شري مککي، استاد روانپزشکي و محقق برجسته مرکز پژوهش تخصصي ييل که روي موضوع رابطه جنسيت و استعمال دخانيات کار ميکند، ميگويد: «پژوهشها نشان ميدهد با اينکه ترک دخانيات مزاياي زيادتري براي سلامت قلبي عروقي و تنفس زنان دارد، آنها نسبت به مردان دوران سختتري براي ترک سيگار ميگذرانند.
اين نخستين بررسي جامع درباره تفاوتهاي جنسيتي در تأثير اين دارو است.
اکنون زنان و پزشکانشان ميتوانند تصميم بهتري براي ترک موفقيتآميز بگيرند
وزندگيهاي طولانيتر و سالمتري داشته باشند.»
استعمال
دخانيات، علت اصلي بيماري و مرگهاي قابل پيشگيري در آمريکا است که سالانه
556هزار نفر را ميکشد و هزينهاي معادل 96 ميليارد دلار براي مخارج پزشکي
و 97 ميليارد دلار براي ازکارافتادگي ايجاد ميکند.
گروه
مککي دريافتند که تاثير وارنيکلين بعد از 3 ماه مصرف، در زنان 46درصد
بيشتر بوده و پس از 6 ماه، 31درصد بيشتر در حفظ پرهيز کامل، ثمربخش بوده
است.
اين
بررسي بسياري از يافتههاي آزمونهاي باليني پيشين را که نشان ميداد زنان
نسبت به مردان تمايل کمتري به ترک با استفاده دارونما دارند، ثابت کرد.
بر
خلاف روش جايگزيني نيکوتين يا داروي بوپروپيون (Bupropion) که با نامهاي
تجاري ولبوترين (Wellbutrin) و زيبان (Zyban) که به ميزان کمتري در ترک
دخانيات در زنان موفق هستند، وارنيکلين به ميزان مشابهي باعث ترک دخانيات
در زنان و مردان ميشود که به گفته محققان برابر 53 درصد بعد از 3 ماه است.
اما هنگامي که اين دانشمندان اين موضوع را در نظر گرفتند که اثر دارونما
در زنان کمتر است، احتمال ترک بانوان با مصرف داروي وارنيکلين تا ?? درصد
افزايش يافت.
به گفته مک کي: «درحاليکه آشکار است ناهمسانيهاي جنسيتي در ميزان تأثير وارنيکلين وجود دارند، ما هنوز نميدانيم چرا اين دارو بهخصوص براي زنان تاثيربخش است.» شايد عامل کليدي، تفاوتهاي جنسي در سيستم گيرنده نيکوتين در مغز باشد.
وي متذکر ميشود: «وقتي
پيامدهاي اين درمان کوتاهمدت و پيامدهاي يکسان آن در مدت يک سال را ملاحظه
ميکنيم، براي نخستين بار نشان داده ميشود که زنان در قياس با مردان پاسخ
درماني افزونتري به يک داروي ترک سيگار دارند. به نظر ميرسد وارنيکلين
بهويژه براي کاهش نابرابري جنسيتي در ميزانهاي ترک دخانيات مفيد باشد.»