به گزارش شفا آنلاین، براي اطلاع ازاينکه کودکان در چه شرايطي بايد باشند تا اين سلامت
تأمين شود وحيد قباديدانا، متخصص کودکان به سپید می گوید:
کودکان در سنين مهدکودک تا چه ميزان بايد فعاليت داشته باشند تا سلامت آنان حاصل شود؟
يکي
از مشکلاتي که سلامت کودکان را در دنياي امروز تهديد ميکند، بيتحرکي
است. اين بيتحرکي به تغذيه ناسالم و سبک زندگي شهري جديد افزوده شده است و
باعث ميشود بسياري از کودکان اضافه وزن داشته باشند.
در ادامه همين کودکان امکان دارد در سنين بزرگسالي در معرض افزايش چربي خون و چاقي قرار بگيرند که اين مسئله خطر بروز بيماريهايي مانند ديابت، فشار خون و افزايش وزن را افزايش ميدهد. توصيهاي که ميتوان به خانوادهها کرد، اين است که کودکان علاوه بر تغذيه از مواد غذايي سالم، از مصرف مواد مضر پرهيز کنند.
مانند محصولاتي که در آن از مواد نگهدارنده استفاده شده و مواد غذايي توليد
شده در کارخانهها مانند سس، ادويه، سوسيس و کالباس، فست فود، کنسروها و
نوشيدنيها و آبميوههاي گازدار، صنايع غذايي بستهبنديشده، مثل
بيسکوييتها، کيکها و کلوچهها که همه اينها حاوي مواد افزودني و
نگهدارنده است.
از طرف ديگر، سبک زندگي جديد با شرايط سني و رشدي کودکان هماهنگي ندارد. بازيهاي رايانهاي و استفاده از رسانههاي تصويري، جاي فعاليتهاي بدني و بازيهاي جمعي را گرفته است و بايد دقت شود که حتماً کودکان تحرک لازم را داشته باشند.
اين تحرک به سوختوسازها و فعل و انفعالات بدن کمک کرده و از
بروز چاقي و اضافهوزن پيشگيري ميکند. همچنين بازيهاي گروهي در تأمين
سلامت رواني کودکان نقش مؤثري دارد. در دنيايي که خودخواهي وخودبيني
ميتواند رشد کند، بازيهاي دستهجمعي و تعليم ايثار، فداکاري و از
خودگذشتگي ميتواند براي آنان تضمين کننده سلامت رواني و رشد بهتر شناختي
آنان در سنين بالاتر باشد.
يک کودک در روز بهتر است چند دقيقه فعاليت داشته باشد؟
براي
پاسخ مناسب به اين پرسش بايد اينطور گفت که چقدر يک کودک اجازه بيتحرکي
دارد! کودک هميشه بايد در حال تحرک باشد و زمان سکون و بيتحرکي او در
زمانهاي بيداري نبايد بيش از سه ساعت باشد. اين سه ساعت ميتواند ديدن
تلويزيون، بازيهاي رايانهاي و فعاليتهاي پشت ميزي باشد.
به همين علت است
که بسياري از کمپانيهاي بازيهاي رايانهاي به بازيهايي رو آوردهاند که
همراه با تحرک کودکان است و فعاليت بدني آنها را هم شامل ميشود. در اين
بازيها صفحه مانيتور مستلزم حسگرهايي است که با تحرک کودکان کار ميکند.
بنابراين يکي از راههاي پيشگيري از اضافهوزن و چاقي در کودکان، دوري کردن
از سکون و بيتحرکي و فعاليت نکردن آنان در طول روز است.
در خيلي از مهدکودکها کلاسهاي متنوع ورزشي گذاشته ميشود. پيچيدگي و پيشرفته بودن اين ورزشها تا چه اندازه ميتواند باشد؟
ورزش
يکي از مسائلي است که ضامن سلامت کودکان است، اما ورزشهاي حرفهاي
الزاماً تضمينکننده سلامتي نيست. خود فعاليتهاي بدني بچهها در محيط
مهدکودک، پارکها، دوچرخهسواري و دويدن ميتواند کافي باشد و لزوماً
پرداختن به ورزش حرفهاي اقتضائات به سلامت کودکان نخواهد شد.
