به گزارش شفا آنلاین،سرطان
در زمره يکي از مهم‌ترين بيماري‌هاي نگران‌کننده آمريکايي‌ها است و مشقاتي
که خانواده بيماران متحمل آن مي‌شوند قدري فراتر از سختي درمان بيماري و
افزايش طول عمر است. بيماران سرطاني آمريکايي به مشکلات عديده‌اي از مشکلات
اقتصادي گرفته تا کاهش کيفيت زندگي و بيماري‌هاي رواني مانند اضطراب و
افسردگي دچار مي‌شوند.مطالعاتي که پيش‌ازاين انجام‌شده‌اند، تخمين زده‌اند که هزينه سالانه کاهش بهره‌وري کساني که در سن کار هستند به6/9
ميليارد تا 16 ميليارد بالغ شود. اين در حالي است که سالانه 13 ميليون
آمريکايي دچار سرطان مي‌شوند و اين عدد مي‌تواند نشان دهد سرطان چه تاثيري
بر آمريکا مي‌گذارد.
مشقات
اقتصادي که بيماران سرطاني با آن روبرو مي‌شوند، درنتيجه کاهش يا قطع
فعاليت حرفه‌اي آنان پس از ابتلا به بيماري است. تحقيقات نشان مي‌دهند بين
24 تا 94 درصد از بيماراني که دچار سرطان مي‌شوند به کار خود ادامه مي‌دهند
يا بعد از بهبودي سر کار قبلي خود بازمي‌گردند و اين آمار بستگي به نوع
سرطان و مرحله پيشروي بيماري و زماني که از تشخيص آن گذشته است دارد. حتي
اگر کاهش مدت اشتغال به کار يا ساعاتي که شخص به کار مشغول است ناچيز باشد،
به نظر مي‌رسد تاثيرات زيان‌باري که سرطان روي اشتغال افراد به کار و کاهش
درآمد افراد مي‌گذارد عمومي باشد.
گزارش‌شده است که نيمي از زنان
اسپانيايي که در آمريکا به سرطان پستان مبتلا هستند نگران درآمد خود هستند و
به تنش‌هاي اقتصادي دچار مي‌شوند. آنا زاجاکوا و همکارانش در دانشگاه
وايومينگ لرمي، اطلاعات بيماران را بين سال‌هاي 1999 تا 2009 که مربوط به
17هزار نفر مي‌شد، مطالعه کردند تا بتوانند تاثير اين بيماري را بر اشتغال،
ساعات کاري و درآمد شخصي و خانوادگي آنان تخمين بزنند.
يک‌هزار و 117 نفر
از اين افراد به سرطان دچار بودند. اين گروه دريافتند در افرادي که به
سرطان مبتلا مي‌شوند، احتمال اشتغال به کار 10 درصد و ساعات کاري 200 ساعت
معادل 5 هفته کاري تمام‌وقت کاهش پيدا مي‌کند. ميزان درآمد طي 2 سال اول پس
از تشخيص بيماري 40 درصد کاهش پيدا مي‌کند و در همين سطح مي‌ماند. درآمد
کل خانواده هم 20 درصد کمتر مي‌شود، اما 5 سال بعد از ابتلاي شخص به بيماري
به ميزان اوليه بازمي‌گردد. البته اين جبران درآمد خانواده ممکن است به
سبب کار بيشتر بيمار يا همسر او يا نتيجه بهره‌بردن از مزاياي ازکارافتادگي
باشد و شايد ساير خويشاوندان مانند فرزندان ارشد درآمد خود را در اختيار
خانواده بگذارند.
نکته مهم اين است که مرداني که دچار سرطان مي‌شوند نسبت به زنان، دچار فقدان درآمد بيشتري مي‌شوند. در مورد آنان اين فقدان بسيار فاحش و قابل‌توجه است و ممکن است دليل آن اين باشد که زنان کمتر از مردان به کار تمام‌وقت اشتغال دارند يا انواع مشخصي از سرطان بيشتر بر توانايي مردان براي کارکردن به‌خصوص در مشاغلي که نياز به قدرت فيزيکي دارند، تاثير مي‌گذارد.
اين گروه
تحقيقاتي نشان داده است که ابتلا به سرطان تاثيرات قابل‌توجهي بر شرايط
اقتصادي بزرگسالان و خانواده‌هاي آنان مي‌گذارد. زاجاکوا مي‌گويد: «15
ميليون بزرگسال آمريکايي به سرطان مبتلا هستند و خانواده‌هاي آنان در
شرايطي که با تنش‌هاي اين بيماري دست‌وپنجه نرم مي‌کنند، نياز به حمايت
دارند.
مطالعات ما نشان مي‌دهد زماني که شخصي در سنين اشتغال به کار به
سرطان دچار مي‌شود، به‌خصوص اگر مرد باشد، دچار آسيب‌هاي اقتصادي کوتاه‌مدت
و بلندمدت مي‌شود؛ بنابراين ما به ارتقاي پوشش‌هاي بيمه‌اي و بهبود فضاي
کار نياز داريم تا خانواده‌ها به‌جاي دست‌وپنجه نرم کردن با مشکلات اقتصادي
و اخراج از کار، تنها به فکر درمان سرطان بيمار خود باشند.» انتظار مي‌رود
در اين دهه، 18 ميليون آمريکايي به سرطان دچار شوند و ازآنجاکه اين بيماري
کم‌کم از يک بيماري کشنده به يک بيماري مزمن تبديل مي‌شود، مهم است بدانيم
که چگونه بر شرايط اقتصادي بيماران و خانواده‌هاي آنان تاثير مي‌گذارد.Medical News Today
