بيماران
يک سال پس از انجام اين جراحيها، بهطور مشخص افزايش ميلجنسي و ارضاي
زناشويي بيشتر و محدوديتهاي مربوط به سلامت در انجام آميزش را گزارش
کردند. به نظر ميرسيد که اين منافع در درازمدت هم تداوم داشتند.
گروه دکتر استفن دريافتند که پنج سال پس از انجام جراحيها، همه معيارهاي کارکرد جنسي در ميان اين بيماران در مقايسه با پيش از جراحي بهبود يافته است. پس از پنج سال، حدود 52 درصد زنان و 58 درصد مردان از کارکرد زناشوييشان در حد متوسط تا بالا رضايت داشتند- درحاليکه اين ميزانها پيش از جراحي، به ترتيب 31 درصد و 28 درصد بود.
به
همين ترتيب، يافتهها نشان داد که 29 درصد زنان و 55 درصد مردان که پس از
جراحيها نسبت به قبل از آن، فعاليت آميزشي بيشتري پيدا کردهاند.
نويسندگان اين مطالعه يادآور شدهاند که به نظر ميرسد افسردگي در اغلب
موارد عامل کليدي در اين مورد باشد، چراکه هم مردان و هم زناني که
زندگيهاي زناشوييشان بهبود پيدا کرده بود، همزمان بهبودي از لحاظ علائم
افسردگي را نشان ميدادند. استفن توضيح داد: «پژوهشهاي محدودي نشان داده
بودند که جراحي بارياتريک با بهبود کوتاهمدت در کارکرد آميزشي همراه است.
اين بررسي نشان ميدهد که اين بهبودي درازمدت است.»
نتايج اين بررسي قرار
است در اجلاس سالانه جامعه جراحي بارياتريک و متابوليک آمريکا در لوسآنجلس
ارائه شود. کارشناسان يادآور ميشوند يافتههاي پژوهشي ارائهشده در
اجلاسهاي پزشکي را بايد مقدماتي شمرد تا هنگامي اين يافتهها بهصورت
مقاله در يک ژورنال با بازبيني پژوهشگران همتراز (peer-reviewed) منتشر شود.