اگر می خواهید پشت میز کارتان نمیرید این مطلب را بخوانید

به‌مرور زمان ممکن است سر، گردن و شانه‌تان شروع به قوز پيدا کردن روبه‌جلو کنند، هم‌راستايي ستون فقراتتان به هم بخورد و شما کوتاه‌تر و گرد و قلمبه‌تر به نظر خواهيد رسيد، حتي اگر شکم بزرگي نداشته باشيد.

بهترين راه مقابله با اين وضعيت بدني ناشي از پشت‌ميزنشيني اين است که کمتر بنشينيد.

توصيه انجمن قلب آمريکا درباره روزانه10هزار گام برداشتن تقريبا معادل توصيه مقام ارشد بهداشتي آمريکا درباره حدود 30دقيقه فعاليت جسمي در اغلب روزهاي هفته است. توصيه عملي اين است که افراد هر 20 دقيقه کارشان را قطع کنند و از پشت ميز برخيزند و راه بروند و شانه‌ها و گردنشان را بچرخانند.

اگر بتوانيد با ايجاد تغييرات جزئي در برنامه روزانه‌تان حرکات جسمي بيشتري درون آن را تلفيق کنيد، حتي ممکن است نياز به رفتن به سالن ورزش هم نداشته باشيد. به‌خصوص که يک پژوهش منتشرشده در سالنامه‌هاي پزشکي داخلي ( Annals of Internal Medicine) نشان داد يک وعده ورزش روزانه ممکن است نتواند به‌طور کامل اثرات زيانبار نشستن در تمام روز را برطرف کند، اما حرکت کردن در تمام طول روز از همه مطلوب‌تر است.

تمرين‌هاي مقاومتي هم کمک‌کننده است. حرکت سوپرمن (که در آن روي شکمتان دراز مي‌کشيد و بازوها و پاهايتان را به سمت سقف بالا مي‌آوريد) باعث تقويت کمر شما مي‌شود؛ پرس بالاي سينه با دست معکوس نيز مي‌توان حالت قوزک کردن را برطرف کند و تيغه‌هاي شانه را به سمت عقب بکشد.

پل زدن روي شانه‌ها به‌طوري‌که لگن از زمين بلند شود (hip thrust) باعث باز شدن مفاصل لگن، تقويت عضلات گلوتئوس در باسن و تقويت بخش مياني بدن و پشت مي‌شود.

کارفرمايان آگاه کارکنانشان را به حرکت کردن بيشتر تشويق مي‌کنند؛ اين خط‌مشي کاملا به نفع شرکت است، زيرا سالم‌تر بودن کارکنان به معناي کاهش هزينه‌هاي مراقبت بهداشتي و بهره‌وري بيشتر آنان است. اعمال اين خط‌مشي همچنين باعث جذب کارکنان بااستعدادتر مي‌شود، چراکه نسل جديد يا نسل هزاره‌اي عموما به تعادل ميان کار و زندگي و محيط کار سالم اهميت مي‌دهند.

برخي از شرکت‌ها ردگيرهاي آمادگي بدني مانند Fitbit به همراه برنامه‌هاي کاري را به کارکنان ارائه مي‌دهند که آنان را به بلند شدن از پشت ميز و برگزاري ملاقات‌هاي کاري در حال راه رفتن (walking meeting) يا انجام وظايف شغلي مانند جوابگويي به مراجعان، همکاران يا ساير تماس‌ها در حال ورزش کردن (که اصطلاحا کار در حال ورزش يا sweatworking ناميده مي‌شود)، تشويق مي‌کند. اين اشکال جديد انجام وظايف کاري باعث مي‌شود، افراد در طول روز کاري‌شان فعاليت جسمي بيشتري داشته باشند و کمتر بنشينند.

يک شيوه ديگر که در حال محبوبيت پيدا کردن است ميزهاي کاري تردميلي (treadmill desk) يا ميز کاري نشسته/ايستاده(sit/stand desk) هستند که به کارکنان اجازه مي‌دهند که ارتفاع فضاي کاري‌شان را بالا ببرند و به اين ترتيب بتوانند در حال ايستادن کار کنند. توجه به اين انواع جديد ميزهاي کار با انتشار نتايج بررسي‌هاي اخير که بيانگر زيان‌هاي نشستن براي سلامت است، افزايش يافته است.

بااين‌وجود هنوز برخي از انواع کارها هستند که فقط هنگامي‌که نشسته باشيد، به بهترين وجه انجام مي‌شوند؛ براي مثال تايپ کردن و راه رفتن همزمان بسيار مشکل‌تر از حرف زدن و راه رفتن همزمان است. همچنين وظايف کاري که نياز به تمرکز شديد دارند، در حال نشستن يا ايستادن در يک مکان بهتر انجام مي‌شوند. يک بررسي اخير دانشگاه يانگ بريگهام نشان‌دهنده کاهش اندکي در ميزان توجه و توانايي تايپ کردن در هنگام کار کردن روي ميزهاي کار تردميلي بود.

طراحي کلي محل کار نيز مي‌تواند نقشي در واداشتن کارکنان به فعال بودن بيشتر داشته باشد. طراحي طبقه کاري ساختمان به‌صورت باز و بر اساس فعاليت جسمي نيز به کارکنان اجازه حرکت در طول روز و رفتن به محل‌هاي تجمع و استراحت را مي‌دهد که در آن مي‌توانند با همکارشان قهوه‌اي بنوشند يا يک جلسه کاري ايستاده را برگزار کنند. حرکت از يک ايستگاه کاري (station) به ايستگاه ديگر راه ديگري براي اصلاح وضعيت نشسته در تمام طول روز است.

ايجاد محيط کار سالم‌تر همچنين يک ابزار جذب نيرو به‌خصوص براي شرکت‌هايي است بر راهبردهاي استخدام کارکنان نسل جديد (نسل هزاره‌اي) متمرکز هستند.

اين خط‌مشي جديد تفاوتي آشکار به خط‌مشي حاکم در سال‌هاي اخير دارد؛ در طول دوره رکود اقتصادي بزرگ اخير تمرکز شرکت‌ها بيشتر بر کاستن از هزينه‌هاي اجرايي بود، اما امروز شرکت‌ها براي جذب افراد بااستعداد در رقابت هستند.

کارکردن فعاليت محور از لحاظ مفهومي موضوعي جديد نيست. موضوع جديد افزايش آگاهي نسبت به سودمندي‌هاي کارکردن به اين شيوه و اثرات آن بر بهزيستي کارکنان است.

 MarketWatch