بار ديگر اين اختلاف نظرها، چه از بعد كارشناسي مبحث مطرح شده و چه از بعد مديريتي، دردسرساز شدند تا جائيكه رئيس شوراي شهر تهران خطاب به 29عضو شورا، همگي را دعوت به آرامش كرد و از يكي از اعضا با لحني اخطاري خواست دست از طرحي كه يك فوريت آن آذرماه سال گذشته در جريان يكصد و نهمين جلسه رسمي شورا از سوي نمايندگان مردم تهران تصويب و پس از طي روند كارشناسي در كميسيون حمل و نقل شورا، در قالب گزارشي جديد راهي صحن علني شورا شده بود اما علي‌رغم گذر از اين روند بررسي، يك بار ديگر با مخالفت كارشناسان حوزه حمل و نقل و ترافيك شهرداري تهران همراه شد و پيشنهادات و انتقادات بسياري از اعضاي شوراي چهارم پايتخت را نيز برانگيخت و دست آخر نيز با اصلاح بسياري از موارد به تصويب رسيد.
دردسرهاي نصب درهاي شيشه‌اي به منافع اندكش نمي‌ارزد
«به جز دو شهر دهلي و هنگ‌کنگ که دليل استفاده‌شان از اين درها، مسائل جمعيتي اعلام شده است، مابقي کشورها بهبود جريان هوا را دليل اصلي استفاده از اين درها اعلام کرده‌اند. هرچند كه اين درها در كاهش آمار احتمالي خودكشي‌ها نيز مي‌توانند تاثيرگذار باشند.»
سيد جعفر تشکري هاشمي، معاون حمل و نقل ترافيک شهرداري اين مهم را در واکنش به بررسي لايحه درهاي شيشه‌اي جداکننده ايمن در ايستگاه‌هاي مترو مطرح كرد و درباره معايب اين طرح گفت: « اگر بخواهيم آمار مرگ‌هاي ناشي از خودكشي در ايستگاه‌هاي مترو را در اولويت نخست نصب درهاي جداكننده ايمني در ايستگاه‌هاي مترو لحاظ كنيم، بايد بگويم هنوز تعداد آمار كشته‌شدگان به واسطه خودكشي در ايستگاه‌هاي مترو به تعداد انگشتان دو دست نرسيده و ضرورتي ندارد در حاليكه توسعه متروي تهران چشم‌انتظار بودجه است، هزينه‌هاي ميلياردي صرف نصب درهاي بازشو ايمني در ايستگاه‌هاي مترو كنيم.»
وي با اشاره به آمار خودكشي‌ها در ايستگاه‌هاي متروي تهران ادامه داد: «در سال 92 يک مورد خودکشي، در سال 93 چهار مورد و در سال 94 تنها يک مورد فوت ناشي از اقدام به خودكشي ثبت شده است.
از همين رو معتقدم بايد بررسي شود که آيا انجام هزينه گزاف براي کاهش تعداد کشته‌شدگان در مترو، دليل کافي است که کل مجموعه شهرداري را با هزينه 1000 ميلياردي مواجه کند. آنهم در حاليكه هنوز دولت سهم توسعه مترو را پرداخت نكرده و شهرداري به عنوان نهادي دست تنها در حال ساخت و تكميل خطوط حمل و نقل ريلي زيرزميني است.»
معاون حمل و نقل ترافيک شهرداري تهران با بيان اينکه در کل دنيا تنها 40 کيلومتر خط مترو به اين درها مجهز هستند، تصريح کرد: «گران بودن، سختي برقراري هماهنگي اين درها با سيستم ريلي، افزايش شمار تعميرات ميداني و افزايش گرمايش در ايستگاه‌هاي مترو از مهم‌ترين معايب اين درها است كه در دنيا شناخته و ثابت شده است.
پس از آنجائيكه در خطوط متروي تهران 4 نسل قطار وجود دارد که هرکدام طراحي خود را داشته و درهايشان در محل‌هاي متفاوت قرار دارد و باز و بسته مي‌شود، اگر بخواهيم درهاي بازشوي ايمن در ايستگاه‌ها نصب کنيم، مي‌‌بايست منطبق با درهاي يکي از اين قطارها باشد و عملا با نصب اين درهاي شيشه‌اي نمي‌توان از سه نسل ديگر قطارها استفاده کرد. اين در حالي است که ما براي اداره خطوط از ساير خط‌هاي مترو قطار به ساير خط‌ها تزريق مي‌کنيم.»
