ابتلای ۲۳۱ هزار زن به سرطان سینه/ تاثیر داروهای هورمونی

سرطان سینه با گيرنده استروژن مثبت (ER+)، حدود ۷۰ درصد از تمام موارد سرطان سینه را در بر می گیرد. در این نوع سرطان، سلول های سرطانی دارای گیرنده هایی هستند که به هورمون استروژن متصل هستند.  هنگامی که هورمون به این گیرنده می چسبد، موجب رشد تومور سرطان سینه می شود.

در حال حاضر، زنان مبتلا به سرطان سینه ER مثبت ممکن است با تاموکسیفن درمان شوند. شايعترين داروی مورد استفاده جهت هورمون ‌درمانی، تاموكسيفن (Tamoxifen) است كه از ۲۰ سال پيش تا كنون مورد استفاده قرار مي‌گيرد. اين دارو مانع جایگزینی استروژن در سلول‌های سرطانی شده و بعنوان درمان كمكي در انواع مختلف سرطان سینه استفاده مي شود.

این دارو به منظور جلوگیری از عود بیماری در مراحل اولیه جراحی، پرتودرمانی و یا شیمی درمانی برای زنان مبتلا به سرطان سینه تجویز می شود.

یکی از محققان اصلی این مطالعه می گوید: مصرف تاموکسیفن به مدت ۵ سال با کاهش ۳۰ درصدی مرگ و میر ناشی از سرطان سینه در ارتباط است.

اما این بررسی بیانگر دسته دیگری از داروهای هورمونی به نام مهارکننده های آروماتاز است که ممکن است نقش موثرتری در بهبود این بیماری داشته باشند.  

مهارکننده های آروماتاز سطح استروژن را از طریق جلوگیری از ترشح آنزیم آروماتاز موجود در بافت چربی کاهش می دهند تا مانع تبدیل هورمون های دیگر به استروژن شوند.

در ایالات متحده، مهارکننده های آروماتاز در حال حاضر برای درمان سرطان سینه در مراحل اولیه و در میان زنانی که به مدت ۲ تا ۳ سال تحت درمان تاموکسیفن بوده اند، استفاده می شود.
میزان مرگ در طول ۱۰ سال درمان در بین افرادی که مهارکننده های آروماتاز را دریافت نمودند، ۴۰ درصد کمتر از زنانی بود که تحت هورمون درمانی قرار نگرفتند.

علاوه بر این، زنانی که تاموکسیفن مصرف نمودند، ۳۰ درصد کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان سینه بودند.