نقطـه پايـان آقـاي کمديـن

سوزان ويليامز درباره مدت بيماري همسرش گفت: «اين بيماري يک سال آخر عمرش به سراغ رابين آمده و درگيرش کرده بود و ماه‌هاي آخر که به خودکشي ختم شد، علائمش زيادتر شد.» اين در حالي است که رابين ويليامز چند ماه قبل از خودکشي به پارکينسون هم مبتلا شده بود و به گفته همسرش، اختلال در سيستم مغزي تاثير زيادي روي رفتارش گذاشته بود تا جايي که او با اشتباه گرفتن در خانه، باعث جراحت سرش شده بود.

همسر اين بازيگر گفت: «او به خوبي مي‌دانست که دارد عقلش را از دست مي‌دهد و سعي داشت اوضاع را جمع و جور کند تا اينکه يک‌باره همه چيز فرو ريخت. شايد اگر خوش‌شانس بود، فقط 3 سال ديگر دوام مي‌آورد و قطعا اين سال‌ها برايش سخت بودند.»

اينکه بازيگر «جومانجي» افسرده بود و اين فقط يکي از دلايل خودکشي منجر به فوت سال گذشته او است، حالا بر کسي پوشيده نيست. هرچند همه اين ماجراها و حتي اعتراف خودش به مصرف کوکايين و الکل، چيزي از ارزش‌هاي بازيگري او و جوايز اسکار، گلدن‌گلوب و گرمي کسب شده‌اش کم نمي‌کند.

اعتيادي که سوزان ويليامز خلافش را گفته و اعلام کرده است همسرش هشت سال آخر عمرش پاک بوده است. بازيگري که دنيا را مي‌خنداند و حتي اسپيلبرگ هنگام ساخت فيلم «فهرست شيندلر» بارها با او تماس مي‌گرفت، صدايش را روي بلندگو مي‌گذاشت تا بازيگران و عوامل فيلمش را بخنداند و حال و هواي‌شان را عوض کند.

بازيگري که از فيلم‌هاي کمدي تا احساسي و حتي صداپيشگي را مي‌شود در کارهايش ديد. همان بازيگر نقش معلمي پرشور که نظم مدرسه را به هم مي‌زد و از شاگردانش مي‌خواست او را «ناخدا» صدا بزنند، بالاخره خودش را کشت و نقطه پايانش با نام يک بيماري مغزي گذاشته شد.