به گزارش شفا آنلاین،اين
مطالعه که براي سال آينده برنامه‌ريزي شده، فقط به تاييد سازمان تحقيقات
بهداشت بريتانيا رسيده است. اين سازمان، قسمتي از دپارتمان سلامت بريتانيا
بوده و بر تحقيقات انساني نظارت دارد. اين مطالعه، زنان 25 تا 38 ساله فاقد رحم را در بر مي‌گيرد که يا بدون به دنيا آمده يا به دليل درمان يک بيماري خاص، مانند سرطان سرويکس، ناچار به درآوردن آن شده‌اند.
محققان از تخمک خود اين زنان، براي خلق رويان استفاده خواهند کرد که پس از جراحي درون رحم کاشته مي‌شود. موسسه خيريه پيوند رحم، از اين تحقيق حمايت مالي مي‌کند
مطالعه
بريتانيا، دنباله‌رو کارآزمايي‌هاي انجام پيوند رحم در سوئد است که در آن،
9 زن تحت پيوند رحم قرار گرفته و سال گذشته، يک مورد از آنها، کودک خود را
به دنيا آورد.
عليرغم
اين موفقيت ظاهري، روش انجام کار بسيار تجربي است و کارآزمايي بريتانيا از
آنچه در سوئد انجام شده، بسيار متفاوت خواهد بود و همين مساله، خطرات روش
کار را تحت تاثير قرار مي‌دهد. در اطراف اين تجربه کاري بزرگ و کارآزمايي
جديد، چندين موضوع، پيوند را با خطراتي روبرو مي‌کند.
1) روش نجات‌بخشي نيست: يک
استدلال در برابر انجام پيوند رحم، اين است که اين روش نجات‌بخش زندگي
نيست. به عبارت ديگر، افراد براي بقا، نيازي به رحم ندارند. همين مساله، آن
را متفاوت از پيوند قلب يا کبد مي‌کند، که بيماران بدون اين ارگان‌ها قادر
به ادامه زندگي نيستند. اگر مزاياي جراحي پيوند، نجات‌بخش زندگي نباشد،
خطرات آن، در آناليز خطر در برابر منفعت، فاکتور بزرگتر خواهد بود. اين
روش، سوالي را مطرح مي‌کند: «هر فرد، چه مقدار خطر و هزينه را بايد متحمل
شود تا اين شانس را پيدا کند که کودک خود را به دنيا بياورد؟»
البته
جاي انکار نيست که پيوند رحم مي‌تواند به‌طور قابل توجهي کيفيت زندگي فرد
را ارتقا دهد. توانايي براي باردار شدن و داشتن يک فرزند، مساله بسيار مهمي
براي بعضي از زنان است. امروزه نيز آنچه پزشکي بر آن تمرکز دارد، بالا
بردن کيفيت زندگي افراد است.
2) داروها در دوران بارداري:
يکي از خطرات پيوند رحم آن است که زنان ناچارند داروهاي ساپرس کننده سيستم
ايمني دريافت کنند تا بدنشان عضو پيوندي را رد نکند. از طرف ديگر، دقيقا
مشخص نيست اين داروها چگونه روند رشد جنين را تحت تاثير قرار مي‌دهند. اين
داروها عوارض جانبي، مانند افزايش خطر عفونت يا افزايش خطر زايمان زودرس
دارند. به هرحال، مطالعاتي انجام شده روي زناني که تحت پيوند کليه قرار
گرفته و مدتي بعد، باردار شد، دريافتند که اين دسته از داروها در دوران
بارداري نسبتا ايمن هستند. علاوه براين، زناني که وارد مطالعه جديد
مي‌شوند، بايد داروها را از يک سال قبل از بارداري مصرف کنند.
