ولی حدود ۲ ماه پیش سازمان بهداشت جهانی، بر اساس نتایج علمی اعلام کرد هر
کسی HIV دارد بدون توجه به سطح CD4 باید درمان شود. برای اینکه شواهد علمی
نشان می دهد چنانچه هر چه زودتر سه فایده دارد. از جمله، از ناتوانیهای
مرتبط با بیماری جلوگیری می شود. همچنین امید به زندگی افزایش می یابد و می
توان یک زندگی عادی داشت. یعنی از مرگ زودرس پیشگیری می کند. وقتی شما
ویروس داشته باشید انتقال بیماری به دیگران را دارید. وقتی بیمار تحت درمان
قرار می گیرد انتقال بیماری را کم می کند. نمی شود با تبعیض، درمان را
آغاز کرد. به صفر رساندن تبعیض در درمان، ما به ازای بهداشتی دارد و صرفا
بحث حقوق بشری نیست. از طریق این برنامه ریزی علمی و بهداشت می توان به
دیدگاه کنترل بیماری رسید.
چرا تعداد مبتلایان زن در کشور رو به افزایش است؟
درودی: ما در مرحله مشاهده تغییرات همه گیرشناسی هستیم. نظام ثبت ما تعداد بیشتری از زنان مبتلا را ثبت می کند. این دو علت دارد. یکی اینکه در جامعه شیوع بیماری در خانمها در حال گسترش است. دوم اینکه ممکن است خانمها بیشتر به ما اعتماد و مراجعه می کنند برای شناسایی بیماری خود. تعداد قابل توجهی از خانمهایی که HIV شان ثبت شده، خانمهایی هستند که رفتارهای پرخطر نداشتند. نظر شما را به برنامه پیشگیری مادر و کودک جلب می کند. هدف در این برنامه این است که خانمهای باردار تست HIV داشته باشد. برخی از اینها، رفتار پرخطر نداشته اند، همسرشان رفتار پرخطر داشته و نادانسته به آنها منتقل کرده. هدف دوم این است که پیشگیری از انتقال در میان خانمها و آقایان شود. از ۱۰ استراتژی ۲ یا ۳ تا، به ویژه به نیازهای خانمها می پردازد. یکی موضوع بیماریهای مقاربتی و دومی نیز پیشگیری مادر و کودک و آموزشهای بهداشت باروری است.
سازمان ملل برنامه ای برای جلوگیری از شیوع بیماری ایدز در کودکان کار دارد؟
لوئیس: کلیه فعالیتهای سازمان ملل درباره HIV در چهارچوب برنامه کشوری ایدز است. یکی از این چهارچوبها، درباره کودکان آسیب پذیر است. مطالعاتی در دست انجام است که بتوانیم به این سئوالات پاسخ دهیم. میزان شیوع بیماری و سایر شاخصها از جمله تغذیه و کم خونی در حال سنجش است. کودکان کار یکی از هدف های مهم برنامه های پیشگیری از ایدز هستند. چون کودک هستند و در معرض آسیبهای اجتماعی، حتما در معرض ایدز قرار دارند و جزء گروه هایی هستند که در برنامه های پیشگیری به آنها توجه خاص می شود. آماری از این کودکان در دست ندارم.
نظر شما درباره اطلاع رسانی توسط دولت درباره بیماری ایدز در ایران چیست؟
لوئیس: با
توجه به اینکه کارهای زیادی بر زمین مانده درباره HIV، هیچ کشوری در دنیا
نیست که همه اقدامات حمایتی و اطلاع رسانی را انجام داده باشد. در چهارچوب
برنامه کشوری مبارزه و کنترل ایدز، برنامه های مشخصی در این راستا وجود
دارد. اطلاع رسانی می تواند از جانب رهبران سیاسی، ورزشکاران و فردفرد ما
انجام شود. در ابتدای جلسه مثالی درباره یکی از اعضای خانواده زدم که صنایع
دستی تهیه شده توسط یک بیمار را زمین انداخت. این فرد ممکن است به رهبران
سیاسی یا رادیو گوش ندهد، ولی به عضو دیگر خانواده گوش می دهد. بنابراین،
همه باید این اطلاع رسانی را انجام دهند.
حمایت طلبی چیزی نیست منتظر
باشیم کسی در جای دیگری برای ما انجام دهد. حمایت طلبی و اطلاع رسانی توسط
اعضای خانواده در همه جا باید انجام شود.
نقش رسانه ها و دولتمردان در پیشگیری از ایدز را چطور ارزیابی می کنید؟
لوئیس: برنامه
کشوری HIVایران از این جهت در منطقه خاورمیانه و دنیا زبانزد است، چون
خیلی عملگراست و بر اساس علم و دانش تهیه شده و سازمان ملل آن را حمایت می
کند. به همین جهت ایران در دنیا مثال زدنی شده است. ۱۰ سال پیش زمانی که در
آسیای جنوبی بودیم، به کشور مالدیو گفتیم به ایران بیاید و برنامه ایران
را یاد بگیرد. تمرکز دولت در HIV قابل توجه است و نقش رسانه ها نیز مثال
زدنی است. این که شما پیام ما را به گوش شهروندان می رسانید، نشان دهنده
نقش پر اهمیت اطلاع رسانی است.