تشكري هاشمي با بيان اينکه سيستم سيگنالينگ مترو داراي چندين نسل است و براي نصب اين درها بايد سيستم سيگنالينگ مترو را يکپارچه‌سازي كنيم، خطاب به اعضاي كميسيون حمل و نقل شوراي شهر كه مدافع اجراي اين طرح در جلسه روز گذشته شوراي شهر بودند عنوان كرد: «در حال حاضر تردد معلولان و جانبازان در متروي تهران با هيچ مشکلي مواجه نيست، به طوريكه معلولان و جانبازان و تمامي شهرونداني كه دچار ناتوانايي‌هاي جسمي هستند مي‌توانند از آسانسور و پله برقي براي تردد در ايستگاه‌ها استفاده کنند.
پس بهتر است به جاي ساخت و نصب اين درها كه جريان هوا را در داخل ايستگاه با مشکل روبه‌رو مي‌کند و در آينده مديريت شهري را مجبور كند تا براي رفع اين اختلال هزينه‌هاي زيادي با نصب هواکش‌ها متقبل شود، سيستم‌هاي پله‌برقي و آسانسورهاي ايستگاه‌ها را كيفي‌سازي كنيم.»
اجراي نصب درهاي جداكننده ايمني، منوط به تكميل خطوط مترو
علي عبدالله‌پور، معاون فني شرکت بهره‌برداري مترو نيز در ادامه جلسه روز گذشته با بيان اينکه در شهر پاريس 16 خط مترو وجود دارد که تنها يک خط آن که به مکان‌هاي توريستي شهر ختم مي‌شود داراي درهاي بازشوي ايمن است، گفت: «متروي شهر مسکو نيز با وسعت چشمگيري كه در زير زمين دارد، در هيچ ايستگاهي درهاي جداکننده ندارد.»
وي با بيان اينکه عمدتا در کشورهايي درهاي جداکننده ايمن نصب مي‌شود که درآمد سرانه آنها بالاست، يادآور شد كه به طور معمول در متروي شهرهايي درهاي جداکننده نصب مي‌شود که پروژه ساخت مترو به اتمام رسيده و مسئولان مترو مشغول کارهاي جانبي مي‌شوند.»
معاون فني شرکت بهره‌برداري مترو با بيان اينکه اگر پروژه مترو تهران نيز تمام شود، مي‌توان به فکر اينگونه مسائل تشريفاتي افتاد، تصريح کرد:«در هيچ‌کدام از متروي شهرهاي آلمان نمي‌توان درهاي جداکننده شيشه‌اي را مشاهده کرد. حال آنكه مبلغ 1000 ميليارد ريال براي ايجاد درهاي جداکننده در هر ايستگاه بايد صرف شود. بودجه‌اي كه با استفاده و تخصيص آن مي‌توانيم حداقل شش ايستگاه جديد ايجاد کرده و دو قطار مترو را به صورت صددرصدي تعمير کرد آنهم در شرايطي كه هم‌اكنون 40 قطار مترو نياز به تعميرات اساسي دارد.»
اعلام آمار غلط دور از اخلاق مديريتي است
پس از اظهار نظر معاون حمل و نقل شهردار تهران در پشت تريبون و بررسي ابعاد چرايي و ضرورت تصويب و اجراي طرح نصب درهاي شيشه‌اي ايمن مترو از سوي اعضاي شوراي شهر بود كه اعتراض‌هاي پي‌در‌پي اعضاي كميسيون حمل و نقل قوت گرفت تا جائيكه محسن سرخو، رييس کميته حمل و نقل شوراي شهر در واکنش به برخي اظهار نظرها اعلام كرد: « شهرداري مشکل تامين اعتبار در اين زمينه ندارد و از آنجاييکه جان مردم بيشتر از هرچيزي ارزش دارد، بايد اين مهم محقق شود.»