3) خطرات ناشناخته:
کارآزمايي جديد خطرات ناشناخته‌اي نيز دارد. به‌طور مثال، زناني که در اين
کارآزمايي شرکت مي‌کنند، رحم را از اهداکننده فوت شده دريافت مي‌کنند (کسي
که مرگ مغزي شده، اما گردش جريان خون وي با ماشين برقرار مي‌ماند تا رحم
درآورده شود)، اما در کارآزمايي سوئد، رحم از اهداکننده‌هاي زنده گرفته شد.
دکتر
ريچارد اسميت، محقق ارشد اين مطالعه، معتقد است: «اين يک تغيير بزرگ در
پروتکل است.» وي مي‌گويد، اين کار به اين دليل انجام مي‌شود که دريافت رحم
از اهداکننده زنده و جراحي براي درآوردن آن، خود خطرات خاصي دارد. البته
بايد قبول کرد که، دريافت ارگان از اهدا کننده فوت شده هم کمي پيچيده است،
زيرا سلامت فرد اهدا کننده قبل از اهدا دچار مشکلاتي شده است. علاوه براين،
ممکن است خانواده‌هاي کمي قبول کنند که رحم عزيز فوت شده‌شان، در مقايسه
با ديگر اعضا، براي پيوند درآورده شود. پزشکان ممکن است دريابند که افراد
مايل نيستند رحمشان را اهدا کنند، اين عضو برايشان بار عاطفي دارد.
4) جايگزين‌هاي مناسبي موجود است: زناني
که رحم ندارند، باز مي‌توانند کودک بيولوژيک خود را داشته باشند، مثلا با
استفاده از يک جانشين بارداري (رحم اجاره‌اي). در بعضي از کشورها، رحم
اجاره‌اي قانوني نيست، اما در بريتانيا، اين روش مي‌تواند جايگزين پيوند
رحم شود. محققان انگليسي معتقدند، دليل واقعي نياز به اين جراحي و پيوند
رحم مشخص نيست، زيرا جايگزين ايمن‌تري هم براي آن وجود دارد که همان رحم
اجاره‌اي است. البته بعضي نيز مخالف راه‌حل رحم اجاره‌اي هستند. آنها
مي‌گويند، حتي در بريتانيا نيز در اين زمينه نگراني‌هايي وجود دارد. در روش
رحم اجاره‌اي، با وارد کردن يک شريک ديگر در مديريت باروري، طيفي از عوارض
و مشکلات ايجاد مي‌شود.
در
واقع، بايد يک قرارداد ميان سه نفر مشارکت کننده در اين روند منعقد شود.
علاوه براين، زنان ممکن است بخواهند کنترل کامل بر شرايط محيطي رشد جنين
خود داشته باشند، که با روش رحم اجاره‌اي، اين امر محقق نمي‌شود. مثلا زوجي
که رحم زن ديگري را اجاره کرده‌اند، نمي‌توانند کاملا مطمئن باشند که فرد
سوم در دوران بارداري از الکل و دارو و مواد خطرناک ديگر، دوري مي‌کند يا
خير. در بعضي کشورها نيز اين نگراني وجود دارد که از زناني که رحم خود را
اجاره مي‌دهند و پول دريافت مي‌کنند، سوء‌استفاده شود.
5) التزام‌هاي مطالعه: مسايل
ديگري که پرچم قرمز را در برابر مطالعه جديد بالا برده‌اند، اين است که،
مطالعه رحم پيوندي انگلستان به زناني نياز دارد که شريک زندگي خود را لااقل
براي طولاني‌مدت داشته باشند. البته در اين مطالعه نياز نيست زنان ازدواج
کرده يا لزوما هتروسکشوال باشند، اما اين مطالعه باعث مي‌شود يک ارزش
اجتماعي در رابطه با داشتن شريک طولاني‌مدت ايجاد شود. زناني که مادران
مجرد خواهند شد، از اين مطالعه کنار خواهند رفت.
اين
کارآزمايي نياز دارد تا قبل از انجام پيوندهاي رحم، منبع مالي حدود 500
هزار پوند جمع‌آوري کند که تاکنون، حدود 40 هزار پوند به دست آورده است.Live Science
