درمان سوختگي با کار گروهي پزشکان

به گزارش شفا آنلاین، علاوه بر اين، در ايران سوختگي سال‌هاي زيادي از عمر مفيد کاري افراد را از بين مي‌برد، زيرا مصدومان آن دچار معلوليت شده و سال‌ها قادر به کار کردن نيستند، اما چرا با وجود اينکه اين عارضه سبب بدريختي و تبعات جسمي فراوان مي‌شود و درمان‌‌هاي قديمي آن به شدت سخت و زجرآور هستند، بيشتر مورد توجه قرار نمي‌گيرد و درمان‌هاي نوين سوختگي به‌طور گسترده در بيمارستان‌‌هاي کشور مورد استفاده قرار نمي‌گيرند؟

فقدان آموزش پزشکان، سبب عوارض گسترده براي بيماران مي‌شود

دبير انجمن سوختگي ايران فقدان آموزش را مشکل اصلي نگه‌داري اوليه بيماران سوخته دانست و گفت: «آموزش نديدن پزشکان سبب مي‌شود بيماران سوخته در بدو ورود به بيمارستان درمان‌هاي حمايتي لازم را دريافت نکنند و دچار عوارضي مانند آسيب ديدن کليه‌ها و عفونت شوند.»

فرامرز بيرق‌دار تاکيد کرد: «درمان‌هاي اوليه مناسب رکن مهمي براي نتيجه‌بخش بودن درمان‌هاي بعدي بيماران سوخته است، زيرا اگر در چند ساعت اول به اين بيماران رسيدگي نشود ممکن است دچار تبعاتي شوند که جبران آن بسيار سخت‌تر و هزينه‌برتر خواهد بود.»

وي افزود: «بنابر آنچه گفته شد، ارائه آموزش‌هاي مرتبط به پزشکان عمومي از اهميت زيادي برخوردار است و اين مشکلات بعدي را مرتفع خواهد کرد.»

اين مقام مسئول در خصوص درمان‌هاي مورد نياز بيماران سوخته توضيح داد: «درمان سوختگي را مي‌توان به مراحل مختلفي تقسيم‌بندي کرد و تعدادي از بيماران به درمان‌هاي ابتدايي، تعدادي به درمان‌هاي حمايتي و تعدادي ديگر هم به جراحي‌هاي ترميمي نياز دارند که هريک را دسته‌اي از پزشکان مي توانند انجام بدهند.»

وي ادامه داد: «در حال حاضر ما براي فرستادن يک فوق‌تخصص سوختگي به يک شهرستان دور مشکلات زيادي داريم و اين در حالي است که پزشکان عمومي هم با دوره ديدن به راحتي مي‌توانند به بسياري از بيمارهاي سوخته کمک برسانند.»

دبير انجمن سوختگي در بخش ديگري از سخنان خود بر کمبود متخصصين سوختگي تاکيد کرد و افزود: «در حال حاضر در سراسر کشور با کمبود پزشکاني که در اين عرصه فعاليت مي‌کنند مواجه هستيم و بايد گفت کمتر کسي به درمان بيماران سوخته مي‌پردازد، درنتيجه انگيزه پزشکان بايد براي اين کار افزايش يابد.»

وي ادامه داد: «پيش از اين جراحان پلاستيک به درمان سوختگي مي‌پرداختند، اما در حال حاضر درمان سوختگي در کشور ما به صورت فوق‌تخصصي انجام مي‌شود و جراحان عمومي پس از فارغ‌التحصيلي مي‌توانند در دانشگاه علوم‌پزشکي ايران دوره ديده و متخصص درمان سوختگي شوند، اما پزشکان عمومي هم در صورتي که دوره ببينند مي‌توانند بسياري از اين درمان‌ها را انجام داده و بيمار را به جايي برسانند که جراح سوختگي درمان‌هاي ترميمي را روي بيمار انجام بدهد.»

سوختگي بايد با کار گروهي پزشکان درمان شود

اين پزشک متخصص در بخش ديگري از سخنان خود بر ضرورت کار گروهي پزشکان براي درمان بيمارهاي سوخته تاکيد کرد و گفت: «از آنجا که اين بيماران مشکلات جانبي زيادي پيدا مي‌کنند و اعضا و جوارح مختلفي از بدن آنها آسيب مي‌بيند، در روند درمان خود به کمک متخصصين مختلف نياز دارند.»

