به گزارش شفا آنلاین،فابیوس، وزیر امور خارجه فرانسه سرانجام چند روز گذشته بعد از جنجالهای فراوان بر سر حضور یا عدم حضورش در ایران، وارد کشور شد. منتقدان و مخالفان سفر فابیوس به کشور که او را عامل پرونده صادرات خونهای آلوده به ویروس ایدز به کشورمان در سالهای گذشته میدانند در خیابان محل اقامت فابیوس در نوفل لوشاتوی تهران تجمع کردند.
در صورتی که این تجمعها و اعتراضات اجتماعی باشد ایرادی بر آن نیست و حتی این اقدام شایسته تقدیر است اما در صورتی که این تجمعها سیاسی باشد نوعی کارشکنی در دیپلماسی کشور و توافقات هستهای است و آن را جایز نمیدانم.
علی صابری- وکیل پرونده خونهای آلوده نوشت: در خود
فرانسه هم که مورد بحث ماست اگر افرادی دنبال حقخواهی باشند تجمع کرده و
به شکل خودجوش از دولت حقوق خود را مطالبه میکنند. بنابراین اگر این تجمع
یک تجمع مردمی خودجوش باشد دولت باید این حرکت را به نشان رشد جامعه مدنی
در کشور به فال
نیک بگیرد اما اگر این اقدام سیاسی باشد باید بهطور کلی آن را نفی کنیم.
من به عنوان کسی که مسئولیت دفاع از این پرونده را به عهده دارد به هیچوجه حاضر نیستم حتی به رویکرد و انتقاد سیاسی این افراد پاسخ بدهم زیرا این خود میتواند نفی غیرسیاسی بودن این پرونده باشد.
از اول تلاش ما بر این بود که این پرونده را با رویکردی غیرسیاسی پیش ببریم و تا امروز هم این اتفاق افتاده و این پرونده سیاسی نشده است.
در خلال این بحث لازم میدانم یک سری نکاتی را خطاب به برخی مسئولان کشور عنوان کنم. خطاب به قاضیزادههاشمی، وزیر بهداشت نیز ضمن قدردانی برای رسمیت دادن به این پرونده( تا پیش از این پرونده خونهای آلوده در وزارت بهداشت انکار میشد) درحالی که وی عنوان کرده بودند این اتفاق یعنی صادرات خون آلوده به کشور از دولت فرانسه مربوط به 30 سال پیش است، باید بگویم شاید صادرات فرآوردههای خونی فرانسه به ایران قدمتی 30 ساله داشته باشد اما تولیدات داخلی ما در خلال سالهای 73 تا 76 جریان داشته و به هیچوجه قدیمی نیست. ضمن اینکه آسیبها و تبعاتی که از این طریق ایجاد شده تا سالهای اخیر هم ادامه داشته است. خطاب به همه مخالفان این سفر و منتقدان نیز باید بگویم ما خیلی هم لازم نیست دنبال فابیوس بگردیم زیرا همان گونه که وزیر دادگستری هم به تازگی عنوان کردند ما هیچ پروندهای علیه فابیوس نداشته و نداریم. از وزیر بهداشت درخواست دارم در مورد 1144 نفر از موکلانم که در خلال سالهای 83 تا 85 علیه وزارت بهداشت رای دادند و در آن عذرخواهی آمده، عمل کنند. در این رای سازمان انتقال خون باید با ذکر نام هر یک از این افراد از آنها عذرخواهی کند و اگر این اتفاق محقق شود میتوانیم امیدوار باشیم حقخواهی از فابیوس هم به جریان بیفتد و باید در درجه اول خودمان به تکالیفمان عمل کنیم.
اینکه ما بخواهیم وظایف خودمان را فراموش کرده و فقط به دنبال تکالیف خارجیها باشیم در واقع سیاسی کردن مساله است. به نظر میرسد مخالفان دولت این ماجرا را مانند بسیاری از اقدامات دیگر دولت حربهای برای نیل به اهداف خود کردهاند اما در واقع آن چیزی که ضایع میشود حق قربانیان این پرونده است.
نسبت به بحثهای سیاسی این پرونده کاملا موضع بیطرف دارم درحالی که
جناح سیاسی من اصلاحطلبی است اما اگر مسئولیت این پرونده به من واگذار شده
به دلیل تخصص من و حقوقدانی بوده است نه بهدلیل فعالیت سیاسی یا عضویت در
حزبها. بنابراین وارد هیچ کدام از دستههای مخالف یا موافق این سفر نشده و
نفی سکوت نمیکنم و اظهاراتم نفی عملکرد دولت فعلی نیست بلکه نفی عملکرد
دولتها در 30 سال اخیر است.
از دولت فعلی تقاضا دارم بالاخره این
پرونده را به دست بگیرد و این درخواست کسی است که درد کشیده است. این
درخواست کسی است که عجز دارد و درحال مرگ است که اگر هرچه زودتر خسارت
بگیرد شاید این چند صباحی که زنده است بهتر بتواند زندگی کند نه اینکه بعد
از مرگش این خسارت به ورثه برسد.
موضع من در گذشته و اکنون همین بوده و بنده از موضع حقوقی خودم کوتاه نمیآیم اما دولتیها هم بپذیرند که اگر تریبون در اختیار منتقدانشان قرار بگیرد و بخواهند انتقادات خود را به دولت مطرح کنند من به عنوان مسئول این پرونده و وکیل آن نمیتوانم سکوت کنم.
آرمان