به گزارش شفا آنلاین، گاهي اوقات اينترنت و پيشرفته‌ترين امکانات روز دنيا نميتواند جاي يک
معاينه ساده توسط پزشک را بگيرد.شايد خدمات پاراکلينيکي و آزمايش‌ها بتواند در فضاي مجازي به پاسخ‌هاي تقريبا درستي برسد، اما اين مهم هم به واسطه شناخت بيمار ميسر مي‌شود، وگرنه خطاهاي فاحش قريب‌الوقوع هستند. مگراينکه بيماري مزمني رخ دهد و بيمار نياز به کنترل مداوم داشته باشد، که بازهم نبايد احتمالات و رخداد اشتباهات را ناديده گرفت.
مانند مشاوره‌هايي که در صداو سيما، مجلات و سايت‌ها وجود دارد. پزشکان به صراحت عبارت احتمال دارد را قيد مي‌کنند و به بيمار پيشنهاد مي‌دهند که به پزشک معالج مراجعه کند. وقتي بيماري سال‌ها تحت نظر يک پزشک خاص باشد، پزشک معالج از تمام زواياي زندگي و سلامتي بيمار مطلع است.
با انجام آزمايشات مي‌توان در مورد اينگونه بيماران نظر داد، اما بازهم امکان بروز خطا و ترديد درمورد اينکه تشخيص دقيق و قطعي است يا نه، وجود دارد.
به طورکلي به عدد تمام انسان‌هاي روي زمين، وضعيت‌هاي خاص وجود دارد و نمي‌توان دو انسان را مانند هم تلقي کرد. بنابراين در استفاده از اينترنت و تکنولوژي بايد احتياط کرد تا فضاي مجازي به جاي سودمند بودن، جاي خود را به محلي براي ترس و تهديد جان انسان‌ها ندهد. البته در اين مورد فرصت بيشتري براي کسب تجربه نياز است.
به اين ترتيب که پزشک ضمن حفظ ارتباط از
طريق فضاي مجازي با بيمار، مي‌تواند هرازگاهي مطالعه ميداني و حضوري نيز
داشته باشد تا خطاهاي احتمالي به حداقل ممکن کاهش پيدا کند.
کاربرد تکنولوژي در مقوله درمان بدون نظارت امکان‌پذير نيست. همانطور که ويزيت‌ها در مطب و روند درمان در بيمارستان‌ها تحت نظارت است، ويزيت بيمار از طريق فضاي مجازي نيز بايد ساماندهي شود. لذا بايد سامانه‌اي وجود داشته باشد که مشاوره‌هايي که بين پزشک و بيمار صورت مي‌گيرد، در جاي ديگري مانند سازمان نظام پزشکي يا وزارت بهداشت که محرم بيمار و پزشک است، رصد شود
. درحال
حاضر اين نظارت‌ها وجود ندارد، يا اگرهم وجود دارد، به صورت قوي و با
قوانين مدون صورت نمي‌گيرد، لذا ضعف سيستم را بيشتر کرده و نشان مي‌دهد تا
رسيدن به ايده‌ال فاصله زيادي وجود دارد. ما به دنبال اين هستيم که از
خطاها و ضعف‌ها تاحد ممکن بکاهيم، بنابراين چه اشکالي دارد که درکنار
استفاده از امکانات مدرن دنيا و عقب نماندن از آنها، جوانب احتياط را رعايت
کرده و نظارت اکيدي وجود داشته باشد؟
درخصوص
اينکه بيمار چگونه منابع معتبر را از نامعتبر تشخيص دهد، بايد بگويم
تسهيلات درجهت دسترسي بيمار به مسائل و تجهيزات پزشکي خوب است. براي نمونه
يک آمبولانس مجهز به تجهيزات پزشکي و احياي بيمار است، اما چه اشکالي دارد
که پرستاري که در آمبولانس و برسربالين بيمار حضور دارد، با تلفن از پزشک
متخصص درخصوص وضعيت بيمار دستور دريافت کند؟ اين اصلا بد نيست.
چنانچه رسانه‌ها به اين موضوع بپردازند و ضرورت رسيدگي به آن فراگير بشود، امکان دارد تا کميسيون بهداشت و درمان مجلس نيز به آن بپردازد.
احمد آريايي‌نژاد
عضوکميسيون بهداشت و درمان مجلس
