این استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران ادامه داد: از طرفی دیگر نیز بیمار دیابتی نباید مورد تمسخر قرار بگیرد زیرا حدود 15 درصد این بیماران نگران آن هستند که یبماری آنها به خانوادهشان فشار وارد کند. بنابراین نباید نقش حمایتی را با کارهای پلیسی اشتباه بگیریم، یعنی بیمار دیابتی نباید وقتی سر سفره مینشیند با انواع توصیهها و نهیها مواجه شود.
ملک تصریح کرد: بنابراین نباید یک بیمار دیابتی که دچار زخم پای دیابت میشود دچار سرزنش قرار گیرد زیرا چنین بیمارانی با این سرزنشها درمان را رها میکنند. براین اساس باید همیشه در کنار بیمار اقدامات حمایتیمان را داشته باشیم ولی استقلال بیمار نیز حفظ شود.
این فوق تخصص غدد عنوان کرد: نباید به بیمار دیابتی بار روانی وارد شود، مثلا برخی بیماران واهمه دارند نزد پزشک بروند یا دارو تهیه کنند چون خودشان نمیتوانند به تنهایی این کارها را انجام دهند باید از اعضای خانواده کمک بگیرند بنابراین میترسند وقت فرزندانشان گرفته شود و مورد سرزنش قرار گیرد بنابراین در روند درمان خلل ایجاد میشود.
* فواید گفتوگوی پزشک با بیمار
وی با تشریح فواید گفتوگوی پزشک با بیمار دیابتی گفت: در بسیاری از مواقع مشاهده میشود گفتوگوی بین پزشک و بیمار به صورتی انجام نمیشود که بتوان به زبان ساده روش و مصرف دارو به بیمار توضیح داده شود. بنابراین حتی بیمار داروی خود را نیز تهیه میکند ولی مصرف نمیکند و این مسئله در رابطه بین پزشک و بیمار اهمیت دارد.
* بیمار دیابتی بعد از 6 سال حتما به انسولین نیاز دارد
این استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران در ادامه با اشاره به اینکه بیماران دیابتی بعد از 6 سال ابتلا به این بیماری حتماً به انسولین نیاز پیدا میکنند، افزود: متاسفانه نیمی از کادر پزشکی از انسولین به عنوان تهدید بیمار استفاده میکنند، مثلاً میگویند اگر دارویت را استفاده نکنی انسولینی میشوی و این باعث میشود یک دیابتی نسبت به انسولین نگاه منفی داشته باشد. در حالی که انسولین مجازات نیست و یک روند درمانی است زیرا برخی از داروها وقتی تاثیر درمانی ندارند باید از انسولین استفاده شود.
ملک در ادامه با بیان اینکه دیابت در بندهای پایین هیچ علامتی ندارد، گفت: یکی از باورهای غلط در بین بیماران این است که عنوان میکنند زمانی که انسولین دریافت کردیم دچار مشکلات چشمی و یا قطع پا شدیم در حالیکه این را لحاظ نمیکنند که آنقدر بیماریشان عود پیدا کرده است که مجبور به دریافت انسولین شدهاند. بنابراین اگر انسولین در زمان مناسب شروع شود چنین مشکلاتی نیز رخ نمیدهد.
وی تصریح کرد: دیابت در هر سنی ممکن است ورود کند بنابراین ما شاهد آن هستیم که بسیاری از کارکنان و دانشآموزان انسولین خود را در نوبتی که در محل تحصیل یا محل کار هستند نمیزنند چون مورد حمایت قرار نمیگیرند. براین اساس مدیران باید در مواجهه با این بیماران محیطی امن برای آنان ایجاد کنند.
این استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران عنوان کرد: یکسوم دیابتیها فکر میکنند وقتی به این بیماری مبتلا میشوند دیگر زندگیشان تغییر میکند در حالی که اینگونه نیست کما اینکه سختیهایی دارد ولی ما قهرمانانی داریم که با وجود بیماری دیابت قهرمان المپیک شدند. بنابراین دیابت هرگز مانع پیشرفت نیست کما اینکه کار آنها را کمی سختتر میکند ولی مشاهده میکنیم مثلا یک دونده آفریقایی با وجود بیماری دیابت قهرمان المپیک میشود. بنابراین در کشور خودمان نیز دیابت مانع تحصیل در دانشگاه و ورزشگاه نیست.
ملک در خاتمه
خاطرنشان کرد: از بیمار دیابتی آموزش میبیند نمیتوان انتظار داشت قندش
پایین بیاید بنابراین در کنار دارو و درمان باید عوامل روانشناختی و آموزش
نیز برای بهبودی بیمار دیابتی صورت پذیرد. تسنیم