به گزارش شفا آنلاین،پژوهشگران دريافتند که 63 درصد از شرکت‌کنندگان در
بررسي که براي 58 هفته به آنان ليراگلوتايد داده شده بود، دست‌کم 5 درصد از
وزن بدنشان را از دست دادند، مقداري که کارشناسان توافق دارند که براي
ايجاد تفاوتي ازلحاظ مشکلات سلامت مربوط به چاقي مورد نياز است، درحالي‌که
فقط 27 درصد افراد گروه دارونما وزن کم کردند.
دکتر
خاوير پي‌سونير، استاد پزشکي در مرکز پزشکي دانشگاه کلمبيا در شهر نيويورک
و نويسنده اول اين بررسي جديد که روز اول ژوئيه در ژورنال پزشکي نيوانگلند
منتشرشده است، گفت: «اين دارو بسيار موثر است. به نظر مي‌رسد اين دارو به
همان اندازه ساير داروهاي موجود در بازار موثر باشد، بنابراين يک امکان
ديگر براي پزشکان فراهم مي‌شود تا به بيماراني که در کم کردن وزن يا حفظ
وزن کاهش‌يافته مشکل دارند، کمک کنند.»
شرکت
سازنده ليراگلوتايد، نوو نورديسک هزينه اين پژوهش را فراهم کرده بود.
ليراگلوتايد از سال 2010 در آمريکا براي درمان افراد مبتلا به ديابت در
دسترس بوده است. اين دارو عمل يک هورمون طبيعي به نام پپتيد شبه گلوکاگوني
يک را تقليد مي‌کند. اين هورمون از روده انسان آزاد مي‌شود و باعث کاهش
گرسنگي، افزايش سيري و کند شدن سرعت تخليه محتويات معده به درون روده
مي‌شود. سازمان غذا و داروي آمريکا ليراگلوتايد را در دسامبر 2014 براي
درمان چاقي (با دوز بالاتري از ميزان مورد استفاده براي ديابت) تاييد کرد.
پي
سونير و همکارانش به طور اتفاقي براي 3731 مرد و زن را که نمايه توده بدني
30 يا نمايه توده بدني 27 به همراه کلسترول يا فشارخون بالا را داشتند، يک
دوز 3 ميلي‌گرمي روزانه ليراگلوتايد يا تزريق دارونما تجويز کردند.
شرکت‌کنندگان
در اين بررسي همچنين درباره شيوه‌هاي تغيير سبک زندگي براي تشديد کاهش
وزن، مشاوره دريافت کردند. حدود 2500 نفر از افراد در اين بررسي
ليراگلوتايد گرفتند و حدود 12.00 نفر تزريقات دارونما دريافت کردند.
پس
از 56 هفته، آزمودني‌هايي که ليراگلوتايد دريافت مي‌کردند به طور متوسط
حدود 8.5 کيلوگرم وزن کم کردند، درحالي‌که ميزان وزن کاهش‌يافته در گروه
دارونما حدود 3 کيلوگرم بود. در ميان بيماراني که ليراگلوتايد دريافت
مي‌کردند، 33 درصد دست‌کم 10 درصد وزن بدنش را از دست دادند، درحالي‌که فقط
11 درصد از افراد در گروه دارونما به اين اندازه وزن کم کردند.
شايع‌ترين عارضه جانبي اين دارو تهوع و اسهال بود. بيماراني که اين دارو را دريافت مي‌کردند، همچنين در معرض خطر بيشتر مشکلات مربوط به کيسه صفرا بودند که به گفته نويسندگان اين مطالعه مي‌تواند به خاطر کاهش وزن بالاي حد متوسط در اين افراد باشد.
پي
سونير گفت: «شروع درمان با دوزهاي پايين‌تر و بعد افزايش تدريج مقدار دارو
به کاهش اثرات جانبي گوارشي آن کمک مي‌کند.» او افزود: «تهوع در اغلب
بيماران پس از ادامه دريافت دارو براي 4 تا 6 هفته برطرف شد.»
موانع
بر سر راه استفاده از اين دارو يکي قيمت بالاي آن (حدود 1000 دلار براي
هرماه درمان) و اين حقيقت است که اين دارو را بايد با تزريق به بدن وارد
کرد. در حال حاضر شرکت‌هاي بيمه استفاده از ليراگلوتايد را براي درمان پوشش
نمي‌دهند. همچنين به گفته پي سونير، بيماران احتمالا مجبور خواهند بود
براي حفظ وزن کاهش‌يافته‌شان اين دارو را براي زمان طولاني مصرف کنند.
بااين‌وجود،
دکتر الياس سيراج، استاد پزشکي در دانشکده پزشکي دانشگاه تمپل در
فيلادلفيا که در اين بررسي جديد شرکت نداشت، اما در همين شماره ژورنال يکي
از دو نويسنده اديتوريالي درباره آن است، گفت: «هر ابزاري که ما براي درمان
چاقي کشف کنيم، خبر خوبي شمرده مي‌شود. دليلش هم اين است که ما در ميانه
همه‌گيري جهاني چاقي قرار داريم و شکي نيست که کنترل چاقي کار ساده‌اي
نيست.»
سيراج
گفت، بسياري از افراد در اين بررسي که با دريافت ليراگلوتايد وزن کم
کردند، هنوز چاق شمرده مي‌شدند، اما اين امر به معناي آن نيست که کاهش وزن
سودمند نيست.
او
گفت: «بررسي‌هاي پيشين نشان داده‌اند که اگر شما بيش از 5 درصد وزن بدنتان
را کم کنيد، ممکن است ظاهرتان تفاوت چنداني نکند، اما اين کاهش وزن تفاوتي
ازلحاظ پارامترهاي متابوليک و عوامل خطرساز قلبي- عروقي ايجاد مي‌کند.» او
افزود: «بيماراني که احتمالا بيشترين سود را از ليراگلوتايد مي‌برند،
افراد مبتلا به ديابت، فشارخون بالا و ساير مشکلات مربوط به چاقي هستند.»
او گفت: «نمي‌توان توصيه‌اي فراگير براي مصرف اين دارو براي همه افراد
انجام داد. در ابتدا هزينه بالا مشکل ايجاد مي‌کند، اما اين اميدواري وجود
دارد که در سال‌هاي بعد اين قيمت کاهش يابد.»
به
گفته سيراج، افزايش خطر سنگ‌هاي صفراوي و ساير مشکلات مربوط به آن بايد
مورد بررسي بيشتر قرار گيرد. او گفت: «در درازمدت تا زماني که داده‌هاي
درازمدت به دست آيند، بايد اندکي احتياط به خرج دهيم.» او افزود: «بااينکه
با داشتن اين دارو گزينه‌هاي جديد درماني مطرح مي‌شود، همچنين بايد يادآور
شد که اين دارو علاج چاقي نيست. چاقي اساسا يک بيماري سبک زندگي است. رژيم
غذايي، ورزش و نيز اصلاح کردن سبک زندگي همچنان هسته اصلي درمان را تشکيل
مي‌دهند. اين داروها به‌تنهايي نمي‌توانند مشکلات افراد چاق را برطرف
کنند.»
