وام ازدواج یا ازدواج قسطی؟

ایجاد اشتغال برای جوانان از همه چیز مهم تر است. با جلوگیری از ورود کالاهای خارجی و بازگشایی کارخانه هایی که بسته شده اند، می توانیم هم تولید کننده باشیم و هم از این نیروی کار جوان بهره بگیریم. امروزه میلیاردها دلار خرج خرید آدامس می شود در حالی که ما نخستین کشوری بودیم که در خاورمیانه به تولید آدامس (خروس نشان) پرداختیم.

در این بین موضوعی که تقریبا همه به آن اشاره می کنند و در برابر دوندگی های گرفتن وام بی ارزشش می خوانند، کم بودن مبلغ این وام است. حالا برخی نمایندگان مجلس این موضوع را مورد اشاره قرار داده و در نامه ای به رییس جمهور خواستار افزایش مبلغ وام ازدواج شده اند. در این نامه که چند روز پیش به امضای 12 تن از نمایندگان مجلس رسید، آمده است: «ضروری است به موازات پیگیری مساله اشتغال جوانان که عملا به شرایط عمومی اقتصاد مربوط است و آثار آن در میان مدت خود را نشان می‌دهد هر چه سریعتر وام قرض‌الحسنه ازدواج به عنوان تنها سیاست حمایتی کشور از ازدواج جوانان به نحوی تغییر کند که حداقل نیمی از هزینه های ازدواج از این طریق پوشش داده شده تا شرایط ازدواج تسهیل گردد. در نتیجه پیشنهاد می‌شود که وام قرض‌ الحسنه ازدواج به 10 میلیون تومان با پرداخت 4 ساله افزایش یافته و پرداخت آن برای جوانان تسهیل شود.»

تامین منابع مالی در بدو ازدواج

غلامعلی جعفرزاده ایمن آباد، یکی از امضا کنندگان این نامه، می گوید: در این نامه بر تامین منابع مالی در بدو ازدواج تاکید شده است. یکی از مسایل مورد اشاره عدم دخالت در نحوه مصرف وام است. یعنی الزامی برای اینکه حتما باید کالا خریداری شود وجود نداشته باشد. جوانان مصارف مختلفی دارند. شاید یکی بخواهد از این پول به عنوان ودیعه خانه استفاده کند. نباید محدودیتی وجود داشته باشد. در جریان دریافت وام باید هرچه بیشتر تسهیل سازی صورت بگیرد. نخست، سخت گیری های بی مورد در مورد وثایق و مضامین برچیده شود. دوم، مدت بازپرداخت وام افزایش یابد. سوم، نیازی به سپرده گذاری نداشته باشد. چهارم، بوروکراسی های زائد حذف شود. پنجم، کل وام یک جا به درخواست کننده پرداخت شود.

فقط فکر کردن به ازدواج

بسیاری از جوانان این مبلغ را اندک می دانند و می گویند با این وام فقط می شود به ازدواج فکر کرد. جعفرزاده در این باره اضافه می کند: کف وام پرداختی به مردم از 3 میلیون به 10 میلیون افزایش پیدا کند. دولت می تواند بیشتر از این مبلغ هزینه کند ولی کمتر نه. این پول از محل سپرده گذاری های مردم تامین می شود. در مورد وام 3 میلیونی، 30 درصد این سپرده ها به وام ازدواج تعلق می گرفت. الان در خواست ما این است که 70 درصد آن برای وام ازدواج کنار گذاشته شود.

تنها مشکل، وام نیست

قطعا تنها مشکل بر سر راه ازواج جوانان مبلغ وام ازدواج نیست و اینکه این وام تا چه میزان می تواند در افزایش ازدواج در جامعه نقش ایفا کند نیازمند بررسی های دقیق تر است. امان الله قرایی مقدم، جامعه شناس، در این باره می گوید: این مساله افزایش چشم گیری در میزان ازدواج در جامعه ایجاد نمی کند اما می تواند موثر باشد. عوامل متعددی در افزایش ازدواج نقش دارد نظیر تامین شغل، بر طرف شدن مشکلات مسکن، حذف زوائد تشریفات و اعتقاد جوانان به ازدواج. اعتقاد به ازدواج بسیار مهم است. جوانان نباید از مسئولیت پذیری و وظیفه مداری بگریزند و به شایعاتی که درباره پشیمانی از ازدواج گفته می شود بپردازند.