از طرفي نيز
بايد مراقب بود، با توجه به اينکه مفاصل و ماهيچههاي کودکان، شرايط و
اقتضاعات خودش را دارد، حتماً کسي بايد به آنان آموزش دهد که به صورت تخصصي
با فيزيولوژي و بدن کودکان آشنايي دارد و دورههاي تخصصي براي آموزش ورزش
به کودکان را نيز گذارنده باشد. اين مربي همچنين بايد هميشه مراقب آسيبهاي
احتمالي مثل کشيدگي تاندونها براي کودکان باشد و حتماً بايد دورههاي
کمکهاي اوليه و امداد را گذرانده باشد و مسلط به دورههاي امداد و اورژانس
باشد که اگر براي کودکان مشکلي ايجاد شد بتواند وارد عمل شود و زمان طلايي
را از دست ندهد.
يک کودک چند وعده در روز ميتواند غذا بخورد و اين غذا چه محتوايي بايد داشته باشد؟
توصيه ما به کودکان و خانوادههاي آنها اين است که کودکمان در روز حتماً پنج وعده غذايي بخورد که دو وعده آن ميان وعدههاي مناسب است. توصيه ميکنيم از تمامي گروههاي غذايي، کودک را تغذيه کنند مانند گروه غلات، کربوهيدراتها، چربيها، پروتئينها، لبنياتها و ساير موادي که حاوي مواد معدني و ويتامين هستند. يک کودک بايد از تمامي گروههاي غذايي در برنامه تغذيهاي خود استفاده کند.
اما مواد غذايي آماده، فستفودها و مواد غذايي
نگهدارنده بايد به حداقل تقليل پيدا کنند و از رژيم غذايي روتين خارج شوند.
شيرها با مواد نگهدارنده نبايد استفاده شود و در ميانوعدهها هم از مواد
طبيعي، مثل خرما، کشمش، انجير خشک، فندق، پسته، گردو و ساير خشکبارها
استفاده شود. ما يک لقمه نان و پنير و گردو را به هرگونه کيک و کلوچه و
بيسکوييت ترجيح ميدهيم که در کيف کودکان قرار داده ميشود.
بهداشت آنان در مهدهاي کودک بايد به چه صورتي باشد که به بيماريهاي مختلف مبتلا نشوند؟
در
ارتباط با بيماريها، چيزي که در حال حاضر اهميت دارد برنامههاي اجرايي
کنترلي بيماريهاي واگيردار است که در کشور در سطح خانههاي روستايي و شهري
در حال اجراست. بنابراين بسياري از بيماريهاي واگيردار حذف و ريشهکن
شدهاند. همچنين بسياري از بيماريهاي گوارشي مثل انگلها که خانوادهها
نگران آن هستند، بسيار کم و به ندرت ديده ميشوند.
در حال حاضر گفته ميشود از هر کودکي که وارد مهدکودک ميشود، از هر کودک سهبار تست مدفوع گرفته ميشود که تا 95 درصد ميتواند وجود انگل را در دستگاه گوارشي تشخيص دهد. البته بيماريها به اين موارد محدود نميشود و ما بايد نگران بيماريهايي که در ساير دنيا خود را نشان ميدهد هم باشيم. بسياري از آنها ميتوانند زمينهساز بيماريهاي شايع عفوني شوند.
از معروفترين اين بيماريهاي عفوني
در کودکان مهدکودک و مدرسه، بيماريهاي ويروسي تنفسي با عنوان سرماخوردگي
است که عامل آن ميتواند دهها ويروس باشد و نيز بيماريهاي گوارشي، که
عامل آن ويروسهايي است که باعث اسهال و استفراغ ميشود. بيماريهاي آلرژيک
هم يکي از انواع بيماريهايي است که بايد مد نظر قرار بگيرد.
محيط مهدهاي کودک بايد از وجود آلايندهها، گرد و غبار و عطر و خصوصاً دود به دور باشد. مهدکودکهايي که سيستم گرمايش آنها با بخاري است بايد حتماً اصول ايمني و بهداشتي را رعايت کنند. ما هميشه مشاهده کردهايم که دود ناشي از بخاريهاي گازي در محيط اطراف کودک هميشه زمينهساز بيماريهاي آلرژيک تنفسي شده است و کودکان در اينگونه مهدکودکها آسيب ميبينند.
بسياري از آنها نيز دچار افزايش واکنشپذيري راههاي هوايي ميشوند که در درجات شديدتر موجب آسم خواهد شد. همچنين فضا و فيزيک محيط مهدکودکها نيز بايد وسايل ايمن داشته باشد و حتماً گرد و غبار روي وسايلي که کودکان با آن سر و کار دارند، از بين رفته باشد. اگر اين موارد رعايت شود حتماً شاهد کودکان سالمتر در مهدکودکها خواهيم بود.