به گزارش شفا آنلاین، حتي مي‌توان گفت که بخش‌هاي حساس
جنگ را نيروهاي داوطلب برعهده داشتند. نيروهاي پزشکي و تيم پزشکي که به
جبهه منتقل مي‌شدند يا به عنوان پزشکيار بودند، يا به‌عنوان داوطلبان تيم
پزشکي. پزشکاني که به عنوان جراح در جنگ حاضر بودند و جراحي‌هاي مختلف
انجام مي‌دادند، داوطلباني بودند که خود علاقه‌مند به حضور در جبهه‌ها
بودند. يادم هست که تيم‌هاي اضطراري تشکيل شده بود که چند شب قبل از شروع عمليات اين افراد جمع مي‌شدند و دو شب قبل از عمليات به جبهه‌ها و مناطق اعزام مي‌شدند.
اينها از قبل اطلاعي از محل اعزام خود نداشتند و به صورت شبانه به جبهه‌ها منتقل مي‌شدند تا وقتي عمليات شروع مي‌شود، اين تيم در آنجا حضور داشته باشند.
درواقع اين تيم نمي‌توانستند به‌طور تمام وقت و زمان زيادي در محل‌هاي اعزام شده ساکن باشند. اما در مواقع نياز حتما به آنجاها اعزام مي‌شدند. اين افراد نيروهاي مطمئني بودند که در زمان‌هاي اضطراري فراخوان داده مي‌شد و اينها را به محل اعزام مي‌کردند.
خيلي از اين نيروهاي پزشکي و تيم پزشکي، دانشجويان پزشکي و دندانپزشکي و رشته‌هاي پيراپزشکي بودند. براي همين خيلي از پزشکان و دانشجويان، در تعداد زيادي از عمليات‌ها حضور داشتند.
مثلا گفته مي‌شود که نيروهاي رزمنده در يک، دو و يا چند عمليات بيشتر حضور نداشته ولي پزشکان در اکثر عمليات‌هاي حضور داشتند و براي همين خاطرات بيشتر ي از روزهاي جنگ و ايثار رزمندگان دارند. اينها راويان خوبي براي بيان تاريخ جنگ هشت ساله ايران و عراق هستند.
راوياني که بايد روايت‌هاي خود را بنويسند. يادم هست که آن زمان من دانشجوي پزشکي بودم و مسئوليت تيم اضطراري دانشکده پزشکي را برعهده داشتم.
در مواقع اضطراري به ستاد ما اطلاع داده مي‌شد و اعضاي تيم در کمترين زمان ممکن جمع‌آوري مي‌شد و به محل اعزام مي‌شد. خيلي از اين تيم به عنوان پزشکيار و همراه پزشکان به جنگ مي‌رفتند و در خط‌هاي مقدم در اورژانس‌هاي معمولي و اورژانس «شين، ميم، ر» که براي مصدومان شيميايي بود، حاضر مي‌شدند.
جنگ که تمام شد خيلي از اعضاي اين
تيم‌هاي پزشکي به بيمارستان‌ها و دانشگا‌ه‌هاي محل کار، تحصيل و تدريس خود
بازگشتند. عده‌اي شهيد و جانباز شدند مثل بقيه مردم. اما جامعه پزشکي هرگز
مردم را ترک نکردند و هنوز هم به فعاليت خود و خدمت به مردم ادامه دادند.
پزشکان فعال در جبهه مقدس، نيروهاي داوطلبي بودند که بعد از بازگشت از
جبهه‌ها انتظار خاصي از جايي نداشتند وخيلي از اين افراد به صورت گمنام
زندگي و فعاليت مي‌کنند. بايد يادآور شد که پزشک‌هاي جبهه و جنگ و تيم
پزشکي فعال در جنگ تشکل منسجمي ندارند که آنها را دور هم جمع کند. حتي اين
اطلاع‌رساني‌ها هم به نسبت انجام نشده است. زماني که بحث‌هاي سياسي خيلي
مطرح نبود و خط‌بندي سياسي پررنگ نشده بود، بسيج جامعه پزشکي تشکيل شد که
اعضاي هر دو جناح سياسي اصلاح‌طلب و اصولگرا در آن حضور داشتند.
اما بعدها کم‌کم خط طيف امامي و بعدا نيروهاي اصلاح‌طلب از آن تشکل بيرون آمدند و تشکل بسيج جامعه پزشکي در اختيار نيروهاي اصولگرا قرار گرفت. البته نشست‌هايي هر ساله در سالگرد جنگ و آزادي خرمشهر برگزار مي‌شد که در آن هر دو طيف شرکت مي‌کردند که آن هم دست نيروهاي اصولگرا افتاد و از نيروهاي اصلاح‌طلب براي شرکت در اين مراسم‌ها اين اواخر دعوت نشد.
اما در اين چند ساله اخير نيروهاي اصلاح‌طلب هم مجالس تقدير از جامعه پزشکي فعال در جبهه و جنگ، تقدير از پزشکان و جانبازان روزهاي جنگ برگزار مي‌کند. به عنوان نمونه روز چهارشنبه دانشکده دندانپزشکي دانشگاه تهران مراسمي را برگزار کرده بود که من هم در آنجا حضور داشتم.
اين مراسم خاطره‌گويي اساتيدي بود
که در روزهاي جنگ، در جبهه‌ها حضور داشتند. اين استادان بيشتر نيروهاي
اصلاح‌طلب هستند. مي‌شود گفت 80درصد نيروهاي پزشکي جبهه و جنگ الان
اصلاح‌طلب هستند و در جامعه علمي-پزشکي فعاليت مي‌کنند.
علي شکوري‌راد