وي اضافه کرد: «بايد گفت که درمان سوختگي فقط يک درمان جراحي يا يک درمان ترميمي نيست و بيماران سوخته به اصلاح آب و الکتروليت نياز دارند و براي جلوگيري از عفونت بايد از آنتي‌بيوتيک‌هاي خاصي استفاده کنند که دريافت اين درمان‌ها به دخالت ساير متخصصين وابسته است.»

وي تصريح کرد: «بعضي از اين بيماران به حضور متخصصين نفرولوژي، فيزيوتراپي و چشم نياز دارند، اما متاسفانه در کشور ما کار گروهي روي بيماران سوخته به‌شدت ضعيف است.»

مراکز درماني به درمان سوختگي تمايلي ندارند

بيرق‌دار يکي ديگر از مشکلات درمان سوختگي در کشور را کمبود مراکز درمان سوختگي دانست و گفت: «هزينه‌هاي درمان اين عارضه بسيار بالا است و از آنجا که درمان اين بيماران براي بيمارستان عايدي قابل توجيهي ندارد، بسياري از مراکز تمايلي به پذيرش بيمار سوخته و کار در اين عرصه ندارند.»

وي افزود: «در حال حاضر در تهران تنها 2 مرکز دانشگاهي و غيرخصوصي درمان سوختگي وجود دارد که تراکم بيمار در آنها به حدي است که از پذيرش و بستري بسياري از بيماران معذور مي‌مانند و بيماران مجبور هستند هر روز به بيمارستان رفت‌وآمد کنند. از طرف ديگر هزينه درمان سوختگي در بيمارستان‌‌هاي خصوصي هم بالاست و عده قليلي از اين بيماران هم از عهده هزينه بيمارستان‌هاي خصوصي برمي‌آيند.»

توليد پوست مصنوعي در ايران بارها با شکست مواجه شده است

اين مقام مسئول فقدان پوشش بيمه‌اي مناسب را دليل عدم استفاده از درمان‌هاي نوين دنيا به طور گسترده در بيمارستان‌ها خواند و گفت: «بيشتر بيماران سوخته تمکن مالي زيادي ندارند و به همين دليل نمي‌توانند از پانسمان‌ها و ادواتي مانند پوست مصنوعي که در ساير کشورها مورد استفاده قرار مي‌گيرد، استفاده کنند و بنابراين ناگزير از پذيرش درمان‌هاي قديمي هستند.»

وي تصريح کرد: «بيمار در مراحل بعدي پس از پذيرش به درمان‌هاي جراحي خاص و پانسمان‌هاي مخصوص نياز پيدا مي‌کنند که شکي نيست در کشور ما محدوديت زيادي در تامين اين تجهيزات وجود دارد.»

وي به ناکام ماندن تلاش انجمن سوختگي ايران براي راه‌اندازي خط ‌‌‌توليد پوست مصنوعي اشاره کرد و گفت: «در حال حاضر ساير کشورها از کشت پوست و پوست‌ مصنوعي براي درمان بيماران خود استفاده مي‌کنند، اما تلاش‌هاي انجمن سوختگي براي راه‌اندازي کشت پوست در ايران بي‌ثمر بوده با وجود اينکه چندين بار براي شروع اين کار تلاش کرده‌ايم هر بار با شکست مواجه شده‌ايم، از سوي ديگر وارد کردن پوست مصنوعي هم بسيار هزينه‌بر است.»

اين پزشک اظهار کرد: «در حال حاضر در کشور براي درمان سوختگي‌هايي با شدت و وسعت زياد، با محدوديت مواجه هستيم و اين محدوديت هم ناشي از کمبود وسايل و امکانات و نه علم مي‌شود. براي مثال در حال حاضر تعداد خيلي کمي تخت سوختگي در کشور وجود دارد و پانسمان‌ها هم پوشش بيمه‌اي ندارند و تعويض هر روزه آنها هزينه درمان را خيلي بالا مي‌برد.»
فرامرز بيرق‌دار در پايان بر ضرورت افزايش انگيزه پزشکان براي ورود به درمان سوختگي تاکيد و گفت: «در حال حاضر درمان سوختگي در جامعه پزشکي کشور مشکل بزرگي به شمار مي‌رود که وزارت بهداشت هم در جريان آن است و حل آن به عزم جدي نياز دارد.»

سپید