اين
افراد سريعتر از حد معمول غذا ميخورند، خوردن را تا زماني که احساس پري
آزارندهاي کنند، ادامه ميدهند، مقادير زيادي غذا ميخورند، حتي هنگامي که
واقعا گرسنه نيستند. بهتنهايي غذا ميخورند. پس از خوردن غذا احساس
اشمئزاز، افسردگي و گناه دارند.
اختلال
پرخوري افراطي در ميان زنان بيش از همه در ابتداي بزرگسالي و در ميان
مردان در ميانسالي شايعتر است. افرادي که چاق هستند، نسبت به افراد با
وزن طبيعي در معرض خطر بيشتر دچار شدن به اين عارضه هستند.
البته
اغلب افراد چاق اختلال پرخوري افراطي ندارند و فقط 2 تا 3 درصد
از افراد مبتلا به اين اختلال چاق هستند. افراد با وزن طبيعي هم ممکن است
دچار اين اختلال شوند.
اين پرخوري افراطي ميتواند افراد را در معرض اين خطرات بالقوه قرار دهد.
v افسردگي احتمالي و به حال خود رها کردن مسئوليتها و فعاليتهاي اجتماعي براي انجام پرخوري.
v افزايش استرس.
v افزايش افکار خودکشي.
v اشکال در خواب.
v سردرد، مشکلات مفصل، مشکلات گوارشي، درد عضلات و مشکلات قاعدگي
v اضافهوزن.