وي با انتقاد از ارائه اطلاعات غلط از سوي معاون حمل و نقلي شهردار درخصوص اهميت اين درها متذكر اين مهم شد كه يک سال و نيم از برنامه پنج ساله شهرداري مي‌گذرد و شهرداري درخصوص ضرورت نصب اين درها مطالعات کامل را انجام و نتايج را ارائه کرده است، اما معاون مربوطه اين اطلاعات را يا درست نخوانده يا صلاح نمي‌داند به اجرا در آورد. حال آنكه اگر هر طرح ديگري غير از طرح نصب درهاي شيشه‌اي ايمن مترو در شورا مطرح مي‌شد، همه در مقام دفاع برمي‌خواستند.
احمد دنيامالي، رئيس كميسون حمل و نقل شوراي شهر نيز با انتقاد از سخنان معاون حمل و نقل شهردار تهران عنوان كرد: «گزارش ارائه شده درخصوص مشکلات سيگنالينگ و قديمي بودن قطارها درست نيست و اطلاعات ارائه شده درخصوص عدم استقبال کشورهاي ديگر از اين درها نيز صحت ندارد. گويا آقايان فراموش كرده‌اند خود من 5 سال در شهرادي عضو هيئت مديره مترو بوده‌ام يا در شهرداري سمت‌هاي مديريتي داشته‌ام.»
وي با ابراز نارضايتي از نحوه بررسي طرح نصب درهاي شيشه‌اي ايمن مترو يادآور شد: «اگر مديران حمل و نقل يك جستجوي ساده در اينترنت كنند، آمار ايستگاه‌هاي دنيا كه به درهاي ايمني مجهز هستند، قابل ديدن است. به طوريكه در پكن 139 ايستگاه، پاريس 16، سنگاپور 113، هنگ‌كنك 10، سئول 148، تركيه 179 و دبي نيز 49 ايستگاه مجهز به اين درهاي ايمني هستند.»
دنيامالي با ابراز تاسف و ناراحتي از اينكه معاون حمل و نقل شهردار تهران بر پايه اطلاعاتي نادرست اقدام به توجيه اعضاي شوراي شهر و منصرف كردن آنها از اجراي چنين طرحي كرده است، تصريح كرد: «طرح نصب درهاي بازشوي ايمن در ايستگاه‌هاي مترو يك بار پيش‌تر در صحن علني شورا مورد نقد و بررسي قرار گرفت و يك فوريت آن تصويب شد.
امروز نيز شاهد بوديم يك بار ديگر اين طرح در دستور كار اعضا قرار گرفت تا پس از استماع گزارش كميسيون حمل و نقل كه اجراي آن را لازمه شهر تهران دانسته، به راي‌گيري اعضا گذاشته شود. اما رفتار امروز مديران شهري به دور از استانداردهاي مديريتي است.»
در ادامه اين اظهار نظر بار ديگر سرخو با لحني اعتراضي خطاب به مديران شهرداري عنوان كرد، اينكه گفته مي‌شود طرح نصب درهاي شيشه‌اي ايمن مترو از پايه و اساس به درد نمي‌خورد و جز هزينه هيچ دستاورد ديگري براي تهران در پي ندارد، به دور از اخلاق مديريتي است.
اظهار نظري كه با تذكر مهدي چمران، رئيس شوراي شهر تهران همراه شد در حاليكه در وهله نخست وي و سپس ساير اعضا را دعوت مي‌كرد تا در روند بررسي و تصويب اين طرح، احساسي رفتار و تصميم‌گيري نكنند و كمي با منطق به بحث بپردازند.
طرحي كه دست آخر نيز با نارضايتي بسياري از اعضا روند بررسي‌ها را طي و در پي پيشنهاد اسماعيل دوستي، يكي ديگر از اعضاي كميسيون حمل و نقل شوراي شهر مبني بر اينكه اين طرح به صورت پايلوت در خط فرودگاه مهرآباد و تنها دو ايستگاه به اجرا در آيد، با رأي اکثريت اعضا تصويب و براي مطالعه کامل و دقيق‌تر به كميسيون مربوطه بازگردانده شد.
طرحي كه براي دومين بار است روي ميز اعضاي كميسيون حمل و نقل قرار مي‌گيرد تا با نگاهي نو روند اجراي آن كارشناسي شود.هرچند كه به نظر مي‌رسد از سوي بدنه شهرداري مقاومتي در اجراي اين طرح كه گمان مي‌رود چندان دستاورد مهمي براي تهران و ساكنانش در پي ندارد، ملموس است.
