سازمان
غذا و داروي آمريکا انيويده را تحت عنوان داروي اورفان بررسي کرد. اين
شرايط براي داروهايي در نظر گرفته ميشود که در صورت تاييد، بهبود
قابلتوجهي در درمان موثر و ايمن يک بيماري شديد و کشنده ايجاد ميکنند.
اثربخشي انيويده در 3 مطالعه باليني تصادفي با شرکت 417 بيمار مبتلا به
آدنوکارسينوم متاستاتيک پانکراس که بيماري آنها پس از دريافت شيميدرماني
حاوي جمسيتابين رشد کرده بود، بررسي شد.
مطالعه طراحي شد تا مشخص شود که
آيا بيماران دريافتکننده انيويده همراه با فلوراوراسيل/لوکوورين يا
انيويده به تنهايي طولانيتر از بيماران دريافتکننده
فلورواوراسيل/لوکوورين زنده خواهند ماند يا نه. بيماران دريافتکننده
انيويده به همراه فلورواوراسيل/لوکوورين بهطور متوسط 1/6 ماه زنده ماندند و
اين ميزان براي بيماراني که فقط فلورواوراسيل/لوکوورين را دريافت کرده
بودند، 2/4 ماه بود.
هيچ بهبودي قابلتوجهي در گروهي که فقط انيويده به تنهايي را دريافت کردند در مقايسه با گروه دريافتکننده فلورواوراسيل/لوکوورين مشاهده نشد. به علاوه، بيماران دريافتکننده انيويده به همراه فلورواوراسيل/لوکوورين تاخير قابلتوجهي در زمان رشد تومور در مقايسه با بيماران دريافتکننده فلورواوراسيل/لوکوورين داشتند. متوسط زمان تا عود تومور در دريافتکنندگان انيويده به همراه فلورواوراسيل/لوکوورين، 1/3 ماه بود.
اين رقم در دريافتکنندگان فلورواوراسيل/لوکوورين، 5/1 ماه گزارش شد. شايعترين عوارض گزارششده در بيماران تحت درمان با انيويده عبارت بودند از اسهال، ضعف، استفراغ، تهوع، کاهش اشتها، التهاب دهان، تب. همچنين مشاهده شد که انيويده موجب لنفوپني و نوتروپني ميشود. مرگ ناشي از سپسيس به دنبال نوتروپني در بيماران تحت درمان با انيويده گزارش شده است.