کريگ
ويليامز، محقق ارشد مرکز تحقيقات ورزش و سلامتي کودکان در پرديس سنت لوکس
دانشگاه اکستر انگلستان، ميگويد: «ما بر اين باور هستيم که بزرگسالان و
کودکان نميتوانند ميزان کالري غذاها و نوشيدنيها و همچنين کالري که بعد
از ورزش ميسوزانند را محاسبه کنند. درواقع ما گمان ميکنيم آنها قدري
کالري که دريافت ميکنند را دست بالا ميگيرند.»
محققان
50 بزرگسال و 49 نوجوان انگليسي که بهطور منظم در باشگاهها به ورزشهايي
مثل راگبي، نتبال، شنا، هاکي و بدمينتون ميپرداختند را بعد از گذشت 1
ساعت از تمرين ورزشيشان انتخاب کردند و سپس بر اساس الگوي ورزشي
شرکتکنندگان تخمين زدند که آنها چند کالري سوزاندهاند. سپس از ورزشکاران
پرسيدند فکر ميکنند براي جبران کالري که سوزاندهاند، چقدر غذا يا
نوشيدني نياز دارند.
به
گزارش ژورنال اروپايي تغذيه باليني، ورزشکاران ميزان شکلات يا نوشيدني
ورزشي که براي جبران کالري خود نياز داشتند را بهطور ميانگين کمتر از نيمي
از آنچه در اصل نياز داشتند تخمين زده بودند. در اصل پژوهشگران دريافتند
ورزشکاران حدود 500 کالري کمتر از واقعيت تخمين زده بودند. براي مثال
افرادي که راگبي بازي ميکردند، در يک ساعت بازي 700 کالري سوزانده بودند،
اما براي جبران آن حدود 330 کالري از شکلات و 140 کالري از نوشيدنيهاي
ورزشي دريافت کرده بودند.
ويليام
ميگويد: «اين خبر بالقوه ميتواند دلگرمکننده باشد، همانطور که ما در
اين تحقيق به آن اشاره کردهايم، ما شواهدي کيفي داريم که نشان ميدهد اين
افراد زماني که ورزش به پايان رسيد، حتي در مواردي که ميزان کالري
سوزاندهشان را کمتر از حد واقعي تخمين ميزدند، در واقع قصدشان اين بود که
پس از پايان تمرين بيش از اين کالري دريافت کنند.»
بسياري
از شرکتکنندگان اظهار کردهاند که فکر ميکنند با غذاهايي که خوردهاند،
بيش از آنچه کالري سوزاندهاند، دريافت کردهاند. همچنين آنها در تخمين
زدن کالري ساير غذاها مانند پيتزا هم دچار خطا ميشوند.
ويليام
اشاره ميکند: «البته يک احتمال وجود دارد و آن اين است که ممکن است،
شرکتکنندگان آنچه را که محققان ميخواستند بشنوند را پيشبيني کرده و
پاسخهاي خود را بنا بر آن تغيير داده باشند.»
همچنين
در اين مطالعه ورزشکاران به اطلاعات ارزشهاي غذايي شکلات و نوشيدنيهاي
ورزشي دسترسي نداشتهاند، اما در حقيقت اين اطلاعات در اختيار همه افراد
است.
ويليام
ميگويد: «البته اين اطلاعات غذايي در حال حاضر بر روي برچسبهاي مواد
غذايي يا فهرست رستورانها قرار دارد، اما گمان ميکنم، جنبههايي آموزشي
اطلاعات پايه غذايي بايد ارتقا يابد تا ما بتوانيم آگاهانهتر تصميم بگيريم
که اين غذاها را چگونه در برنامه روزانه، هفتگي و ماهانهمان قرار دهيم.»
او
اضافه ميکند: «البته اين تحقيق نميتواند بهطورقطع مشخص کند که اين
افراد کالريهايي که سوزانده بودند را کمتر از واقعيت يا کالري موجود در
غذاها را بيشتر از واقعيت تصور ميکردند.»
در پايان بايد گفت، ضروري نيست که ما بهطور دقيق ميزان کالري که حين ورزش سوزاندهايم را مشخص کنيم و براي مثال اگر 1 کيلوکالري سوزاندهايم آن را دقيقا جبران کنيم، بلکه تنها بايد سعي کنيم ميزان کالري که سوزاندهايم را قدري دقيقتر تخمين بزنيم.
روزنامه سپید