احساس امنیت شغلی

قرایی مقدم اضافه می کند: باید شرایطی فراهم شود که جوانان احساس امنیت شغلی کنند. وام ازدواج به تنهایی حلال مشکلات نیست. شغل ها نباید روابطی باشد. الان جوانان بسیاری هستند که ازواج کرده اند و با مساله بیکاری مواجه هستند.ایجاد اشتغال برای جوانان از همه چیز مهم تر است. با جلوگیری از ورود کالاهای خارجی و بازگشایی کارخانه هایی که بسته شده اند، می توانیم هم تولید کننده باشیم و هم از این نیروی کار جوان بهره بگیریم. امروزه میلیاردها دلار خرج خرید آدامس می شود در حالی که ما نخستین کشوری بودیم که در خاورمیانه به تولید آدامس (خروس نشان) پرداختیم.

فرهنگ سازی برای ازدواج

قرایی در ادامه می گوید: این وام ها به طور کلی تاثیر دارد هر چند اندک. در این مقوله هر چقدر پول خرج کنیم باز هم کم است. در این مسیر اگر یک ریال بیشتر خرج کنیم، هزار ریال بیشتر سود خواهیم برد. اگر ازدواج در جامعه کم شود، انواع آسیب ها چون تجاوزات جنسی، روابط نامشروع و ... در جامعه به وجود می آید. باید از طریق فرهنگ سازی اعتقاد به ازدواج را در جامعه گسترش داد و به ترسی که از قبول مسئولیت های ازدواج در جامعه وجود دارد، غلبه کرد. باید از خوبی های ازدواج سخن گفت و آن را مقدس شمرد. ترس از مسئولیت پذیری و وظیفه مداری است که در بین جوانان تمایل به مجردی را افزایش می دهد.

مرفهین متفاوت

قرایی خاطرنشان می کند:در مورد افراد ثروتمند و طبقات مرفه و متوسط رو به بالا، مسئله متفاوت است. جوان های این طبقات می خواهند آزاد باشند و درگیر مسئولیت های تاهل نشوند. در پســـران بیشتــر شاهد این گریز از ازدواج هستیم. چون در کشور ما از نظر اجتماعی مرد متکفل مخارج زن است. به همین دلیل پسران ترس بیشتری از این پیوند دارند. جوانان باید دست از خرج های بیهوده بردارند و بدانند که ازدواج برای آن ها سعادت، اعتبار و شخصیت به همراه دارد. هر چقدر دولت در زمینه افزایش آمار ازدواج در جامعه تلاش کند، جامعه صد برابر آن سود می برد. بهتر است این وام ها بالا عوض باشد ولی از سویی بازپرداخت آن مــی توانـــد باعث به تکاپو در آمدن جوان شود. همانطور که می دانید رهبری بسیار بر افزایش جمعیت تاکید دارند. برای افزایش جمعیت هم باید جوانان را به ازدواج ترغیب کنیم. وقتی جوان امکان ازدواج ندارد، چگونه می توانیم انتظار باروری بیشتر داشته باشیم. مهم ترین راهکار هم در این زمینه اشتغال زایی و کاهش بیکاری است.

یک نسخه برای همه

حالا که همه از لزوم بالا بردن نرخ ازدواج سخن می گویند، شاید بهتر باشد کمی ریزتر به ماجرا پرداخته شود و در چنین مسائلی طبقات و اقشار مختلف مردم را در نظر گرفت. پیچیدن یک نسخه برای همه مردم جامعه هیچ وقت درمانی برای مشکلات و نگرانی ها نبوده است. در مورد وام ازدواج هم داستان همین است. برای جوانانی که مجردی را رهایی می خوانند و معنی مشکل مالی را نمی دانند و خرج های روزانه میلیونی دارند، وام ازدواج نمی تواند انگیزه ای برای ازدواج باشد. جوانانی هم که مشکلات مالی بر ازدواجشان سایه انداخته، از دردسرهای بازپرداخت آن و پایین بودن مبلغ آن حرف می زنند. به قول آن ها با این وام اندک فقط می توان یکی دو تا از کالاهای خانه را خریداری کرد. با این همه باید منتظر نشست و دید آیا همین وام 10 میلیونی هم به جوانان تعلق خواهد گرفت یا باید خریدشان را با همان 3 میلیون مطابقت دهند.

ابتکار