به گزارش شفا آنلاین، براي مثال، انگلستان در سال2014 اعتصابات بسياري را از سوي پرستاران، کادر درمانگران، امدادگران و دستياران بهداشت به خود ديد که از دهه1980 تاکنون بي‌سابقه بوده است؛ از سال گذشته دولت بريتانيا به‌منظور صرفه‌جويي در هزينه‌هاي نظام سلامت ملي، با اعمال فشار بر کارکنان حوزه بهداشت و درمان و بدون افزايش حقوق، آنها را وادار به ارائه خدمات بيشتر و افزايش بهره‌وري کرد که درنتيجه باعث کاهش روحيه کارکنان حوزه بهداشت شد.
دولت بريتانيا با معرفي «طرح خدماتي هفت
روز در هفته»، از پزشکان خواست تا در ازاي افزايش در حقوق پايه، کاهش در
حق‌الزحمه شيفت‌هاي اضافي خود را بپذيرند. اين طرح در حقيقت دولت را قادر
مي‌ساخت تا با استخدام ارزان کارکنان در شيفت‌هاي شب و آخر هفته، در
هزينه‌ها صرفه‌جويي کند؛ اما در مقابل، پزشکان با تهديد به اعتصاب و
استعفا، از قبول اين طرح تحميلي سر باز زدند و آمار خروج پزشکان بريتانيايي
از کشور به‌سرعت رو به افزايش گذاشت.
فرار مغزهاي فرهيخته
تنها
سه روز پس از اين‌که دولت بريتانيا از قراردادهاي جديد استخدام براي
کارکنان نظام سلامت پرده برداشت، تعداد پزشکان متقاضي کار در خارج از کشور
از ميزان معمول20تا 25 نفر به 550 نفر در روز افزايش يافت. آمار
انجمن پزشکان عمومي بريتانيا نشان مي‌دهد که تعداد اين پزشکان بين
سال‌هاي 2008 تا2013به ميزان 22 درصد افزايش پيدا کرد و بيش
از80درصد از آنها زير40 سال سن دارند و مقصد عمده آنها کشورهاي نيوزيلند،
استراليا، کانادا و آمريکا است. به‌عنوان‌مثال، نيمي از کادر پزشکي حال
حاضر نيوزيلند را پزشکان بريتانيايي تشکيل مي‌دهند. درواقع، جمعيت در اين
کشورها در حال پير شدن است و کمبود نيروي کار جوان داخلي به همراه نياز
مبرم قشر سالمند به خدمات بهداشتي، دولت‌هاي مذکور را به‌شدت به نيروي کار
خارجي متکي کرده است، به‌طوري‌که پيش‌بيني مي‌شود، سياست جذب پزشکان خارجي
در اين کشورها ساليان متمادي ادامه يابد. به‌اين‌ترتيب درمي‌يابيم که
پزشکان بريتانيايي يک راه فرار روشن از نظام ملي سلامت پيدا کرده‌اند که با
اجراي سياست‌هاي رياضت اقتصادي ضربه خورده است؛ اما سؤال مهم اين است که
چرا دولت بريتانيا به‌صراحت با اين قشر تحصيل کرده و متخصص که نقشي مهم و
کليدي در جامعه دارند خصومت مي‌ورزد؟
تمام رياضت‌هاي اقتصادي برابر نيستند
بازار
کار جهاني درواقع به پزشکان بريتانيايي اين امکان را داده است تا به‌راحتي
در خارج از کشور مشغول به‌کار بشوند و دولت بريتانيا هم در اقدامي متقابل،
به‌راحتي آنها را با پزشکان کشورهايي که دچار بحران اقتصادي شديدتري
هستند جايگزين مي‌کند. بين سال‌هاي2010 تا 2013، تعداد پزشکان خارجي شاغل
در بريتانيا به‌طرز چشمگيري افزايش يافت، به‌طوري‌که ميزان افزايش آنها در
طي اين سه سال حتي از تعداد پزشکان فارغ‌التحصيل در بريتانيا هم بالاتر
بود. در اين ميان، پزشکان کشورهاي اتحاديه اروپا، به‌خصوص ايتاليا، يونان و
اسپانيا بيشترين سهم را دارند. در مقابل، استخدام پزشکان هندي و پاکستاني
روندي کاهشي داشته است. اگرچه استخدام نيروي کار ارزان‌تر خارجي تا حدودي
به اقتصاد بحران‌زده بريتانيا کمک مي‌کند، اما از مسائل و مشکلات ديگري که
به دنبال خواهد داشت نيز نبايد غافل بود. Medicalxpress
