به گزارش شفا آنلاین،یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه آمریکایی Stellenbosch در قاهره و موسسه مطالعات پیشرفته Stellenbosch
به بررسی و آنالیز روش های پرورش پرندگان شکاری توسط مصریان باستان و
اهدای آنها به خدایانشان پرداختند . در این مطالعات تنها گروهی از پرندگان
شکاری مورد بررسی قرار گرفتند که احتمال می رود توسط یک برنامه پرورش پرنده
متمرکز با دیگر جانوران کوچک تغذیه می شده اند .
سلیمه اکرام (Salima Ikram) از دانشگاه Stellenbosch
و عضو این تیم پژوهشی در مصاحبه ای مطبوعاتی در رابطه با این بررسی ها می
گوید : « این ایده پرورش پرندگان شکاری به میزان نگهداری و تغذیه آنها ،
ایده ای جدید است . تا کنون تعداد زیادی مومیایی پرندگان شکاری در
مصر کشف شده و این موضوع هنوز به صورت یک معنا و نماد باقی مانده است.
سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که آیا آن ها اقدام به گرفتن و یا به دام انداختن پرندگان کرده و سپس آن ها را می کشتند ، به لانه ها حمله کرده یا آن ها را مرده پیدا می کردند ؟ چرا تعداد این پرندگان به این اندازه زیاد است؟ نتایج تحقیقات ما نشان می دهد که دلیل زیادی این پرندگان پرورش فعال این حیوانات در آن زمان بوده است . »
یک تصویر سه بعدی از مومیایی یک باز شکاری که به SACHM 2575 شناخته شده است ، نشان می دهد که بقایای یک موش و یک گنجشک کوچک در معده و یک موش خانگی جوان مرده که خفه شده است در لانه، دیده می شود .
سلیمه اکرام در توضیحات خود اشاره می کند که این گونه پرندگان شکاری تمایل به مصرف غذای اضافی دارند و بعید به نظر می رسد که خود پرنده توانسته باشد، این حجم غذا را فراهم سازد . بنابراین مومیایی SACHM 2575 اولین شواهد واقعی را در نگهداری و اسارت داشتن پرندگان شکاری در اختیار ما قرار می دهد . همچنین این امکان وجود دارد که برنامه هایی برای پرورش این پرندگان وجود داشته که می توانسته برای دیگر حیوانات همچون لک لک ها ، سگ ها و گربه ها نیز وجود داشته باشد .