بخشی از تفریحات شبانه که در غرب است، در ایران نیست. این چقدر روی اطلاع رسانی بیماری ایدز در ایران تاثیر دارد؟
لوئیس: مهم این است راه حل هایی که برای مسایل اتخاذ
می شود در بستر فرهنگی و اجتماعی جامعه دیده شود و به آن توجه شود. جمهوری
اسلامی ایران از لحاظ فرهنگی و اجتماعی خصوصیات خاص خود را دارد. هر اقدامی
برای پیشگیری در هر جای دنیا می تواند به عنوان مثال در میان گذاشته شود
ولی هر کشور بر اساس خصوصیات خود، تصمیم می گیرد از آن اقدام استفاده کند
یا نه.
درودی: از نظر همه گیرشناسی، روند HIV در کل
دنیا رو به کاهش است به جز خاورمیانه، شمال آفریقا، آسیای میانه و اروپای
شرقی. نکته مهم این است که بحث در بستر فرهنگی و اجتماعی شکل می گیرد ولی
خصوصیات پزشکی را نباید از یاد برد. اگر قرار است پوشش درمانی افزایش یابد
فرقی نمی کند در کدام کشور باشد. راهکارهایی مانند پرهیز از رفتار پرخطر
مختص هیچ کشوری نیست. ما در تمام برنامه ها، توجه به بستر فرهنگی-اجتماعی
را برای برنامه های پیشگیری در اولویت می گذاریم. هر کشوری بر اساس نیاز و
تصمیم خود از این برنامه ها استفاده می کند و ما حمایت می کنیم.
راهکارهای عملی برای شناسایی بیماران دیگر که شناسایی نشده اند، چیست؟
درودی: شکاف
بزرگی بین موارد شناسایی شده و میزان تخمینی بیماران وجود دارد. این توسط
دولت و وزارت بهداشت نیز مکررا ذکر شده و برای آن در برنامه چهارم
راهبردهایی دیده شده است. در برنامه ۹۰-۹۰-۹۰ ابتدا افزایش شناسایی مورد
توجه قرار گرفته. یکی از اقدامات، تیمهای سیار است و به صورت نمادین،
اتوبوس را رسانه ای کردند. این به صورت نمادین، به جوانان می گفت اگر رفتار
پرخطر دارید تست انجام دهید. این علاوه بر مراکز بیماریهای رفتاری است.
برای اینکه دسترسی بیشتر شود، برخی برنامه های جدید نیز در برنامه کشوری
مبارزه با ایدز تعبیه شده تا افراد بتوانند بیشتر دسترسی داشته باشند.
کار
دیگر این است که تست در مکانهایی که بیماریهای دیگر بررسی می شود، ارائه
شود. مثلا در تست دوره ای هپاتیت، آزمایش HIVنیز باشد. یا مثلا برای تست
سل، خدمات تست ایدز نیز انجام شود. اینها باعث افزایش میزان دسترسی می شود
تا فاصله بین موارد شناسایی شده و تخمینی، کم شود.
درباره استراتژی ۹۰-۹۰-۹۰ توضیح دهید؟
درودی: ۹۰ اول درباره شناسایی افراد است. در ۹۰ دوم می گوید کسانی که شناسایی شده اند، ۹۰ درصد تحت درمان قرار بگیرند. فرض کنید ۸۰ هزار مبتلا شناسایی شده اند. باید ۹۰ درصد اینها یعنی ۶۳ هزار نفر تحت درمان باشند، در حالی که الان اندکی بیش از ۶هزار نفر تحت درمان داریم. یعنی باید ۱۰ برابر پوشش درمان را ببریم بالا که نیاز به منابع، نیروی انسانی، تست، دارو و رسانه داریم. ۹۰ سوم، درباره درمانهای مبتلا به HIVاست. این درباره شاخص میزان سطح ویروس در بدن است. انتظار می رود از بیماران تحت درمان، ۹۰ درصدشان، سطح ویروس به شدت در بدنشان کم شود. می خواهیم درمان موثر باشد تا انتقال در جامعه کم شود.
چرا از ۲۹ هزار نفر شناسایی شده تنها ۶ هزار نفر درمان می شوند؟
درودی: حتی
قبل از شناسایی ۵۰ هزار بیمار ناشناخته، باید به این ۲۹ هزار و۴۱۴ نفری که
نوروز امسال اعلام شد شناسایی شده اند، ۶ هزار نفر فوت کرده اند. ۲۳ هزار
نفر مانده اند که ۶ هزار نفر زیر درمان با دستورالعملهای قبلی وزارت بهداشت
و سازمان بهداشت جهانی هستند. در دستورالعمل قبل نمی گفت همه زیر درمان
بروند، دستورالعمل جدید می گوید همه باید درمان شوند. این دستورالعمل ۲ ماه
است اعلام شده و کشورها درباره آن بررسی می کنند. اگر این دستورالعمل توسط
ایران پذیرفته شود، باید همه ۲۳ هزار نفر تحت درمان قرار گیرند.
امکانات درمانی برای تمام اینها موجود است؟
درودی: ۵ سال اول برنامه، به همین دلیل مهم است. باید کشورها به شدت سرمایه گذاری کنند و بودجه شان را بالا ببرند. باید به دو نکته توجه کرد: خرجی که می کنیم و سودی که می بریم. در دنیا به ازای هر یک دلار سرمایه گذاری برای پیشگیری از HIV، ۱۵ دلار به شما برمی گردد. تا سال ۲۰۳۰ اگر این برنامه جلو برده شود، از ۲۸ میلیون مورد جدید در دنیا پیشگیری شده و از ۲۱ میلیون مرگ جلوگیری می شود. یعنی سالی ۲۴ میلیارد دلار صرفه جویی و سود داریم. درباره ایران نیز اینطور است. اگر حدود ۱۷ هزار نفری که درمان نشده اند، تحت درمان قرار گیرند به شدت میزان انتقال کم می شود.
آمارهای اعلام شده توسط سازمان بهداشت جهانی و وزارت بهداشت درباره ایدز چرا تناقض دارد؟
درودی: سازمان بهداشت جهانی آمار کشوری مبتلایان را نمی دهد. UN AIDS می دهد. دو نوع آمار داریم، یکی مبتلایانی که ثبت می شوند. آمار دوم نیز تخمینی است و برای برنامه ریزی است. این تخمین را ما و وزارت بهداشت با هم انجام می دهیم. یک مدل ریاضی است که باید اطلاعات به آن داد تا خروجی بدهد. این مدل ریاضی که توسط UN AIDS ارائه شده، توسط وزارت بهداشت به کار گرفته می شود و گفته ۸۰ هزار بیمار تخمینی داریم. همین مدل چند سال پیش نشان داد به سمت همه گیری جنسی پیش می رویم.
در دوره کمون و پنجره تستهای جدید ابتلا به این بیماری را نشان می دهد؟
درودی: تستهایی
که به صورت روتین انجام می شود، آنتی بادی ضد ویروس را نشان می دهد که
زمان طول می کشد تا نشان دهد. یعنی ممکن است شخص مبتلا باشد ولی آنتی بادی
در خون مبتلا به وجود نیامده باشد. تستهای جدیدتری است که ویروس را در خون
نشان می دهد. تست های فعلی پس از ابتلا حدود ۱ ماه مثبت می شود. دوره کمون
مرحله HIV و ایدز نیز وجود دارد که ممکن است ۱۰ سال طول بکشد و کسی که hiv
دارد، با درمان، هرگز وارد مرحله ایدز نشود. درباره تستهای جدید نیز در ۱۱
آزمایشگاه مرجع، سعی می کنیم تستهای تشخیص خود ویروس را عملیاتی کنیم.
طرح هایی که سال گذشته قرار بود انجام شود چه شد؟
درودی: این
طرح اجرا شد و دوره پایلوت در ۱۶۰ مرکز در کشور انجام می شود و باید به
سرعت این کشور گسترش یابد. این طرح در ۱۶ استان راه اندازی شد.
درباره کاهش سن ابتلا به ایدز توضیح دهید؟
درودی: طبق آمار وزارت بهداشت درباره افراد ثبت شده، بیشترین گروه سنی مبتلایان ۲۵ تا ۳۴ سال است. منتهی شاهدیم از بین کودکان مبتلا تعداد بیشتری ثبت شده اند. طبق آمارهای وزارت بهداشت، تا نوروز امسال ۲۹۱ نفر کودک بیمار۴ سال ثبت شده است. ۵-۱۴ سال ۲۱۲ نفر و ۱۵ تا ۲۴ سال، ۲۸۰۰ بیمار ثبت شده است. آمار جدید فردا روی سایت وزارت بهداشت بارگزاری می شود.
لوئیس در پایان این نشست خبری گفت: ضمن اینکه پیروزی ها و پیشرفتهای زیادی برای مبارزه با ایدز به وجود آمده، فردا که روز جهانی مبارزه با ایدز است، به یاد خواهران و برادرانی باشیم که هر روز از عواقب ایدز متاثر می شوند. خوب است برای ما هر روز، روز جهانی ایدز باشد.
دکتر فرداد درودی نیز در پایان سخنانش گفت: ایدز مقداری پیچیده تر شده. هم درباره ابتلای به ایدز این پیچیدگی است هم درباره پاسخ به آن نیز مسایل جدیدی به وجود آمده.
